گلاب، آب و عسل، شفابخشی افطار اگر در لیوان آب، سه قاشق گلاب ناب محمدی، هم به آن، اضافه شود، به علت خاصیت ضد “سودای” گلاب، بر خاصیت دارویی افطار، نیز می افزاید. همچنین گلاب، هم برای تقویت معده و همچنین تقویت روحیه و شادابی و رفع غم، نیز مفید است. همچنین دستگاه گوارش را آماده برای دریافت مواد غذایی می کنند. آب یخ و حکایت ظرف چینی و اما آنچه که معمول است، بلافاصله بعد از آغاز افطار، آب سرد و یخ، می نوشید، از نظر طب سنتی ایرانی، مذموم و مضر جسم، است. زیرا در واقع، وقتی که شما افطار را با آب سرد شروع می کنید مثل آن است که روی یک “ظرف چینی” داغ، آب سرد بریزید. مشابه همان بلایی که سر “ظرف چینی” می آید، بر سر معده شما نیز خواهد آمد. “معده خالی"، توانایی نگهداری و جذب آب خیلی سرد را ندارد و بلافاصله آب را وارد روده می کند. همچنان که آب جوش و خیلی داغ، در هنگام افطار، نیز ممنوع است. بنابراین بهترین گزینه در ابتدای افطار، “چند عدد خرما با یک لیوان آب گرم” است که ضمن افزایش سریع “قندخون” و رفع ضعف ناشی از آن، معده و دستگاه گوارش را نیز گرم کرده و همچنین با اصلاح وضعیت اشتها، موجب عدم ایجاد پرخوری و چاقی مجدد، می شود. در حدیثی از سیره پیامبر، چنین نقل شده است: کانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله یعجِبُهُ أن یفطِرَ عَلَى الرُّطَبِ ما دامَ الرُّطَبُ، و عَلَى التَّمرِ إذا لَم یکُن رُطَبٌ، و یختِمَ بِهِنَّ و یجعَلَهُنّ وَترا؛ ثَلاثا أو خَمسا أو سَبعا. (کنز العمّال: 7/ 85/ 18081) پیامبر خدا، خوشش مى‏آمد که روزه‏اش را تا وقتى رطب بود، با رطب و اگر رطب نبود، با خرما افطار کند، و با همان به پایان برساند، با سه، یا پنج یا هفت دانه رطب و یا خرما. علاوه بر خرما، که در احادیث، برای وعده افطاری، بسیار تاکید شده است، مویز، کشمش، انجیر و عسل و حلوا، مربای انجیر، مربای گیلاس به همراه کره حیوانی، نیز سایر شیرین های طبیعی هستند که در نگاه طب سنتی، جایگزین های خوبی، برای افطاری، هستند. “شیر ولرم” نیز در احادیث به عنوان افطار امام علی، توصیه شده است. از امام باقر نقل است که فرمودند: الإمام الباقر: إنَّ عَلِیا علیه السلام کانَ یستَحِبُّ أن یفطِرَ عَلَى اللَّبَن‏. (تهذیب الأحکام: 4/ 199/ 574) از امام باقر، نقل شده است که: امام على علیه السلام دوست مى‏داشت که با شیر، افطار کند. #طب_اسلامی @

امروز افطار و سحر چی بخوریم؟ ? با توجه به عادات غذایی تان می توانید جای شام و سحر را عوض کنید.

چه احساسی نسبت به ماه رمضان داشته باشیم؟ ?باید از تعبیر «ضیافت» متوجه برخی وجوه صعوبت و سختی ماه رمضان شده باشیم. چون انسان در ضیافت، هرچند پُر موهبت هم باشد، نمی‌تواند به راحتی خانۀ خودش باشد و به دلیل مؤدب بودن، نسبت به وقتی که در خانۀ خودش هست معذّب‌تر است. آدم در مهمانی هرچه هم به او خوش بگذرد نمی‌تواند هر رفتاری که دلش می‌خواهد انجام دهد و بسته به درجۀ اهمیت و ابهّت مهمانی، بیش از آنکه به فکر #راحتی خود باشد در اندیشۀ #بهره_برداری است. ?وقتی رسول خدا(ص) به جابر بن عبدالله دربارۀ برکات فراوان ماه رمضان همراه با شروط و آداب آن نکاتی می‌فرمایند، جابر از ثمرات و وعده‌های شیرین ماه رمضان خوشحال می‌شود و می‌گوید: «یا رسول‌الله! چه کلام زیبایی فرمودی!» ولی رسول خدا(ص) می‌فرمایند: «ای جابر! ولی چقدر این شروط سخت است!»(کافی، ج4، ص87) در واقع به سختی‌های رعایت آداب رمضان تصریح می‌فرمایند و می‌خواهند توجه جابر را به حساسیت و اهمیت رمضان جلب کنند. واضح است که رسول خدا(ص) از پیروان خوب خود می‌خواهند که پیش از آنکه در لذت بردن از برکات رمضان غرق شوند، نگران دقت در رعایت آداب رمضان شوند. #کتاب «شهر خدا»، #اثر #علیرضا_پناهیان

?سفری عاشقانه به شهر خدا ?5⃣شیرینی مهمانی خدا را بچشیم-5 ?شهرها همه در ظرف مکان جای ندارند. خداوند مهربان در عالم شهری دارد، که در ظرف زمان قرار یافته است. ?شهر خدا که در زمانی معلوم و با گنجایشی نامحدود، همه ساله محل اقامت مهمانان خدای بزرگ می‌شود. ?شهری که در آن این‌بار ملائکه به دور ساکنان خانۀ خدا طواف می‌کنند، و برای پذیرایی از مهمانان خدا مُحرِم می‌شوند . ?این شهر باستانی که قدمت آن به ابتدای خلقت می‌رسد و در جای‌جای آن اثر قدم‌های پاک اولیاء الهی پیداست در ابتدا مهمان‌خانۀ پیامبران خدا بوده است و هم اکنون آن‌قدر وسعت یافته است که تمام امت آخرین پیامبر می‌توانند به آن راه یابند. ? کوچه پس کوچه‌های این شهر قدیمی، همه به خود خدا منتهی می‌شوند. در خم هر کوچه‌ای نمای دلنشین خانه‌ای از خانه‌های اولیاء خدا با نوای دلکشی از تلاوت، توجه تو را به آیه‌های خدای رحمان جلب می‌کند. ?هزاران فرشتۀ زیبای الهی که هیچ همهمه‌ای ندارند و جایی را اشغال نمی‌کنند، در حال پذیرائی‌اند. با لب‌هایشان به تسبیح خدا مأمورند و با نگاه مهربانشان به تحسین مهمانان مشغول. ?تشنگی و گرسنگی بر زیبایی نگاه پرتمنّای دوستان خدا افزوده است. حالت عاشقی و دلدادگی در دست به سوی سفرۀ نان دراز نکردن مهمانان، و ضعف و بی‌رمقی بدن‌هایشان دیدنی است. ?انگار همه عاشقند که آب در اختیار دارند ولی لب تر نمی‌کنند و دیوانه‌اند که خوردنی در اختیار دارند ولی به روی خود نمی‌آورند. ? روزها بر گرسنگی هم صبر می‌کنند. اما شب‌ها برای اطعام یکدیگر سبقت می‌جویند. ?شاید کسی باور نکند اهالی این شهر که به عشق خدا زنده‌اند، و به آرزوی وصال او به این مهمانی آمده‌اند، خودِ خدا، به آنها امر کرده است که گرسنه بمانند و تشنگی بکشند. اما جالب این است که هیچ‌کس شکایت ندارد و همه با رضایت به امر میزبان تن می‌دهند. گویا می‌خواهند در نمایش مباهات معشوق شرکت کنند، و دلیل برازندگی او برای معبود بودن باشند. ?واقع مطلب آن است که در این شهر آنچه مهم است، رابطۀ مهمانان با میزبان است. و آن‌قدر این امر مهم است که اگر گرسنگی کشیدن، آن رابطه را نزدیک می‌کند، همه با کمال رضایت آن را می‌پذیرند. #کتاب «شهر خدا»، #اثر #علیرضا_پناهیان http://bayanmanavi.ir/post/1200

#امام_خمینی(ره): اگر #ذرّه‌ای هوای نفس در انسان باشد، این به مهمانی وارد نشده است. یا اگر وارد شده است، #استفاده نکرده است . فداتون بشم! من حرف آخر را همین اول بزنم هیچ عاملی مثل محبّت اهل‌بیت آدم را #کمک نمی‌کند در اینکه هوای نفسش را زیر پا بگذارد. #ابرقدرت_ترین عامل اینه . #شب_عملیات مبارزه با هوای نفس هم شب عملیاتی است برای خودش آنهایی که جبهه را تجربه کردند میدانند هیچ‌کسی مثل#فاطمه_زهرا(س) بچه‌ها را کمک نکرده، بگذارید #شب_اول جلسۀمان روز اول ماه رمضان، برویم درِ خانۀ حضرت زهرا(س). اگر من خودم خیلی بیچاره نبودم، خیلی محتاج نبودم شاید این‌جوری مستقیم درِ خانۀ حضرت نمی‌رفتم، ولی مهمانی شروع شده، ما هم لباس‌هایمان آلوده است #مادر باید بیاید لباس بچه‌هایش را عوض کند. دیگر وقتی#مهمانی می‌شود مادر نمی‌ایستد بگوید بچه! تو لباست را کثیف کردی، مسئولیتش پای خودت است، برو. مادر بیشتر از بچه نگران آبروی بچۀ خودش است. لباسش را عوض می‌کند، سر و صورت بچه‌اش را می‌شوید، کثیفی‌های بچه‌اش را می‌گیرد، بعد بچه‌اش را با لبخند تحویل مهمان می‌دهد می‌گوید ببینید چقدر بچۀ من زیباست. در این عالم یک نفر هست می‌تواند امشب لباس قشنگ به ما بدهد آن هم فاطمۀ زهرا(س) است. یک نفر، آن ضجّه‌ای که می‌کشید، می‌گفت وقتی علی را داشتند می‌بردند طوری آمد ناله زد همۀ مردم مدینه شنیدند، یک خانمی دارد داد می‌زند. همش دلش پیش شما بود. بله، علی‌بن ابیطالب امام زمانشه، ولی او همه را دارد می‌بیند. هم امام زمانش را طناب بستند دارند می‌کشند، این می‌کشدش، هم می‌داند امام را که ببرند، چه بلایی بر سرِ بچه‌های فاطمۀ زهرا می‌آید. بچه‌ها همۀ رنج‌های شما، هر رنجی که می‌کشیم، مال همان روزی است که در کوچۀ بنی‌هاشم علی را روی زمین می‌کشیدند و مادرمان ضجّه می‌زد، ناله می‌زد همه‌اش مال آنجاست. #کربلا هم مال آنجاست ما آمدیم امشب یک مقدار بحث کردیم،ولی بگویید: مادر! ما نمی‌توانیم! ما نمی‌توانیم این راه‌ها را برویم حالا از باب انجام تکلیف، از باب اینکه دست و پایمان را بزنیم، باشد چشم! سعی می‌کنیم یاد بگیریم، بفهمیم، توجّه کنیم، ولی کار ما با این کارها درست نمی‌شود ها! از علّامۀ طباطبایی پرسیدند چی‌کار کنیم بالاخره؟ فرمود#توسل توسل توسل؛ بروید درِ خانۀ اهل‌بیت من تبریک می‌گم #ماه_رمضان رو چون سی شب پشت سر هم شما می‌توانید بروید جلسۀ #روضه اباعبدالله‌الحسین، روضۀ اهل‌بیت. یک‌جوری هم تنظیم بکنید قطع نشود، حالا هرجایی رفتید، ما بچۀ جلسۀ روضه هستیم. آخرش هم می‌بینی اصلاً هیچی را پیشش حساب نمی‌کنند #استاد_پناهیان °•کپی با ذکر #صلوات آزاد است•°