با اینکه چند سالی از پیروزی انقلاب می‌گذشت، هنوز مسجد محلة ما از غربت بیرون نیامده بود. عده‌ای گمان می‌کردند نماز خواندن در مسجد مخصوص پیرمردها و پیرزن‌هاست. برخی هم کارایی مسجد را محدود به زمان مرگ و میر افراد می‌دانستند. ? حسن، بسیار باصفا و دوست‌داشتنی بود و با چهره بشّاش و خنده‌هایش خود را در دل همة بچه‌های محل جا کرده بود. یک موتور گازی دست دوم داشت، و بچه‌ها دوست داشتند ترک آن سوار شوند و دوری بزنند و صفایی بکنند. حسن هم با استفاده از همین علاقه بچه‌ها نزدیک اذان مغرب موتورش را می‌آورد توی کوچه؛ یکی را پشت موتورش سوار می‌کرد و بقیه هم دنبالش می‌دویدند. ? بچه‌ها بی‌آنکه به‌طور مستقیم متوجه چیزی بشوند، ناگهان خودشان را نزدیک مسجد می‌دیدند و چشمشان به مردمی می‌افتاد که درحال وضو گرفتن و آماده شدن برای نماز بودند. حسن موتورش را گوشه‌ای می‌بست و خودش را به صفوف نماز می‌رساند. با این کار حسن کم‌کم رفت‌وآمد به مسجد برای بچه‌ها عادی شد، و مسجد از غربت درآمد و پاتوق بچه‌های محل شد. ? حسن مهدی‌پور بعدها در عملیات خیبر در جزیره مجنون شهید شد؛ اما بچه‌هایی که ترک موتور گازی او سوار می‌شدند، امروز مردانی بزرگ و باایمان‌اند که نمی‌توانند از مسجد و نماز جماعت دل بکنند. ? قصه عاشقان؛ دعوت به نماز در سیره شهیدان؛ ص 72
? چه کسانی جذب حق نمی‌شوند؟
حق و باطل هرکدام جاذبۀ مغناطیسی خاصّ خود را دارند که اهل خود را جذب می‌کنند. برای جذب شدن به حق باید اهلیّت داشت، همانطور که جذب شدگان باطل اهل آن هستند. پیدا کردن اهلیّت حق یا باطل، بستگی به رفتار ما دارد. آدم‌های خودخواه، زیاد جذب حق نمی‌شوند.
✍️ #پیام_معنوی #استاد_پناهیان
? #عکسنوشت: goo.gl/FET2Z3
✅ @Panahian_ir | کانال رسمی استاد پناهیان
? ناشاد بودن، یعنی ناسلامتی و بیماری/ آدم فقط در صورت شادی و نشاط -از نظر روحی- سالم است.
? ناشاد بودن، هم علامت بیماری است و هم بیماری‌زاست
?شاخص ایمان رسیدن به نهایت سرور و نشاط است
? اگر آدم از تهِ دل واقعاً شاد باشد، از تظاهرات توخالی و بی‌موردِ شادی، مستغنی می‌شود
? مریضی روحی موجب می‌شود انسان شیرینی عبادت را نچشد
? برای رسیدن به نشاط و شادی عمیق باید خیلی از بیماری‌های روحی را در خودمان ریشه‌کن کنیم
?جالب است که ما به دلائل مختلف به ناشاد بودن خو می‌کنیم
________________________
#راه_های_رسیدن به #حال_خوش_معنوی و #نشاط_زندگی-ج4
#استاد_پناهیان:
? ما وقتی از نشاط و سرور عمیق قلبی صحبت می‌کنیم، باید تکلیف خودمان را با شادی و سرور ظاهری معلوم کنیم. نشاط ظاهری خوب است و در اسلام سفارش شده که خوش‌برخورد و اهل لبخند و مزاح باشیم، ولی نشاط ظاهری اصلا به اندازۀ نشاط باطنی اهمیت ندارد.
? متاسفانه خیلی از مؤمنین از سرور قلبی محرومند و اصلاً دین، به این سرور، معرفی نشده. درحالی که امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید ایمان، انسان را ارتقا می‌دهد و به نهایت سرور می‌رساند (غررالحکم/4323) شاخص ایمان این است که انسان به نهایت سرور برسد و عمیقاً شاد باشد. اگر ته دلِ آدم خیلی شاد باشد، آدم از تظاهرات توخالی و بی‌موردِ شادی، مستغنی می‌شود.
? نشاط و شادی را-علاوه بر قدرت و حیات همه‌جانبه- می‌توان به «سلامتی» هم ترجمه کرد. ناشاد بودن، یعنی ناسلامتی و بیماری. آدم فقط در صورت شادی و نشاط -از نظر روحی- سالم است. آدم در اثر شادی و نشاط عمیقی که در جانش وجود داشته باشد، می‌تواند استرس‌ها و غم‌ها را رد بکند. وقتی انسان شاد نباشد دچار بیماری می‌شود؛ این بیماری این‌قدر مزمن است خیلی‌ها متوجهش نمی‌شوند
? حضرت عیسی(ع) می‌فرماید: همانطور که یک مریض به غذا نگاه می‌کند ولی میل ندارد و نمی‌تواند بخورد-با اینکه به شدت به این غذا احتیاج دارد- کسی که اهل دنیاست، لذت و سرور عبادت را نمی‌چشد و نمی‌فهمد که این عبادت خیلی شیرین است (تحف‌العقول/507) این مریضی روحی است که موجب می‌شود انسان شیرینی عبادت را متوجه نشود. کسی که می‌خواهد به شیرینی و لذت برسد، باید از یک سلامتی برخوردار باشد.
? برخی عادت‌های روحی مانند ترس‌های نابجا، حسادت‌ها، غصه‌خوردن‌ها و فکر کردن دربارۀ نگرانی‌ها-که بعضی‌ها به آن عادت می‌کنند- در واقع بیماری‌ها روحی هستند. بعضی‌ها مدام دنبال یک موضوع نگران‌کننده می‌گردند که به آن فکر کنند؛ این یک بیماری روحی است.
? آدم‌هایی که به هرکدام از این ویژگی‌های منفی، عادت کنند، هیچ‌وقت نمی‌توانند شاد بشوند! ناشاد بودن بیماری‌زاست، علامت بیماری است و محل بیماری است.
? متأسفانه خیلی از مادرها، خصلت‌های بد خودشان را به بچه‌های‌شان منتقل می‌کنند. مادرها خیلی راحت احساسات منفی‌شان را بروز می‌دهند، مثلا وقتی ناراحت می‌شوند به راحتی سخن منفی مبالغه‌آمیز بر زبان جاری می‌کنند-چون می‌خواهند خودشان را از این ناراحتی تخلیه کنند- اما این بچه‌ای که سخن آنها را می‌شنود، واقعاً باور می‌کند و تأثیر می‌پذیرد.
? هرکدام از ما اگر عمیقاً شاد نیستیم یعنی دچار بیماری روحی هستیم، لذا نمی‌توانیم شادی و شیرینی چیزهایی که خیلی شادی‌آور هستند- مثل عبادت- را بچشیم. مثل مریضی که ذائقه‌اش خراب شده و نمی‌تواند طعم شیرینی را بچشد. مثلاً کسی که حسود شد، با هیچ چیزی شاد نمی‌شود، مگر اینکه محسود او نابود شود!
? شاد نبودن و سرور نداشتن را «نداشتن یک مهارت یا یک صفت خوب» تلقی نکنیم! بلکه شاد نبودن را علامت این بگیریم که «من یک بیماری روحی دارم و عمیقاً دچار یک عادت غلط هستم!» لذا برای شاد بودن، باید این بیماری‌ها را در خودمان ریشه‌کن کنیم.
?در روان‌شناسی، بیماری‌های روحی یک‌مقدار دسته‌بندی شده؛ اما روان‌شناسان همین‌که یک کسی رفتار ناهنجاری نشان ندهد می‌گویند: «حالش خوب است!» درحالی‌که این اصلاً حرف صحیحی نیست. او تا وقتی که بمب انرژی نبود، حتماً بیمار است و یک مشکل اساسی دارد- مخصوصاً کسی که سنی از او گذشته باشد- حتماً یک سلسله عادات بد، روح او را درگیر کرده است.
#مسجد_امام_صادق(ع)-96.3.9
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
✅ کانال رسمی #استاد_پناهیان
@Panahian_ir
[?کلمات امام(ره) در سال آخر یعنی: خط بعد از من، خط مبارزه با لیبرالها و غربزده‌هاست!
?مرحلۀ جدید مبارزه با #غرب_گرایی آغاز شده!
استاد_پناهیان:
?امام(ره) کلاً 11بار از کلمۀ لیبرال استفاده کرده که 10بارش در سال آخر عمرشان بود. این یعنی «خط بعد از من، خط مبارزه با لیبرال‌هاست»! و تماماً در کنار کلمۀ لیبرالها از کلمۀ منافقین(یعنی همان تروریست‌ها) هم استفاده کرد؛ که نشان می‌دهد این دو همیشه با هم هستند.(قم- 96.3.2)
?امام(ره) فرمود: ما از شرّ #رضاخان و #محمدرضا خلاص شدیم، لکن از شرّ تربیت یافتگان #غرب و شرق به این زودیها نجات نخواهیم یافت! اینان برپادارندگان سلطۀ ابرقدرت‌ها هستند(صحیفۀ امام،ج15،ص446)
?حضرت امام(ره) 18 بار از کلمۀ اسلام آمریکایی استفاده کردند که 17 بارش در دو سال آخر عمر شریفشان بوده. 15 بار از این 17بار، بعد از پذیرش قطعنامه بوده. حضرت امام اواخر احساس می‌کردند جریانی توی خود همین بچه‌های انقلابی، دنبال اسلام آمریکایی و به تعبیر خودشان، اسلام راحت‌طلبی و اسلام سازش هستند.(بیت رهبری، 1393/01/15)
?در ادبیات امام(ره) کسانی که فرهنگ لیبرالی را در جامعه منتشر می‌کنند با افراطیونی که سرمی‌بُرند هیچ تفاوتی ندارند. حضرت امام(ره) در طول حیات شریفشان ده مرتبه از کلمۀ «لیبرالها» استفاده کردند که هر ده مرتبه در سال آخر عمر ایشان است و هر ده مرتبه در کنار کلمۀ «لیبرالها» از کلمۀ «منافقین» استفاده کرده‌اند. چون لیبرالها خودشان را میانه‌رو و معتدل نشان می‌دهند و منافقین هم یک چهرۀ افراطی دارند. حضرت امام(ره) چهرۀ خشن منافقین را این‌گونه توصیف می‌کنند: «ما باید مدافع افرادى باشیم که منافقین سرهاشان را در مقابل زنان و فرزندانشان در سر سفره افطار گوش تا گوش بریدند …کسانى که از منافقین و لیبرالها دفاع مىکنند، پیش ملت عزیز و شهیددادۀ ما راهى ندارند.»(صحیفۀ امام،ج21،ص326) تا وقتی به اینجا نرسیم که مانند امام، به لیبرالها و تروریست‌های خون‌آشام به یک چشم نگاه کنیم، نمی‌توانیم عضو جبهۀ مقاومت باشیم و به خوبی از حق دفاع کنیم.(جشنوارۀ عمار، 1392/10/20)
?کار نیروهای دلسوز در #روشنگری تمام نشده است و وارد مرحلۀ تازه‌ای از مبارزه با #غرب_گرایی که ریشۀ تمام مشکلات جامعۀ ماست شده‌ایم. در آینده، از مرحلۀ تازه‌ای که پیش‌رو داریم و #بایدها و #نبایدهای آن بیشتر با هم سخن خواهیم گفت. (۹۶/۰۲/۳۰- یادداشت حجت الاسلام پناهیان پس از #انتخابات۹۶)
#امام_خمینی #14خرداد #رحلت_امام
? @Panahian_ir | کانال رسمی استاد پناهیان
? ملاک حق‌مدار بودن
ملاک حق‌مدار بودن از خود گذشتن است. کسانی که حق‌طلبی را تنها به‌خاطر دفاع از منافع شخصی خودشان برگزیده‌اند، یاران کوتاه‌مدت حق هستند و پایش بیفتد علیه حق اقدام می‌کنند. مظلومانی که صرفاً به خاطر حقّ خود از حق دفاع می‌کنند، معلوم نیست ارزش حق‌طلبی را درک کرده باشند.
✅ @Panahian_ir | کانال رسمی استاد پناهیان
آخرین نظرات