ريشه پرستش كيست كه خداوند را با اوصاف و كمالاتِ بي پايانش بشناسد ، اما سر تسليم و خضوع فرو نياورد ؟ قرآن از طريق داستان ها و تاريخها ، نشانه هايي از قدرت و عظمت او را براي ما بيان مي دارد . مي فرمايد : خداوند به مريمِ بي همسر فرزند داد . رود نيل را براي موسي شكافت و فرعون را در آن غرق كرد . انبيا را با دست خالي بر ابرقدرت هاي زمان خود پيروز كرد و بيني طاغوت ها را به خاك ماليد . اوست كه شما را از خاكِ بي جان آفريد و مرگ و حيات و عزّت و ذلّتِ شما بدست اوست . كيست كه ضعف و ناتواني و جهل و محدوديت خود و خطرات و حوادثِ پيش بيني شده و نشده را درك كند ، ولي احساس نياز به قدرت نجات دهنده اي نكند و سر تسليم خم نكند ؟ قرآن در لابلاي آيات ، ضعف انسان را به او گوشزد مي كند و مي گويد : تو هنگام تولّد هيچ نمي دانستي و هيچ آگاهي نداشتي ، يكپارچه ضعف بودي ، چنانكه پس از قدرت هم باز رو به ضعف مي روي . تو هر لحظه مورد تهديد انواع خطرات هستي . اگر حركت زمين كُند شود و شب يا روز ثابت بمانند ، كيست كه حركت آن را تند كند و تغيير دهد ؟ اگر آبها به عمق زمين فرو رود ، كيست كه براي شما آب گوارا بياورد ؟ (4) اگر بخواهيم آب آشاميدني شما را تلخ و شور قرار مي دهيم . (5) اگر بخواهيم درختان را براي هميشه خشك مي گردانيم . (6) اگر بخواهيم دائما زمين را لرزان و متزلزل قرار مي دهيم . (7) اينها ودهها نمونه ديگر را قرآن ذكر مي كند تا انسان را از غفلت به در آورد وغرورش را بشكند وبه عبادت وتذلّل در برابر آفريدگار وادارد .