يا اَبا عَبْدِاللهِ يا حُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ، اَيهَا الشَّهيدُ يَا بْنَ رَسُولِ اللهِ يا حُجَّةَ اللهِ عَلي خَلْقِهِ يا سَيِّدَنا وَمَوْلانا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِكَ اِلَي اللهِ وَقَدَّمْناكَ بَيْنَ يَدَيْ حاجاتِنا يا وَجيهاً عِنْدَ اللهِاِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللهِ،

كربلا وارد بكويت شد حسين

ميهمان اندر سرايت شد حسين

باابوالفضل و عليّ اكبرش

وارد مهمانسرايت شد حسين

زينب و كلثوم و زنهاي حرم

عازم بزم بلايت شد حسين

اي زمين زآنها پذيرائي نما

چون مقيم نينوايت شد حسين

خدا قافله دارد مي آيد كربلا، يك وقت رسيدند به جائي ديدند اسب امام حسين عليه السلام قدم از قدم برنمي داره .

اسبش را عوض كردند، ديدند راه نمي رود.

اسب ديگري آوردند، آقاسوار شد، ديدند، قدم نمي زند.

يك وقت جوانها گفتند: آقا چرا اين اسبها راه نمي روند.

فرمود: ببينيد از اين عربهاي باديه نشين كسي هست در اين سرزمين ، اسم اين زمين را بلد باشد.

پيرمردي را آوردند، فرمودند: بابا اسم اين زمين را مي داني ؟

گفت : بله آقا، اين زمين چند تا اسم داره ، قادسيه ، غاضريه ، شاطي ء فرات ،….

آقا فرمود: اسم ديگري ندارد؟

چرا آقانينوا هم مي گويند. آقا فرمود: اسم ديگري ندارد؟

چرا آقا اينجا را كربلا هم مي گويند.

فرمود: آي جوانها، بارها راپايين بياريد، بار به منزل رسيده …

بار بگشائيد اينجا كربلاست

آب و خاكش با دل و جان آشناست

السلام اي سرزمين كربلا

السلام اي منزل نور خدا

السلام اي وادي دلجوي عشق

وه چه خوش مي آيد اينجا بوي عشق

يك وقت صدا زد: اي برادرها، اي پسر برادرها، اي محرمها، اول برويد زينب را پياده كنيد.

آمدند، دور محمل خانم را گرفتند، محترمانه زينب را پياده كردند.

اف برتو اي روزگار، چند روزي بيشتر نگذشت ، باز همين زينب خواست سوار شود، هر چه نگاه كرد، ديد يكنفر نيست كمكش كند.

خدا يك وقت رويش را برگرداند طرف گودال قتلگاه ، صدا زد: حسين جان بلند شو زينب را سوار كن.(10)

(نوحه و سينه زني)

شه فرودآمد بدشت كربلا

گفت پس با آن زمين پُر بلا

اي زمين اي تربت عنبر سرشت

اي بتربت برتر از خاك بهشت

اي زمين از عرش اعلا برتري

چون مقام زاده پيغمبري

بعد از اين خاك تو باشد مدفنم

تا قيامت در تو باشد مسكنم

سوي تو از مكه نازان آمدم

خود نه تنهابا جوانان آمدم

آمدم تا در تو جان فاني كنم

در تو هفتاد و دو قرباني كنم

اين من و اين اكبر و اين اصغرم

قاسم و عباس و عون و جعفرم

حاليا بر گو مرا مدفن كجاست

مدفن قربانيان من كجاست

راست بر گو اي زمين اندر كجا

دست عباسم شود از تن جدا

در كجا بر جان من آذر زنند

تير بر حلق علي اصغر زنند

گو بمن قبر علي اكبر كجاست

حجله گاه قاسم مضطر كجاست

بر گلوي من كجا خنجر كشند

از سر زينب كجا معجركشند

در كجا جسم مرا عريان كنند

پايمالم از سم اسبان كنن

اهمیت شکرگزاری:

1. رمز دستیابی به نعمتهای الهی: عن رسول الله صلی الله علیه و آله قال: «‌إنَّ لِلنِّعَمِ أوابِدٌ کَأوَابِدِ الوَحشِ فَقَیدُوها بِالشُّکرِ؛ (21) نعمتهای الهی فرار کننده هستند همان طوری که حیوانات وحشی فرار می‌کنند؛ پس آنها را با شکرگزاری به دام اندازید.» ‌

2. تقدم شکرگزار: عن النبی صلی الله علیه و آله قال: «‌أوَّلُ مَن یدعی إلی الْجَنَّةِ الْحَمّادُونَ الَّذینَ یحْمَدُونَ اللهَ فِی السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ؛ (22) نخستین کسانی که به بهشت خوانده می‌شوند، بسیار حمد کنندگانند؛ [یعنی،] کسانی که پروردگار خود را در شادمانی و اندوه شکر می‌گزارند.» ‌

پیامبر صلی الله علیه و آله و شکر:

در احوال پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نگاشته‌اند: برای شکرگزاری به درگاه پروردگار آن قدر به نماز و عبادت نیمه شب می‌ایستاد که چهره‌اش زرد و پاهایش ورم می‌کرد. روزی شخصی (عایشه) به آن حضرت عرض می‌کند: چرا خود را این قدر به زحمت می‌اندازید؟ در پاسخ می‌فرماید: «‌أفَلا أکُونُ عَبْداً شَکُوراً؛ (23) آیا بنده شکرگزار خداوند نباشم.» ‌

آسیب پرهیز از شکرگزاری:

عن رسول الله صلی الله علیه وآله قال: «‌أسْرَعُ الذُّنُوبِ عُقُوبَةً کُفرانُ النِّعْمَةِ؛ (24) سریع‌ترین گناهان از نظرعقوبت [و کیفر] کفران نعمت است.» ‌

شکر نعمت، نعمتت افزون کند کفر، نعمت از کفت بیرون کند

امام صادق عليه السلام : لا يَقبَلُ اللّه ُ مِن مُؤمِنٍ عَمَلاًوهُوَ مُضمِرٌ عَلى أخيهِ المُؤمِنِ سُوءا . 

 خداوند از مؤمنى كه نسبت به برادر مؤمن خود نيّت بد داشته باشد، 

هيچ عملى را نمى پذيرد. 

 الكافي      ْ بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم اَللّـهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِصَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِه في هذِهِالسَّاعَةِ وَفي كُلِّ ساعَة وَلِيّاً وَحافِظاًوَقائِداً وَناصِراً وَدَليلاً وَعَيْنا حَتّى تُسْكِنَهُاَرْضَكَ طَوْعا وَتُمَتِّعَهُ فیها طویلا 

        اللهم عجل لولیک الفرج

ترب

از کتاب تغذیه استاد کردافشاری

مزاج : گرم وخشک

مصلحات ： نمک، عسل، زیره خیسانده شده در سرکه،لطیف کننده و تحلیل برنده ورم ها بوده و برای بواسیر، سل، سیاتیک، روماتیسم، سنگ مثانه و … مفید می باشد.

بهترین نوع آن آبدار، نازک، طویل و کم ریشه است.

تولید باد و آروغ در بدن کرده، در کسانی که معده مرطوب دارند مانع هضم غذا می شود.

از امام حسین(ع) روایت است که «برگ آن پراکنده کننده باد، مغز آن مدر ادرار و ریشه آن از بین برنده بلغم است.»

-آشامیدن آب ترب پخته برای رفع سرفه مزمن و طولانی و دفع اختلاط غلیظ سینه و غرغره آب پخته آن با سکنجبین برای دیفتری مفید است .

-خوردن هشت مثقال آب شاخه و برگ ترب با سکنجبین برای خارج کردن سنگ مثانه نافع است.

-برای سر و دندان و چشم و گلو مضر می باشد.

نکته:

برای گرفتن اب ترب، ترب را ورق ورق کرده و سطح آن را با عسل بپوشانید و در آبکش بچینید. سپس ظرفی زیر آن بگذارید تا آب خارج شده در آن جمع گردد.

مطلب فوق کاری از مجموعه احیای طب اسلامی سنتی و موسسه پرتو سبز هستی با نظارت استاد طالقانی میباشد.

ساندویچ کوبیده آبگوشت مزاج:گرم خواص： تقویت عمومی بدن ،میان وعده کامل دانش آموز بخصوص در نوبت عصر مواد لازم: گوشت و دنبه گوسفندی،پیاز،سیب زمینی،نخود،لوبیا سفید ،ادویه و نمک طبیعی روش تهیه: همه مواد را در دیگ سنگی یا مسی بار میگذاریم . (یک تکه آهن به همراه مواد در دیگ قرار میدهیم). بعد از پخت ،آب مواد را جدا کرده و مخلفات را میکوبیم. مقداری از این کوبیده را ساندویچ کرده و به عنوان میان وعده دانش آموز قرار میدهیم. این غذا ،جایگزین مناسبی برای ساندویچهای فست فودی است . مطلب فوق کاری از مجموعه احیای طب اسلامی سنتی و موسسه پرتو سبز هستی با نظارت استاد طالقانی میباشد.