شهید مفتح، كم نمود و كم تظاهر اما پرحضور و پرتحرك
خيلى محفل و مجلس گيرا سرشار از صميميتى است. ب ىشك خاطره ها يادها و گذشته ها و فضا در اين جو
معنوى و روحانى مؤثر هست. و حضور حضرت آقاى ميرمحمدى عالم فاضل ارزشمند زحمتك‌شيده در اين
دانشكده، در اين محيط و در اين محضر بر جوّ صميميت و صفا و معنويت اين جا م ىافزايد. و خوشحالم كه
اين توفيق را پيدا كردم در خدمت برادران و خواهران عزيز، دانشجويان، اساتيد محترم و مسؤولين، اين ياد
را و اين خاطره را با هم گرامى بداريم. بسيار بجاست كه در وحله ى اوّل از شهيد عزيزمان مرحوم آيت اللَّ
مفتح رحمةا للعليه ياد كنيم كه اين روز و اين مجمع از بركات خون آن شهيد بزرگوار ماست. خود آن عزيز
در زندگيش هم همي نطور بود. ك منمود و كم تظاهر اما پرحضور و پرتحرك. اسمش كمتر برده م ىشد اما
آثارش خيلى جاها بود. كيى از آنها دانشگاه بود و كيى از آنها حوزه. آنها كه ياد آن عزيز را گرامى داشتند و
با او انس گرفتند م ىدانند كه حضور شهيد مفتح در سالهاى تاريك اختناق در پايگاههاى مقاومت و معرفت
و فرهنگ انقلابى يعنى مساجد يك حضور نمايان و ك منظير بود، هر جا او بود پايگاه بود. همان وقتها
مسجد قبا معروف بود، مسجد جاويد معروف بود، كه آثار شهيد مفتح بود. اسم خود اين عزيز كمتر آورده
م ىشد. با اينك‌ه آنها از بركات او بودند. حالا هم همانجور است، هفته ى وحدت حوزه و دانشگاه معروف
است. مفتح لابلاى يادهاى اين هفته گم م ىشود، يادش فراموش م ىشود. اين جزو افتخارات اوست كه
آثارش از اظهاراتش از مني تهايش هميشه بيشتر و مشهودتر بوده. بد نيست بدين جهت و براى اينك‌ه
بنده به سهم خودم به عنوان كسى كه مدتهاى مديدى آن شهيد عزيز را م ىشناختم و سالها ىي با ايشان
دوست بودم، از نزد كي براى رفع اين فضاى غربت آلود چند جمله اى عرض بكنم.(*. بیانات در مراسم سالگرد شهادت دكتر مفتح )در روز وحدت حوزه و دانشگاه( 26 / 09 / 1364)
اعتقاد شهید مفتح به بازکردن حصار دور حوزه
شهيد مفتح كيى از مظاهر آن فرهنگى بود كه اسلام را در مرحله ى عمل، به فردها و زاوي هها و خلو تها
محدود نم ك‌ىرد و در مرحله ى معرفت و تحصيل به حوز هها و مسجدها، اسلام را با همان شؤون و
هم هجانب هگ ىاش در اعتقاد و عمل، در معرفت و تحقق م ىفهميد و به دنبال او تلاش م ك‌ىرد. بنده از وقتى
رفتم قم و شهيد مفتح را شناختم، كه البته آن وقت ايشان جزو فضلا بودند، سال س ىوهفت، من تازه از
مشهد رفته بودم. كيى از چهره هاى فاضل و برجسته بود و كيى از روحانيون متجدد بود. يعنى جزو كسانى
بود كه معتقد بود حوزه ى علميه بايد اين حصارى را كه به دور خودش كشيده باز كند. هم راه بدهد، هم
راه بيايد، هم بر ابعاد بينش جهانى خودش بيفزايد، دنيا را بشناسد، دانشها را، دانشمندها را، جريانها را،
مسائل سياسى را، مسائل فرهنگى نوين را، چيزهايى را كه در ميان آنها دشمنهاى ما و دشمن ىهاى ما و
دوستهاى و دوست ىهاى با ما را وجود دارند، اينها را بداند. معتقد به مبارزه بود.
صفحات: 1· 2
آخرین نظرات