نام مرا از لیست فقرا خط نزنید؟!

آیه:

خداوند متعال در قرآن می فرماید:

وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ حدید/20

و زندگانى اين جهان جز متاعى فريبنده نيست.

آینه:

شیخ مرتضی انصاری با آن همه وجوهات شرعیه که در اختیارش بود با کمال فقر و قناعت زندگی می‏کرد و نمونه بارز دنیا گریزی بود.

روزی تجار شهر بغداد مبلغ زیادی پول تهیه کرده خدمت شیخ اعظم آورده و عرض کردند این پول از وجوه شرعیه نیست که شما در صرف کردن آن احتیاط کنید، بلکه از مال حلال کسب و کار ماست که با رضایت خاطر به شما تقدیم می کنیم تا شما در زندگی خود توسعه بدهید و مقداری در رفاه باشید و دغدغه ای جزء تربیت طلاب علوم دینی نداشته باشید.

ادامه »

  كلمات الهي

در اين بخش مطالبي را مطرح مي‌كنم كه مرتبط با بحث نعمت است و آن را از قرآن كريم استفاده كرده‌ام و مطلب بسيار خوبي است. كتاب خدا در سوره مباركه لقمان تمام عالم را كلمات الله گفته است. يعني به جميع موجودات عالم، « كلمه» اطلاق شده است.

ادامه »

غافل نبودن امير مؤمنان (ع)

از خود يكي از ياران حضرت علي (ع) مي‌گويد كه براي كاري به شام رفته بودم. هنگام ظهر براي نماز به مسجد رفتم و گفتم اينجا چه كسي نماز‌ مي‌خواند؟ گفتند: معاويه. نمازم را فرادا خواندم و در گوشه‌اي نشستم. معاويه با دار و دسته‌اش آمد و نماز جماعت براي مردم خواند. وقتي نمازش تمام شد و خواست برود چشمش به من افتاد. آن وقت‌هايي كه معاويه در مدينه فقير بود، ما دو تا با هم بوديم. او آن‌موقع كفش نداشت و پابرهنه راه‌ مي‌رفت.

ادامه »

 جراحي پاي حضرت علي (ع) در نماز

وصف نماز علي را كه همگي شنيده‌ايد. تير به پاي او فرو رفته بود و از بس درد داشت نمي‌گذاشت از پايش درآورند. پزشك پيش پيامبر آمد و گفت بايد تير را در آوريد چون پا را ناقص‌ مي‌كند. پيامبرفرمود: عجله نكن! صبر كن موقع نماز شود. علي يك سفر دارد كه يكي دو ساعت ديگر شروع‌ مي‌شود، در اين سفر تير را از پايش در بياور!

امام حسن (ع) وقتي وضو مي‌گرفت، رنگ صورتش زرد مي‌شد و بدنش مي‌لرزيد. مي‌پرسيدند: شما را چه شده است؟‌

ادامه »

خداوند در پي آشتي با انسان

خداوند متعال به موسي و‌هارون (ع) مي‌فرمايد برويد و وسايل آشتي كردن فرعون را با من فراهم سازيد. او با من قهر است اما من كه با او قهر نيستم، او مرا نمي‌خواهد، اما من كه او را مي‌خواهم! چندين بار موسي آمد و با فرعون سخن از آشتي گفت كه جگر آدم مي‌سوزد! حضرت صادق (ع) مي‌فرمايد: بيست و پنج سال اين دو برادر مي‌آمدند جلوي دربار فرعون و مي‌گفتند: خدا مي‌گويد بيا آشتي كنيم؛ آن‌‌كه هميشه و در تمام حالات تو را مي‌خواهد مي‌گويد بيا تا آشتي كنيم. مگر نفرمود و پيغام نداد كه:
)يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْـرَفُوا عَلي‌ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ إِنَّ اللهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيم‌
اين آيه خيلي عجيب است. غافر و راحم هم نمي‌گويد، بلكه مي‌فرمايد: )إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيم‌( غفور و رحيم صيغه مبالغه است، يعني خدا آن‌قدر غفور و رحيم است كه همه گناهان را مي‌بخشد.

در شان نزول اين آيه نوشته‌اند كه شخص گناهكاري به نزد پيامبر (ص)آمد و گفت: من آن‌قدر گناه دارم كه مي‌دانم خدا مرا نمي‌بخشد. پيامبر فرمود: آيا گناه تو از كف درياها بيشتر است؟ گفت: بيشتر است. فرمود: از تمام ريگ‌هاي بيابان‌ها بيشتر است؟ گفت: آري، بيشتر است. فرمود: بيشتر از عرش خداست؟ باز گفت: آري، بيشتر است. پيامبر فريادش بلند شد و گفت گناه تو سنگين‌تر و بزرگتر است يا رحمت خدا؟ آن شخص گفت: من آن را نمي‌دانم، اما مي‌دانم كه مرا نمي‌بخشد. در اينجا پيامبر (ص)عصباني شد به طوري كه در عمرش اين‌قدر عصباني نشده بود. فرمود: حالا كه اين‌طور مي‌گويي بلند شو و برو! او هم از مسجد بيرون رفت، اما به خانه خودش نرفت، بلكه به بيرون از مدينه و به كوه‌هاي احد رفت و در آنجا به گريه و توبه مشغول شد. پس از اين قضيه، جبرئيل نازل شد و اين آيه و خبر آمرزش آن فرد گناهكار را آورد.