حايل آتش دوزخ
قال رسول الله - صلي الله عليه وآله - :
و تكون صلاة العبد عند المحشر تاجا علي راءسه و نورا علي وجهه و لباسا علي بدنه و سترا بينه و بين النار ؛
نماز بنده در محشر تاجي است بر سر او ، و موجب نورانيت صورتش ، لباس براي بدن وي ، و ساتر و حايل بين او و آتش جهنم است .
(بحارالانوار ، ج 82 ، ص 231)
موضوعات: "نماز" یا "پی نوشت ها" یا "آثار و اسرار نماز" یا "ارزش نماز واجب" یا "افعال و اذکار نماز" یا "اهمیت نماز جماعت" یا "حضور قلب و کمال نماز" یا "اهمیت وقت نماز" یا "نماز معصومین" یا "نماز در خانواده" یا "نماز شب" یا "نماز جمعه" یا "اهمیت نماز مستحبی" یا "اهمیت وجایگاه مسجد" یا "شهدا و نماز"
نماز محبوب پارسايان
قال علي - عليه السلام - :
الصلاة قربان كل تقي ، و الحج جهاد كل ضعيف ، و لكل شي ء زكاة و زكاة البدن الصيام ، و جهاد المراة حسن التبعل ؛
نماز وسيله تقرب و نزديك شدن هر پارسايي به خداست ، و حج ، جهاد افراد ناتوان است ، هرچيزي زكات دارد و زكات و پاك كردن بدن ، روزه گرفتن است . جهاد زن هم خوب شوهرداري كردن مي باشد .
(نهج البلاغه ، فيض الاسلام ، ص 1152)
تقسيم نماز بين خدا وبنده
حديث قدسي :
قسمت الصلوة بيني و بين عبدي : فنصفها لي ، و نصفها لعبدي ، فاذا قال : (بسم الله الرحمن الرحيم ) يقول الله : ذكرني عبدي . و اذا قال : (الحمد لله ) يقول الله : حمدني عبدي و اثني علي . و هو معني (سمع الله لمن حمده ) و اذا قال : (الرحمن الرحيم ) يقول الله : عظمتي عبدي . و اذا قال : (مالك يوم الدين ) يقول الله : مجدني عبدي (و في رواية : فوض الي عبدي ) و اذا قال : (اياك نعبد و اياك نستعين ) يقول الله : هذا بيني و بين عبدي . و اذا قال : (اهدنا الصراط المستقيم ) يقول الله : هذا لعبدي و لعبدي ما سئل ؛
من نماز را بين خود و بنده ام تقسيم كرده ام ، نيمي از آن من است و نيمش از آن بنده ام . پس چون بنده گفت : (بسم الله الرحمن الرحيم ) ، خدا گويد : (بنده ام مرا ياد كرد) و چون بنده گفت : (الحمد لله ) خدا فرمايد : (بنده ام مرا سپاس گزارد و ستايش گفت ) . و اين است معني (سمع الله لمن حمده ) و چون گفت : (الرحمن الرحيم ) خداوند گويد : (بنده ام مرا تعظيم كرد) . و چون گفت : (مالك يوم الدين ) خدا گويد : (بنده ام مرا تمجيد كرد) . (و در روايتي ديگر ، كار خود را به من واگذار كرد) . و چون گفت : (اياك نعبد و اياك نستعين ) خدا مي فرمايد : (اين بين من و بنده من است ) . و چون گفت : (اهدنا الصراط المستقيم ) خداوند مي فرمايد : (اين از آن بنده من است و بنده ام آن چه بخواهد از آن اوست ) .
(المحجة البيضاء ، ج 1 ، ص 388)
حق نماز را چه كساني مي شناسند ؟
قال علي - عليه السلام - :
و قد عرف حقها (الصلوة ) رجال من المؤ منين الذين تشغلهم عنها زينة متاع ، و لاقرة عين من ولد و لا مال ، يقول الله سبحانه : (رجال لا تلهيهم تجارة و لا بيع عن ذكر الله و اقام الصلوة و ايتاء الزكوة ) ؛
حق نماز را مؤ منين شناخته اند كه نه زينت هاي دنيا ، نه نور چشمي ها از فرزند و مال ، آنان را از عبادت پروردگارشان باز نمي دارد زيرا كه خداوند سبحان ميگويد : (مرداني هستند كه تجارت و داد و ستد آنان را از ياد خدا و برپا داشتن نماز و پرداخت زكات باز نمي دارد) .
(نهج البلاغه ، خطبه ، 199)
تاءثير تكبيرة الاحرام
قال الباقر - عليه السلام - :
اذا احرم العبد المسلم في صلوته ، اقبل الله اليه بوجهه و وكل به ملكا يلتقط القران من فيه التقاطا فاذا اعرض ، اعرض الله عنه و وكله الي الملك ؛
هنگامي كه بنده اي مسلمان تكبيرة الاحرام نماز را مي گويد ، خداوند به طرف او توجه مي كند ، و موكل مي كند بر او ملكي را تا آن چه كه قرائت مي كند از او دريافت كند ، پس وقتي از نماز فارغ شد خداوند او را به همان ملك مي سپارد .
(مستدرك الوسائل ، ج 1 ، ص 173)
آخرین نظرات