خطبه 7

اَعوذُ بِاللهِ منَ الشَّيطانِ الرَّجيم

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحيم

الحَمدُ للهِ الّذي اَمَرَ الاِنسانَ بانتظارِ الفَرَجِ ، وَحبّبَ اليهِ الّرِضا بالقَضاءِ بِدونِ الحَرَجِ ،ثمَّ الصلاةُ والسَلامُ عَلَي سَيِّدنا ونبيِّنا مُحمَّدٍ وَعَلَي آلِهِ الطَّيِّبينَ الطّاهرينَ سِيَّما بَقيَّهِ اللهِ فِي الارَضينَ ،حُجةِ بنِ الحَسَنِ العَسگري ،روحي وَاَرواحُنالترابِ مَقدَمِهِ الفِداءُ

ترجمه:

پناه مي برم به خدا از شر شيطان رانده شده ،به نام خداوند بخشنده ي بخشايشگر، حمدوستايش مخصوص خدايي است كه امر كرد انسان را به انتظار فرج (امام مهدي عج )و راضي بودن به قضا بدون سختي را مورد توجه او قرار داده است ،وسلام ودرود برآقا و پيامبر ما محمّد (ص) وبر خاندان پاكش وطاهرش ، به ويژه حضرت بقية الله ذخيره خدا درزمين ،حضرت حجت (پسر امام) حسن عسگري (ع) روح من و ارواح ما فداي خاك قدومش.