#آرمگدون #جنگ_طلبی #فلسطین #یهود

?هزاره خوشبختی بهانه ای برای جنگ طلبی(قسمت سوم)

همانطور که در قسمت قبل گفتیم در تفکر آرمگدون گرایی پس از جنگ آرمگدون پیروان مسیح همراه مسیح (ع) به آسمان میروند و پس از پایان جنگ به زمین برمی گردند و هزار سال با خوشبختی زندگی میکنند.

✳️عقیده هزاره خوشبختی، عقیده جدیدی نیست، چون دوره های مختلف تاریخ بشری شاهد آن بوده است، به ویژه وقتی جهان را مصایب و بلایا فرامیگیرد. مثلاً بسیاری از غربی ها پس از جنگ جهانی دوم یا در دوران جنگ دوم خلیج فارس، منتظر ظهور مسیح بودند.

این عقیده در قرون وسطی، وقتی جنگ های مذهبی سراسر اروپا را در برگرفته بود نیز مورد استفاده قرار گرفت و هنگامی که اروپا جنگهای صلیبی خویش را بر مشرق اسلامی، اغاز کرد، این اسطوره ی وحشتناک ترویج شد که آنها برانگیخته شده اند تا با دست زدن به چنین حملات وحشیانه ای، قدس را آزاد کنند و مسیح در بیت المقدس ظهور کند.

طبق گفته پیروان این اتفاق، این حکومت هزار سال طول می کشد و به همین خاطر از آن تحت عنوان دوران هزاره خوشبختی، یاد می کنند.

✅منشا عقیده

در خصوص این اعتقاد جالب است بدانیم که منشا هزاره گرایی در اصل نه یک اعتقاد مسیحی بلکه اعتقادی یهودی و توراتی است طوری که این عقیده یهودی به وضوح بیان می کند که:
منجی ای خواهد آمد و خود را فدای ملت اسرائیل می کند و آنها را به اورشلیم برمی گرداند.

در عقیده هزاره گرایی که از طریق منابع یهودی و توسط یوحنا وارد منابع مسیحی شده است، دو جناح وجود دارند که یک جناح را ماقبل هزاره گویند که معتقدند نبردها و ظهور مسیح، قبل از هزاره خوشبختی است؛ اما جناح دیگر که ما بعد هزاره ای هستند، معتقدند که ابتدا حکومت مسیحی هزار ساله تشکیل خواهد شد و بعد مسیح (ع) ظهور خواهد کرد. وجه مشترک این دو جناح در این موضوع است که بازگشت یهود به فلسطین و تشکیل مملکت اسرائیل قبل از ظهور اتفاق می افتد.

در همین راستا معتقدان به این اندیشه، دست به اقداماتی چون تلاش برای آزاد سازی فلسطین از دست کافران (مسلمانان) و اسکان یهود، در آن زدند.

همچنین فعالیت های مختلفی چون همراه شدن با سیاسیون، فعالیت های تبلیغی و آموزشهای ابتدایی کودکان ونهادینه کردن این اعتقاد برای آنها نیز در دستور کار قرار گرفت.

⬅️حال اگر کنجکاو شده اید که بدانید معتقدان به این امر چه کسانی هستند و برای محقق شدن آن تا امروز چه کارهایی کرده اند، شما را دعوت می کنیم مقاله های بعدی را از دست ندهید.

???????
@mouood.org

#امام_زمان_شناسی

 مولای ما همانند «قصری رفیع» است

? شنیده اید که می گویند: «هیچ کجا مانند خانه ی آدم نمی شود»؟ این جمله به این معناست که راحتی و آرامشی که در خانه ی خودمان داریم هرگز قابل مقایسه با هیچ خانه ی دیگری نیست. حتی اگر خانه ی دیگران، بزرگتر باشد یا وسایل رفاهی بیشتری داشته باشد.

? خانه ی هر فردی، غیر از آنکه محل آرامش اوست، محلی است که او را از سرما و گرما و حیوانات درنده، و در دنیای امروزی، از دست انسان های درنده، محافظت می کند.

? خداوند در قرآن می فرماید: «چه بسيار از شهرها و آباديها كه آنها را نابود و هلاك كرديم؛ در حالي كه ستمگر بودند به گونه‏ اي كه بر سقفهاي خود فرو ريختند و چه بسيار چاه پر آب كه بي صاحب ماند و چه بسيار قصرهاي محكم و مرتفع.»(1)

? از امام صادق (ع) درباره ی چاه پر آب و قصرهای محکم پرسیدند و ایشان فرمودند: «مقصود از «بِئْرٍ مُعَطَّلَةٍ» (چاه بیکار مانده) امام خاموش و مقصود از «قَصْرٍ مَشِيدٍ»(قصر محکم و مزیّن) امام ناطق است.»(2)

? اگر بخواهیم درست بیندیشیم، علت این تشبیه به این خاطر است که هر خانه ای، جز خانه ی مستحکم اهل بیت نابود می گردد.

? در تفسیری دیگر، علت تشبیه این چنین ذکر شده است: «جهت تشبيه «امام ناطق» به «قصر مشيد» به جهت ظاهر بودن او و علوّ منصب و انتشار ذكر اوست.» (3) به بیان ساده تر: مقام امامان آنقدر بلند است که همانند کاخ مستحکم و مرتفعی در یک زمین مسطح، کاملاً به چشم می آید.

? نکته ی آخر: دیده اید وقت خستگی و گرسنگی، هنگامی که تاریکی از راه می رسد و ترس سایه می اندازد، چقدر دلمان می خواهد زیر سقف امنی باشیم؟ کافی است سرمان را بالا بگیریم تا گچ کاری‌ های مزیّن کاخ امن امامان را ببینیم…

پی نوشت:
1. سوره ی حج، آیه ی 45
2. شیخ صدوق، كمال الدين و اتمام النعمه/ ترجمه پهلوان، ج‏ 2،ص 131، ح 10
3. تفسير اثنا عشري، ج ‏9، ص: 68

#چهره_‌های_عصر_ظهور

?چهره‌ها: نفس زکیه ?

✍? نفس زکیه بنا بر روایاتی به طور قطع از خاندان قریش و از خاندان اهل بیت رسول الله (صلوات الله علیه و آله)(1) است. خروج نفس زکیه آن هم درست 15 روز پیش از ظهور حضرت مهدی (ع) نقش او را در روایات مربوط به علائم ظهور بیش از پیش پررنگ می سازد.

✍? او پیک حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) است و در میان رکن و مقام می ایستد و چنان سخنرانی می کند که صدایش را همه ی اهل مکه می شنوند و از زبان امام می گوید: «…ما از شما یاری می خواهیم شما نیز ما را یاری کنید.»

✍? پس از این سخنرانی مکّیان به سوی او هجوم می آورند و در ماه حرام، خون او را در مکان حرام (میان رکن و مقام) به ناحق می ریزند.(2)

✍? امام باقر (علیه السلام) می فرمایند: «میان قیام قائم (ع) و شهادت نفس زکیه بیش از 15 شب فاصله نخواهد افتاد.»(3)

???
1. الخرایج و جرایح، ص 196 به نقل از تاریخ پس از ظهور (سید محمد صدر)، ص 154.
2. بحار الانوار، ج 13، ص 180.
3. کمال الدین، ج2، ص 649

#تشرفات #یاران #ماندگاران

? آزمایش وفای عهد

صدای قدمهای کسی روی سنگهای کف مغازه توجهش را جلب کرد. سرش را که روی کفش خم کرده بود، بالا آورد. لبخندی صورتش را پوشاند.
«شمایید آقا!» برای چند لحظه کار را کنار گذاشت و سلام احوالپرسی گرمی کرد.
طبق عادت همیشگی، آقا روی صندلی رو به رویش نشست. سید سرش به کار گرم شد.
?«کفش ما را هم می دوزی؟»

«بله آقا جان! بعد از اینکه این 3 تا کار تمام شد مال شما را هم می دوزم.»
سید سرعتش را بالاتر برد. حواسش بود که کفش میرزا را باید بعد از نماز تحویل بدهد. خوش قولی و مهارتش در بازار معروف بود. آقا دوباره پرسید:

?« سید کریم! کفش ما را هم می دوزی؟»

کریم لحظه ای دست از کار کشید و لبخندی زد. دست بر چشم گذاشت و گفت:
«چشم آقا جان! این 3 تا کار تمام شد با جان و دل کفش شما را هم می دوزم.»

دوباره مشغول شد. دستهای کریم انگار با سوزن و کفش بازی می کرد. اینقدر تند کار می کرد که سوزن در دستش معلوم نبود. کفش اول را تمام کرد و کنار گذاشت. دست برد لنگه دوم کفش میرزا را بردارد…

?«سید کریم! کفش ما را هم می دوزی؟»

این بار کریم کفش را رها کرد. عبا را روی دوشش محکم کرد و با سرعت به طرف آقا رفت. با لبخند شیطنت آمیزی دست در کمر آقا انداخت و محکم نگهش داشت. سرش را نزدیک گوش مبارک حضرت (عج) برد و گفت: «من غلام و نوکر و خاک پای شمایم، این همه مرا امتحان نکنید! اگر یکبار دیگر تقاضای خود را بفرمایید و مرا شرمنده خود کنید، من هم مردم کوچه و بازار را خبردار می کنم که شما در مغازه من هستید.»

 و آن گاه حضرت او را دلداری داده و عمل او را در تعهد به  قول و پیمان، تایید فرموده بودند.

???????
@mouood.org

#وظایف_منتظران

? یکی از وظایف مومنان در برابر امام زمان (ع) رعایت احترام است.

? برای مثال مؤمن باید نام امام را با احترام یاد کند و او را با القاب شریفش صدا بزند. القابی که امام با آنها خوانده می شود نشانگر اخلاق و یا صفتی است که در او متجلی شده است. مثلاً یکی از صفات امام زمان (عج) هدایتگری است؛ نام «مهدی» نامی است که متجلی همین صفت است.

?القاب زیبایی که می توان امام را با آن خواند عبارت است از: صاحب الامر، صاحب الزمان، حجت، قائم، مهدی و… است.

?در میان امامان معصوم (علیهم السلام) رفتاری متداول بود که خاص حضرت مهدی (ع) است. آنها وقتی نام حضرت را می شنیدند، برمی­خاستند و دست خود را به نشانه ی احترام بر سر می گذاشتند و بر حضرت درود می فرستادند و طلب تعجیل در فرج می کردند. این رفتار به مومنان نیز توصیه و سفارش شده است.

?سیره ائمه(ع) همچنین این بوده است که نام حضرت مهدی (م-ح-م-د) را نمی فرمودند. بلکه حضرت را با القاب معرفی می‌کردند و حتی کسی که حضرت را با نامش بخواند در نزد روایات لعن شده. در کتاب مکیال المکارم نبردن نام محمد نیز یکی از علائم احترام دانسته شده است.

? محمّد تقی اصفهانی، «مکیال المکارم»، ج 2، بخش هشتم، ص260.