آزادی و آزادگی در دیدگاه و رفتار حضرت زهرا(سلام الله علیها)
یکی از واژه ها و مفاهیم بلند، جذاب و دوست داشتنی برای بنی آدم و انسان های به کمال رسیده، مفهوم آزادی و آزادگی است این مفهوم و این واژه در فرهنگ های مختلف تعریف های گوناگون شده و می شود.
در دین اسلام و در جهان بینی بزرگان دینی نیز این واژه دارای تعریف و تفسیر خاصی است که به نظر می رسد در زمان ما آشنایی با این مفهوم از ضروریات می باشد.
خصوصاً در این تحقیق مناسب است به عبارتی کوتاه ولی پر مغز و گویا از حضرت صدیقه زهرا (سلام الله علیها) اشاره شود که چگونه فرمان پذیری ایشان از امیرالمومنین (علیه السلام) را و اطاعت لازم از او را، به خاطر همسر بودن با علی (علیه السلام) در کنار آزادی و آزادگی گذارده و آنها را ملازم با هم می دانند.

در دیدگاه امام علی (علیه السلام) آزادگان نجات یافتگان از قید اسارت شهوات هستند؛ امام علی (علیه السلام) می فرمایند: «هرکس دست از تمایلات نفسانی بر دارد آزاد است».
فاطمه زهرا (سلام الله علیها) هنگامی که امیرالمومنین(علیه السلام) ، همسر ایشان برای ملاقات خلفای جور یعنی عمر و ابوبکر اجازه طلبید با اینکه آن حضرت سخت بر آنان خشمگین بود و نارضایتی خود را از آنان اعلام داشته بود به احترام تقاضای شوهر و اثبات فرمان پذیری از او در همه مراحل زندگی و از طرفی جهت ارائه دادن تفسیر صحیح از زن آزاده در کلامی زیبا ،کوتاه ولی پر مغز فرمود «علی جانم! این خانه، خانه ی توست و (من زن آزاده) همسر تو، آنچه مصلحت می دانی انجام بده». در این عبارت حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) اشاره به حُریّت و آزادگی خود دارند و در عین حال اطاعت پذیری و فرمان پذیری خود را از علی (علیه السلام) به عنوان همسر، اعلام می دارند و این نکته ای اساسی و قابل دقت است که آزادگی در اسلام ملازم با اطاعت از خدا و رسول خدا و در نظام خانواده در کنار فرمان پذیری از شوهر است و کسانی که آزادی را تَمرُد، عصیان و خودرأیی تعریف نموده و زنان و جوانان ما را به رهایی از قیود و قوانین دینی و رعایت لازم قوانین خانوادگی می کشند، به غیر جهان بینی و دیدگاه های حضرت زهرا (سلام الله علیها) عمل می کنند و نتیجه این تفکر چیزی نیست مگر عدم تربیت پذیری زنان و جوانان ما و روی آوردن آنان به دین گریزی و خانه گریزی و در نهایت فرار از دین و اخلاق تشیع و پناه بر تربیت غربی.