اخطاری پیرامون مصرف یخ وآب یخ از فرمایشات استاد طالقانی:

با توجه به سفارشات مکرر در خصوص عدم مصرف آب یخ(آبی که یخ بسته یا مخلوط با آب شده) و انواع یخ (یخ ,آلاسکا,یخمک,آلاسکا,بستنی ,یخ دربهشت و…) متاسفانه هنوز سرانه مصرف این ماده مضر در کشور بالاست.

 عزیزان عزم خود را جزم کنند تا از مصرف این مواد یعنی یخ وهرچه با آن مخلوط میشود خودداری کنند. چه آنکه موجب بیماریهای بسیار صعب العلاج و لاعلاج خواهد گشت.

جناب بوعلی در این خصوص میفرماید کسی که مصرف یخ داشته باشد اگر در جوانی به علت قوت طبیعت بدن عوارض آن مشخص نشود, وقتی سنش کمی بالا رفت عوارض زیانبارش مشهود میشود.

از جمله این بیماریها：

نازایی وعقیمی

زود انزالی

تاخیر انزال

ام اس

پارکینسون

درد وورم معده

مشکلات کبدی

عوارض شدید کلیوی مانند ورم کلیه

انواع کیست ها

تکرر ادرار

بزرگی مثانه

کمک به ابتلاء به انواع سرطانها

روماتیسم ودردهای شدید مفصلی واستخوانی

تورم لوزه ها

و….

لذا والدین ضمن رعایت فردی, این فرهنگ غلط را در خود اصلاح نمایندتا در نسل بعدی اسلام و مسلمین شاهد نسل و ژنتیک ضعیف نباشیم.

علاقمندی مردم خراسان به اهل بیت پیامبر (ص) سابقه ای دیرین داشت آنها وعده کمک به زید بن علی داده و فرزندش را نیز در خراسان کمک کردند. آنان زمانی که یحیی فرزند زید کشته شد به مدت یک سال فرزندان متولد شده خود را یحیی نامیدند مردم خراسان حتی زنجیرهایی که در مدت اسارت یحیی بر پایش بود به قیمت گزافی خریداری کردند. بعد ازروی کار آمدن عباسیان یک قیام شیعی در خراسان صورت گرفت که ابو مسلم آن را سرکوبکرد. رهبری این قیام را شخص شریک بن شیخ المهری بر عهده داشت.

ورود امام رضا (ع) به خراسان برتعداد پیروان تشیع افزود. جلسات علمی که در مرو تشکیل می شد موقعیت علمی امام را در میان علمای خراسان افزایشمی داد بطوری که مامون که خود در ابتدا این مباحثات را به راه می انداخت از برگزاری آنها جلوگیری کرد. بعد از امام رضا (ع) تشیع در خراسان قوت بیشتر یافت و آنها بطور مرتب با امامان شیعه در تماس بودند.

وینی که نشان دهنده بلندی مرتبه علم و آشنایی کریمه اهل بیت علیها السلام با معارف بلند اسلام و مکتب حیات بخش تشیع است محدثه بودن آن حضرت می باشد که بزرگان علم حدیث بدون هیچ درنگی احادیث و روایات رسیده از آن حضرت را قبول و به آن استناد می نمایند.

کریمه اهل بیت (س)

اولیاء خداوند متعال که در راه زندگی بندگی و اطاعت گوی سبقت را از دیگران ربوده و این راه را خالصانه پیموده اند هم در زندگی پر برکت خویش و هم بعد از آن منشا کرامات و عنایاتی بوده اند که آثار یک عمر اخلاص و وارستگی آنهاست و آستان قدس فاطمی که از دیرباز منشا هزاران کرامت و عنایت ربانی بوده است یکی از اماکنی است که به برکت آن بنده شایسته و پیوسته به منبع فیض و کرم بی پایان خدای فیاض و کریم ملجا و ماوای گرفتاران و درماندگان است.

مقام شفاعت آن حضرت فاطمه معصومه (س)

در روز قیامت حق شفاعت از سوی خداوند به کسانی داده می شود که به مرتبه عالی از قرب الهی و بندگی خالصانه پروردگار رسیده باشند از جمله کسانی که به شفیعه بودنش در روایات و آثار دینی تصریح شده است فاطمه معصومه سلام الله علیها است. امام صادق علیه السلام می فرماید: «تدخل بشفاعتها شیعتی الجنه باجمعهم»؛ «یعنی به شفاعت او (فاطمه معصومه) همه شیعیانم وارد بهشت خواهند شد. و در زیارت آن حضرت که به دستور امام معصوم علیهما السلام گفته می شود می خوانیم: «یا فاطمة اشفعی لنا فی الجنة ».

فضیلت زیارت حضرت فاطمه معصومه (س)

حضرت امام رضا علیه السلام فرمودند: «من زار المعصومة بقم کمن زارنی»؛ «کسی که فاطمه معصومه را در قم زیارت کند مثل آن است که مرا زیارت کرده باشد».

حضرت امام رضا علیه السلام فرمودند: «من زارها عارفا بحقها فله الجنه»؛ «کسی که فاطمه معصومه را زیارت کند (در حالی که معرفت به حق او داشته باشد) پاداش او بهشت است».

حضرت امام جواد علیه السلام فرمودند: «من زار قبر عمتی بقم فله الجنه»؛ «کسی که قبر عمه ام را در قم زیارت کند سزاوار بهشت است».

غروب مهتاب در شهر ستارگان

آن حضرت پس از سفر تبعید گونه حضرت رضا علیه السلام به شهر مرو همراه عده ای از برادران خود برای دیدار برادر و تجدید عهد با امام زمان خویش راهی دیار غربت شد. در طول راه به شهر ساوه رسیدند در آن شهر مریض شدند و با احساس ناامنی در شهر ساوه که آن زمان مردمش مخالف اهل بیت (ع) بودند فرمود: مرا به شهر قم ببرید زیرا از پدرم شنیدم که فرمود شهر قم مرکز شیعیان ما می باشد. آن بزرگوار هفده روز در شهر قم و در منزل «موسی بن الخزرج» بزرگ خاندان اشعری اقامت نمودند و سرانجام در سن 28 سالگی در روز دهم یا دوازدهم ربیع الثانی سال 201 هجری قمری از دنیا رفتند و به ملکوت اعلی پیوستند.

سید امیر احمد (شاه چراغ)

حرکت به سوی برادر

جناب سید امیر احمد معروف به شاه چراغ به اتفاق جناب سید امیر محمد عابد و جناب سید علاءالدین حسین، برادران معظم و جمع کثیری از برادرزادگان و بنی اعمام و اقارب و دوستان به قصد زیارت حضرت رضا علیه السلام از حجاز به سمت طوس حرکت نمودند. در بین راه نیز جمع کثیری از شیعیان و علاقه مندان به خاندان رسالت، به سادات معظم ملحق و به اتفاق حرکت نمودند. می نویسند: به نزدیک شیراز که رسیدند، تقریباً یک قافله پانزده هزار نفری از زنان و مردان تشکیل شده بود. خبر حرکت سید امیر احمد و کاروان همراه را به مأمون دادند. ترسید که اگر چنین جمعیتی از بنی هاشم و دوستداران و فدائیان آن ها به طوس برسند، اسباب تزلزل مقام خلافت گردد. لذا امریه ای صادر نمود به تمام حکام بلاد که در هر کجا قافله بنی هاشم رسیدند، مانع از حرکت شوید و آن ها را به سمت مدینه برگردانید. به هرکجا این حکم رسید قافله حرکت کرده بود مگر شیراز.

شایعه

حاکم شیراز مردی بود بسیار جدی و مقتدر. فوری با چهل هزار لشکر جرار، در خان زنیان، در هشت فرسخی شیراز اردو زدند. همین که قافله بنی هاشم رسیدند، پیغام داد که حسب الامر خلیفه، آقایان از همین جا باید برگردید. حضرت سید امیر احمد فرمودند: ما قصدی از این مسافرت نداریم، جز دیدار برادر بزرگوارمان حضرت رضا علیه السلام. صبح که قافله خواست حرکت نماید، احتیاطاً زنان را عقب قافله قرار دادند. لشکر قتلغ خان سر راه را بستند و جنگ شدید خونینی شروع شد. لشکر قتلغ خان در اثر فشار و شجاعت بنی هاشم پراکنده شدند. لشکر شکست خورده، تدبیری اندیشیدند. بالای بلندی ها فریاد زدند: الان خبر رسید که ولیعهد امام هشتم علیه السلام وفات کرد. این خبر مانند برق، ارکان وجود مردمان سست عنصر را تکان داده، از اطراف امام زادگان متفرق شدند. جناب سید امیر احمد، شبانه با اخوان و اقارب از بیراهه به شیراز رهسپار گردیدند. جناب احمد فرمودند: چون دشمن در تعقیب است، خوب است با لباس مبدل پراکنده شوید تا گرفتار نشوید. سید امیر احمد وقتی به شیراز وارد شدند، در منزل یکی از دوستان صمیمی اهل بیت طهارت در محل سر دزک )همین مکان که الآن بقعه و بارگاه آن حضرت است( پنهان و شب و روز را به عبادت می گذرانیدند.

شهادت

از طرف والی فارس بسیاری برای پیدا کردن امام زادگان معظم گماشتند تا بعد از یک سال جناب سید امیر احمد را یافتند. خبر به حکومت دادند. لشکر بسیاری برای دستگیری آن حضرت فرستادند. جناب احمد چنان دفاعی به کار برده و شجاعتی به خرج داده که هنوز بعد از هزار و صد سال اسباب عبرت و حیرت ارباب تاریخ می باشد. عاقبت چون دیدند از عهده اش برنمی آیند، از طرفی خانه همسایه را سوراخ کرده وارد خانه شدند و در موقع استراحت، از پشت سر، شمشیری بر فرق نازنینش زدند و در همان حال جمعی مشغول خراب کردن خانه بودند. فلذا بدن مبارکش زیر توده های خاک پنهان شد.

پیدا شدن جسم مبارک شاه چراغ

اوایل قرن هفتم هجری از جمله وزراء و مقربان دربار اتابک مظفرالدین، امیر مقرب الدین مسعود بوده که میل بسیاری به عمران و آبادی داشت. فلذا امر کرد، تل زباله ای که وسط شهر شیراز را به صورت بدی در آورده بود بردارند و در آن محل عمارت بزرگی برپا کنند. روزی در اثنای کار، جسد تر و تازه مقتولی بدون تغییر و تبدل با فرق شکافته، زیبا و وجیه زیرآوار قرار گرفته. خبر به وزارت خانه رسید. حسب الامر وزیر اعظم، جمعی به تفتیش قضیه آمدند و فقط اثری که در بدن آن مقتول جوان دیدند که معرف او شد، حلقه انگشتری بود که بر خاتمش نقش بود: «العزةُ لِلّه، احمد بن موسی».

حضرت فاطمه معصومه (س)

نام شریف آن بزرگوار فاطمه و القاب ایشان «معصومه» «ستی»، «فاطمه کبری» و «کریمه اهل بیت» است. پدرش حضرت موسی بن جعفر علیه السلام و مادرش «نجمه خاتون» مادر حضرت رضا علیه السلام است.

آن حضرت اول ذی القعده سال 173 هجری شمسی در مدینه منوره به دنیا آمد و از عالی ترین فضایل آن حضرت انتساب ایشان به بیت وحی و رسالت و امامت است ایشان «بنت» رسول الله صلی الله علیه و آله و «بنت » ولی الله و «اخت» ولی الله و «عمة ولی الله» است و این امر خود سرچشمه سایر فضایل و کمالات معنوی و روحانی آن بزرگوار می باشد.

عبادت حضرت فاطمه معصومه (س)

این بانوی جلیل القدر نمونه کاملی از عبادت و بندگی خدا بود که عبادت و شب زنده داری هفده روزه اش در واپسین روزهای عمر شریفش تنها گوشه ای از یک عمر عبودیت و خضوع و خشوع آن زاده عبد صالح خدا در برابر ذات پاک الهی است و این بیت النور حجره ای که آن حضرت در مدت اقامتش در منزل موسی بن الخزرج در آنجا مشغول عبادت بود و هم اکنون در شهر مذهبی قم مورد توجه دوستداران اهل بیت علیهم السلام می باشد محراب به یادگار مانده آن صفیه است: این جایگاه که آنقدر منور است این سجده گاه دختر موسی بن جعفر است.

عالمه و محدثه اهل بیت (س)

یکی از والاترین عنا

مانی که حضرت امام‌ رحمه‌الله در نجف به سر می‌بردند، حاج آقا مصطفی به درس اخلاق آیت الله سید عبد الکریم کشمیری می‌رود و از ایشان به حضرت امام‌رحمه‌الله تعریف بسیار می‌کند. امام می‌فرماید: چیزهایی که می‌گویی صحیح است، ولی من دلیل هم می‌خواهم؛ برو به ایشان بگو من در فلان تاریخ چه خوابی دیده‌ام. حاج آقا مصطفی، جریان را برای استاد تعریف می‌کند. ایشان می‌گوید: به پدر خود بگو در عالم رؤیا مشاهده کردید که از دنیا رفته‌اید و در حالی که پیکر شما در قبر قرار گرفت، زیر سر شما سنگ یا خشتی مزاحم بود، در آن حال، حضرت علی‌علیه‌السلام تشریف آوردند، آن را برداشته و آن وقت شما راحت شدید.

وقتی اینها به امام گفته می‌شود، می‌فرماید: کاملاً صحّت دارد. برو از ایشان تعبیر خواب را هم بپرس. آیت‏الله کشمیری جواب می‌دهد: به پدرتان بگویید نجف همچون قبر برای شما است؛ زیرا دولتهای عراق و ایران برای جلوگیری از فعالیتهای سیاسی، فشار بسیاری به شما وارد می‌کنند. آن سنگ یا خشت، موانعی است که درکار شما پدید آمده است که انشاء الله با عنایت امیرالمؤمنین‌علیه‌السلام این موانع برطرف می‌شود و شما به ایران باز می‌گردید و به هدفتان می‌رسید و در آنجا رحلت می‌کنید. (11)

حدیث:

پیامبر‌صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: ««الرُّؤیَا لَا تُقَصُّ اِلَّا عَلَی مُؤمِنٍ خَلَا مِنَ الحَسَدِ وَ البَغیِ؛ (12) رؤیا را فقط برای مؤمنی که از حسادت و فساد مبرّا است باید بازگو کرد.»

آیه:

«لَهُمُ الْبُشرَى فى الْحَیوةِ الدُّنْیا وَ فى الاَخِرَةِ لا تَبْدِیلَ لِکلِمَتِ اللَّهِ ذَلِک هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ»؛ (13) «در زندگی دنیا و در آخرت، شاد [و مسرور] هستند؛ وعده‌های الهی تخلّف‌ناپذیر است؛ این است آن رستگاری بزرگ.»

پیامهای آیه (14):

1. بشارت اهل ایمان و تقوا، در دنیا از طریق خوابها و رؤیاهای صادقه، الهامات الهی، نزول آرامش و سکینه، خنثی شدن توطئه‌ها، مستجاب شدن دعاها و دیدار معصومین‌علیه‌السلام به هنگام مرگ است و در آخرت نیز دریافت نعمتهای الهی می‌باشد.

2. تنها اولیاء خدا، هم دنیا دارند و هم آخرت «لَهُمُ البُشرَی فِی الحَیَاةِ الدُّنیَا… فِی الآخِرَةِ».

3. وعده‏‏های الهی، قطعی و حتمی است؛ «لا تَبْدِیلَ لِکلِمَتِ اللَّهِ