خطبه 6

اَعوذُ بِاللهِ منَ الشَّيطانِ الرَّجيم

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحيم

الحَمدُ للهِ الّذي حَرَّمَ البذاءَةَ و الفُحشَ فِي القَولِ ،وَجَعَلَ المُسلِمَ مَن سَلَمَ المسلمونَ مِن لِسانِهِ وَ يَدِهِ ،وأشهدُ اَن لاالهَ الَّا اللهُ عَلَّمَنَا الادَبَ فِي القَولِ لِيَعيشَ المسلمون َكِراماً ،وأشهدُ اَنَّ سَيِّدَنا مُحَمَّداً عَبدُهُ و رَسُولُه قالَ ما كُنتُ فَحّاشاً ولاسَبَبا،اللّهمَّ صلِّ وسلَّمْ وَبارِك عَلَي سَيِّدنا مُحَمَّدٍالَّذي سُئِلَ عَمَّن اَدَّبَهُ فقال((اَدَّبَنِيِ رَبِّي فَاَحسَنَ تأديبي))1! وعَلَي آلِهِ وصَحبِهِ الّذينَ تَبَعُوهُ وَاقتَدَوا بِهُدَيهُ ففازُوا برضوانِ اللهِ حتَّي نُزِّلَ فِيهِم قَولُه فيهِم قَوله تعالي ((رَضِي اللهُ عَنهُم ورَضُوا عَنهُ))2

ترجمه:

پناه مي برم به خداوند از شيطان رانده شده ،به نام خداوند بخشده ي بخشايشگر ،سپاس خداي را كه فحّاشي و بدگويي در گفتار را حرام نمود، و كسي را مسلمان قرار داد كه مسلمين از دست و زبانش در امان باشند و گواهي مي دهم كه هيچ معبودي جزء ((الله)) نيست به ما ادب در گفتار را آموخت تا مسلمان ها با كرامت زندگي كنند و گواهي مي دهم كه سيد ما محمد عبد خدا و رسول اوست گفت:((من فحاش ولعن كننده نبودم)) خدايا درود وسلام وبركت بفرست بر آقاي ما محمّد كه سئوال شد از اين كه چه كسي شما را ادب كرده ؟ فرمود ((پروردگارم مرا ادب كرد و در اين كار خوب تربيت كرد )) و درود بر خاندان واصحابش كه از او تبعيّت كرده وبه هدايتش اقتدا كردند ،پس به رضوان الهي نايل شدند تاجايي كه قول خداوند ((خدا از آنها راضي است و آنها نيز از خدا راضي هستند ))در مورد آنها نازل شد.

بحارالانوار ج 16،ص :21

توبه/آيه 100