گلاب، آب و عسل، شفابخشی افطار اگر در لیوان آب، سه قاشق گلاب ناب محمدی، هم به آن، اضافه شود، به علت خاصیت ضد “سودای” گلاب، بر خاصیت دارویی افطار، نیز می افزاید. همچنین گلاب، هم برای تقویت معده و همچنین تقویت روحیه و شادابی و رفع غم، نیز مفید است. همچنین دستگاه گوارش را آماده برای دریافت مواد غذایی می کنند. آب یخ و حکایت ظرف چینی و اما آنچه که معمول است، بلافاصله بعد از آغاز افطار، آب سرد و یخ، می نوشید، از نظر طب سنتی ایرانی، مذموم و مضر جسم، است. زیرا در واقع، وقتی که شما افطار را با آب سرد شروع می کنید مثل آن است که روی یک “ظرف چینی” داغ، آب سرد بریزید. مشابه همان بلایی که سر “ظرف چینی” می آید، بر سر معده شما نیز خواهد آمد. “معده خالی"، توانایی نگهداری و جذب آب خیلی سرد را ندارد و بلافاصله آب را وارد روده می کند. همچنان که آب جوش و خیلی داغ، در هنگام افطار، نیز ممنوع است. بنابراین بهترین گزینه در ابتدای افطار، “چند عدد خرما با یک لیوان آب گرم” است که ضمن افزایش سریع “قندخون” و رفع ضعف ناشی از آن، معده و دستگاه گوارش را نیز گرم کرده و همچنین با اصلاح وضعیت اشتها، موجب عدم ایجاد پرخوری و چاقی مجدد، می شود. در حدیثی از سیره پیامبر، چنین نقل شده است: کانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله یعجِبُهُ أن یفطِرَ عَلَى الرُّطَبِ ما دامَ الرُّطَبُ، و عَلَى التَّمرِ إذا لَم یکُن رُطَبٌ، و یختِمَ بِهِنَّ و یجعَلَهُنّ وَترا؛ ثَلاثا أو خَمسا أو سَبعا. (کنز العمّال: 7/ 85/ 18081) پیامبر خدا، خوشش مى‏آمد که روزه‏اش را تا وقتى رطب بود، با رطب و اگر رطب نبود، با خرما افطار کند، و با همان به پایان برساند، با سه، یا پنج یا هفت دانه رطب و یا خرما. علاوه بر خرما، که در احادیث، برای وعده افطاری، بسیار تاکید شده است، مویز، کشمش، انجیر و عسل و حلوا، مربای انجیر، مربای گیلاس به همراه کره حیوانی، نیز سایر شیرین های طبیعی هستند که در نگاه طب سنتی، جایگزین های خوبی، برای افطاری، هستند. “شیر ولرم” نیز در احادیث به عنوان افطار امام علی، توصیه شده است. از امام باقر نقل است که فرمودند: الإمام الباقر: إنَّ عَلِیا علیه السلام کانَ یستَحِبُّ أن یفطِرَ عَلَى اللَّبَن‏. (تهذیب الأحکام: 4/ 199/ 574) از امام باقر، نقل شده است که: امام على علیه السلام دوست مى‏داشت که با شیر، افطار کند. #طب_اسلامی @