عبادت ، داروخانه شبانه روزي

هر كس در هر لحظه و در هر شرايطي بدون هيچ وقت قبلي و واسطه اي مي تواند با خدا ارتباط برقرار كند . هر چند اوقاتي مخصوص از قبيل هنگام سحر ، غروب جمعه ، پس از خطبه هاي نماز جمعه ، هنگام نزول باران و يا شب قدر ، دعا و عبادت حال ديگري دارد ، اما دعا و نيايش اختصاصي به اين اوقات ندارد .

عبادت در هر حال داروي غفلت و نسيان و عصيان است . (اءَقِمِ الصَّلو ةَ لِذِكرِي )(19) مايه آرامش و اطمينان خاطر و زدونِ اضطراب ها و دل نگراني هاست . (اَلا بِذكرِاللّهِ تَطمَئنُّ القُلُوب )(20)

عبادت ، مايه آرامش

شما طاغوت هاي قُلدر و سرمايه داران بزرگ و صاحبان علم و صنعت و تكنولوژي را مي شناسيد ، ولي آيا از آنها آرامش هم سراغ داريد ؟

آيا جوامع غربي امروز در آرامش روحي و رواني بسر مي برند ؟

آيا قدرت و صنعت و ثروت براي بشر امروز ، صلح و دوستي و اطمينان خاطر و آرامش به ارمغان آورده است ؟

اما عبادت و اطاعت خدا ، براي اولياي خدا چنان حالتي بوجود مي آورد كه در هيچ شرايطي دچار اضطراب نمي گردند . در اينجا مناسب است دو خاطره از رهبر كبير انقلاب اسلامي امام خميني قدس سره نقل كنم :

بدنبال فرار شاه از ايران ، با آنكه هنوز نوكر بي اختيارش شاپور بختيار حكومت مي كرد ، امام خميني تصميم گرفت بعد از پانزده سال تبعيد به كشورش باز گردد . خبرنگار در هواپيما از ايشان سؤ ال مي كند : اكنون چه احساسي داريد ؟ مي فرمايد : هيچ !

در حالي كه در آن زمان ميليون ها ايرانيِ عاشق ، نگرانِ جان امام بودند ، امام با آرامش خاطر در هواپيما مشغول نماز شب و ذكر خدا بودند . اين آرامش تنها بخاطر ياد اوست .

خاطره ديگر كه از فرزند امام مرحوم حاج سيّد احمد آقا شنيدم آنست كه روز فرار شاه از ايران ، دهها خبرنگار و عكاس از سراسر دنيا در منزل امام در پاريس اجتماع كرده بودند تا سخنان امام را به دنيا مخابره كنند . امام روي صندلي ايستاد ، چند كلمه اي سخن گفت ، سپس رو به من كرد و پرسيد : احمد ، آيا ظهر شده است ؟ گفتم بله ، امام بدون معطّلي سخن خود را قطع كرد و براي نماز اوّل وقت از صندلي پايين آمد . همه گيج شدند كه چه خبر شده است ، گفتم : امام نمازش را اوّل وقت مي خواند .

آنچه امام در پاريس انجام داد درسي بود كه از پيشوايش امام رضا عليه السلام آموخته بود . در تاريخ آمده ، رهبر گروه صابئين كه نامشان در قرآن آمده است ، دانشمندي مغرور و متعصّب بود . هر بار كه با امام رضا عليه السلام به گفتگو مي نشست زير بار نمي رفت ، تا آنكه در جلسه اي چنان تار و پود افكارش در هم ريخت كه گفت : اكنون قلبم نرم شد و منطق شما را پذيرفتم . در اين هنگام صداي اذان بلند شد ، امام رضا عليه السلام به قصد نماز جلسه را ترك كردند ، دوستان امام هر چه اصرار كردند كه اگر لحظاتي جلسه را ادامه دهيد او و تمام پيروانش مسلمان مي شوند ، فرمودند : نماز اوّل وقت مهم تر از بحث است ، او اگر لايق باشد بعد از نماز هم مي تواند حق را بپذيرد . دانشمندِ صابئي كه اين صلابت و قاطعيت و تعبّد و عشق به حق را در امام ديد بيشتر علاقمند شد . (21)

باران نمی بارد ولی دلها چه بارانیست لیلای من سردر گریبانست وزندانیست دنیا شده طوفانیُ ابری نمی بینم این ابر خونی را نشان از مرگُ ویرانیست از همدلی ها بوی همدردی نمی اید شهری پر از غوغا ودر خواب زمستانیست تنها رسیدن ها چرا این روزها خوب است با هم رسیدن ها در این دنیا به پایانیست نان سر سفره چرا آغشته با خون است در پشت سر شمشیر تیزُ جنگ میدانیست معیار عقلُ عدلُ حق دارد تناقض ها بر درد هاوزخم ها داروی شیطانیست اندیشه ها از سیل ها سر چشمه میگیرد این نکته ها از دست این دنیای طوفانیست اقا تو این هارا دراین دنیا چه می نامی هنگام ظاهر گشتن از غوغای پنهانیست رضا تیموری طالب

اربعین 

بر پای گُل از خار ستم، آبله پیداست   

سر سلسله‌ای را اثر سلسله پیداست 

از فرش الی عرشِ خدا، ولوله پیداست   

در وادی خونین بلا، قافله پیداست 

دارند همه از شرر داغ، چراغی 

خیزید كز این قافله گیریم سراغی

این قافله، رو كرده به بیت‌الحرم عشق   

كوبیده به میدان اسارت، علَم عشق 

گفته است بلی‌ها به بلاهای غم عشق   

از بهر طواف حرم محترم عشق 

احرام همه جامه خونین اسارت 

كردند به خوناب جگر غسل زیارت! 

از شیون این قافله؛ پُر، دامن صحراست  

آوای جرس را خبر از ناله زهراست 

بر گوش دلم زمزمه زینب كبری است   

فریاد شهیدا و غریبا و حسیناست

از گریه، گلوی من رنجور گرفته 

این كیست كه با “یا ابتا” شور گرفته؟ 

بر خیز، سرودی ز غمِ تازه بخوانیم   

برخیز، شرار غم دل را بنشانیم 

برخیز، كه خود را به اسیران برسانیم   

برخیز، كه گُل در ره سجّاد فشانیم 

بالای سرش آیه تطهیر بگیرم 

گلبوسه ز زخم غُل و زنجیر بگیریم 

مولا چو نظر كرد حبیب پدرش را   

قدّ خم و سوز دل و اشك بصرش را 

سوزاند دوباره شرر غم، جگرش را   

بگذاشت روی شانه آن پیر، سرش را 

كای گلشن وحی از نفَست بوده معطّر 

افسوس كه یك باغ گل از ما شده پر پر 

جابر، نتوان گفت چه آمد بسر ما   

كز جور خزان ریخت همه برگ و بر ما 

غلطید بخون، پیكر پاك پدر ما    

شد قاتل او با سر او همسفر ما 

ما، زخم زبان در ملاء عام شنیدیم 

بی جرم و گنه، از همه دشنام شنیدیم 

دشمن، همه جا خنده به زخم جگرم زد   

در شام بلا، سنگ به فرق پدرم زد 

با كعب سنان، گاه به تن گه به سرم زد   

سیلی به رخ خواهر نیكو سیرم زد 

دیدم اثر سیلی، بر روی سكینه 

یاد آمدم از فاطمه و شهر مدینه! 

بگذشته چهل شب كه خموش است چراغم  

هر لحظه غمی آمده از ره به سراغم 

من، لاله خونین دلِ هفتاد و دو داغم   

یك لاله نه، یك غنچه نمانده است به باغم 

این قافله در وادی غم راه سپارند

غیر از من مظلوم، دگر مَرد ندارند 

ناگاه به اركان فلك، زلزله افتاد    

در عرش ز فریاد ملك، غلغله افتاد 

ارواح رُسل، یكسره در ولوله افتاد   

بر قبر شهیدان نگه قافله افتاد

چون برگ خزان از شجر خشك فتادند 

بر خاك شهیدان، گل رخسار نهادند 

طفلان؛ عوض جامه، دل خویش دریدند   

سیلی زده بر صورت و فریاد كشیدند 

با گریه، از این قبر به آن قبر دویدند   

بر گرد قبوری كه چهل روز ندیدند 

بر طرّه آغشته به خون، مُشك فشاندند 

خود را به روی خاك كشاندند، كشاندند 

می‌خواست كه جان از تن اطفال بر آید  

می رفت كه عمر همه با هم به سر آید 

دلها همگی خون شده از دیده بر آید   

عاشور دگر گردد و شور دگر در آید 

سر تا به قدم، آتش افروخته بودند

گر اشك نمی‌كرد مدد، سوخته بودند

زینب كه بهار غم از آن باغ خزان داشت  

در پیكر آن وادی، هفتاد و دو جان داشت 

تیر اَلَمش بر جگر و قدّ كمان داشت   

بهر لب خشك شهد

اسلام ، دين علم و دانش است ، اسلام دين تعقل و تفكر است ، مكتب اسلام داراي فرهنگ انسان سازي است و هادي مردم به راه تعالي و تكامل است . اسلام مي خواهد پيروانش دانا و بينا بار آيند و حداقل از معلومات ابتدايي و قدرت خواندن و نوشتن برخوردار باشند. پيشواي اسلام صلي الله عليه و آله و سلم بين مردم بي سواد عصر جاهليت مبعوث به نبوت گرديد. مردمي كه از كتاب و درس و از خواندن و نوشتن بهره اي نداشتند و جز از افتخارات احمقانه و تعصبات جاهلانه سخن نمي گفتند. در چنين محيط عقب افتاده و منحطي اولين آياتي كه از طرف باريتعالي به نبي اكرم صلي الله عليه و آله و سلم وحي شد، حاوي مطالبي پيرامون علم و قلم و هدايت كننده به مردم به خواندن و نوشتن بود: بسم الله الرحمن الرحيم اقراء باسم ربك الذي خلقَ خلق الانسان من علقَ اقراء و ربك الاكرمَ الذي علّم بالقلمَ علّم الانسان ما لم يعلمَ؛(1) ((بخوان به نام خداوند كريم تر از هر كريم . خداوندي كه با قلم تعليم داد و به آدمي آموخت آن را كه نمي دانست .)) رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم براي آن كه از طفوليت كودكان مسلمين را به راه تحصيل علم سوق دهد و آنان را به درس خواندن ماءنوس سازد، به پدران فرمود: ((از حقوقي كه فرزندانتان به شما دارند، اين است كه به آنان كتابت را بياموزيد.)) و قال رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم : مِن حق الولد علي والده ثلاثه يحسن اسمه و يعلمه الكتابة و يزوجه اذا بلغ ؛(2) رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: ((سه چيز از جمله حقوقي است كه فرزند به پدر دارد. اول اين كه براي او اسم نيكو انتخاب نمايد. دوم آنكه كتابت را به وي بياموزد. و سوم اين كه موقعي كه بالغ شد، وسايل ازدواجش را فراهم آورد.)) به شرحي كه در كتب تاريخ آمده ، مسلمانان در جنگ بدر بر مشركين پيروز شدند و جمعي از آنان را به اسارت گرفتند و با خود به مدينه آوردند. بنا بر اين شد كه هر اسيري مبلغي را فديه بدهد و آزاد شود و چون اسيران از نظر تمكن مالي متفاوت بودند، مقرر گرديد كه هر اسيري به قدر استطاعت خويش فديه بپردازد. حداقل فديه ، هزار درهم بود و حداكثرش از چهارهزار درهم تجاوز نمي كرد. براي آن كه بدانيم خواندن و نوشتن اطفال مسلمين در نظر پيامبر گرامي اسلام صلي الله عليه و آله و سلم تا چه حد ارزنده و مهم بود، به اين جمله كه عين عبارت ناسخ التواريخ است ، توجه نماييد. ((آنگاه پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم به اصحاب فرمود: اسيران را نيكو بداريد و نيكويي كنيد و از مساكين فديه نخواهيد و حضرت صلي الله عليه و آله و سلم حكم فرمودند كه هر يك از آن مسكينان كه صنعت كتابت مي دانستند، ده تن از كودكان انصار را خط بياموزند و آنگاه آزاد شوند.))(3) آيا چنين امري در دنيا سابقه دارد كه لشكر غالب ، از لشكر مغلوب ، ياد دادن ، خواندن و نوشتن را به عنوان غرامت جنگ بپذيرد و اسيران دشمن را آزاد نمايد؟ علم براي بشر كمال واقعي و برتري حقيقي است . علم با جوهر ذات عالم ، آميخته است و در همه احوال با او هست . اطلاعات و معلومات بشر در چهارده قرن قبل ، محدود بود و از اسرار نهفته جهان آفرينش آگاهي نداشت . اولياي گرامي اسلام در همان زمان كلمه علم را درباره دانسته هاي محدود آن روز به كار برده و فوايد و آثارشان را ذكر نموده اند.(4) 1- سوره مباركه علق ، آيات ابتدايي . 2- مستدرك الوسايل ، ج 2، ص 625. 3- ناسخ التواريخ ، حالات رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم ، چاپ قديم ، ص 125. 4- شرح و تفسير دعاي مكارم الاخلاق ، ج 3، ص 283. ارزش علم آموزی

اسلام ، دين علم و دانش است ، اسلام دين تعقل و تفكر است ، مكتب اسلام داراي فرهنگ انسان سازي است و هادي مردم به راه تعالي و تكامل است . اسلام مي خواهد پيروانش دانا و بينا بار آيند و حداقل از معلومات ابتدايي و قدرت خواندن و نوشتن برخوردار باشند. پيشواي اسلام صلي الله عليه و آله و سلم بين مردم بي سواد عصر جاهليت مبعوث به نبوت گرديد. مردمي كه از كتاب و درس و از خواندن و نوشتن بهره اي نداشتند و جز از افتخارات احمقانه و تعصبات جاهلانه سخن نمي گفتند. در چنين محيط عقب افتاده و منحطي اولين آياتي كه از طرف باريتعالي به نبي اكرم صلي الله عليه و آله و سلم وحي شد، حاوي مطالبي پيرامون علم و قلم و هدايت كننده به مردم به خواندن و نوشتن بود: بسم الله الرحمن الرحيم اقراء باسم ربك الذي خلقَ خلق الانسان من علقَ اقراء و ربك الاكرمَ الذي علّم بالقلمَ علّم الانسان ما لم يعلمَ؛(1) ((بخوان به نام خداوند كريم تر از هر كريم . خداوندي كه با قلم تعليم داد و به آدمي آموخت آن را كه نمي دانست .)) رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم براي آن كه از طفوليت كودكان مسلمين را به راه تحصيل علم سوق دهد و آنان را به درس خواندن ماءنوس سازد، به پدران فرمود: ((از حقوقي كه فرزندانتان به شما دارند، اين است كه به آنان كتابت را بياموزيد.)) و قال رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم : مِن حق الولد علي والده ثلاثه يحسن اسمه و يعلمه الكتابة و يزوجه اذا بلغ ؛(2) رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: ((سه چيز از جمله حقوقي است كه فرزند به پدر دارد. اول اين كه براي او اسم نيكو انتخاب نمايد. دوم آنكه كتابت را به وي بياموزد. و سوم اين كه موقعي كه بالغ شد، وسايل ازدواجش را فراهم آورد.)) به شرحي كه در كتب تاريخ آمده ، مسلمانان در جنگ بدر بر مشركين پيروز شدند و جمعي از آنان را به اسارت گرفتند و با خود به مدينه آوردند. بنا بر اين شد كه هر اسيري مبلغي را فديه بدهد و آزاد شود و چون اسيران از نظر تمكن مالي متفاوت بودند، مقرر گرديد كه هر اسيري به قدر استطاعت خويش فديه بپردازد. حداقل فديه ، هزار درهم بود و حداكثرش از چهارهزار درهم تجاوز نمي كرد. براي آن كه بدانيم خواندن و نوشتن اطفال مسلمين در نظر پيامبر گرامي اسلام صلي الله عليه و آله و سلم تا چه حد ارزنده و مهم بود، به اين جمله كه عين عبارت ناسخ التواريخ است ، توجه نماييد. ((آنگاه پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم به اصحاب فرمود: اسيران را نيكو بداريد و نيكويي كنيد و از مساكين فديه نخواهيد و حضرت صلي الله عليه و آله و سلم حكم فرمودند كه هر يك از آن مسكينان كه صنعت كتابت مي دانستند، ده تن از كودكان انصار را خط بياموزند و آنگاه آزاد شوند.))(3) آيا چنين امري در دنيا سابقه دارد كه لشكر غالب ، از لشكر مغلوب ، ياد دادن ، خواندن و نوشتن را به عنوان غرامت جنگ بپذيرد و اسيران دشمن را آزاد نمايد؟ علم براي بشر كمال واقعي و برتري حقيقي است . علم با جوهر ذات عالم ، آميخته است و در همه احوال با او هست . اطلاعات و معلومات بشر در چهارده قرن قبل ، محدود بود و از اسرار نهفته جهان آفرينش آگاهي نداشت . اولياي گرامي اسلام در همان زمان كلمه علم را درباره دانسته هاي محدود آن روز به كار برده و فوايد و آثارشان را ذكر نموده اند.(4) 1- سوره مباركه علق ، آيات ابتدايي . 2- مستدرك الوسايل ، ج 2، ص 625. 3- ناسخ التواريخ ، حالات رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم ، چاپ قديم ، ص 125. 4- شرح و تفسير دعاي مكارم الاخلاق ، ج 3، ص 283. ارزش علم آموزی