#سلفی_حقارت
سلفی «نمایندگان مجلس» با «موگرینی» گرچه ظاهری «طنز» دارد، اما درون مایه ی آن کاملا «جدی» است؛ و حکایت از یک دگرگونی اساسی در سطح بالای «حکمرانی» می کند.

اگر به ماجرای سلفی امروز کمی عمیق تر نگاه کنیم، خواهیم دید فاجعه خیلی فراتر از عکس یادگاری است. حتی فراتر از تنزل سطح «نمایندگان» و کیفیت «پارلمان» در ایران است.
ماجرا برمی گردد به احیاء روح «اجنبی پرستی» و «اجنبی دوستی» در سطوح «تقنینی» و «اجرایی» کشور.
روزی این روحیه منجر به «برجام» می شود، روزی سر از «آی پی سی» در می آورد و روز دیگر در سند «بیست سی» جلوه می کند. باید سوگوارانه بپذیریم که با وجود چنین «مجلس» فَشَل و اجنبی دوستی و «دولتی» به مراتب اجنبی دوست تر، باید حداقل 4 سال قید «شرف» و «عزت» و «منافع ملی» را در داخل و خارج بزنیم.
?@nasimemarefat
اینایی که دارن از شجاعی و حاج صفی بخاطر بازی مقابل نماینده ی رژیم صهیونیستی حمایت میکنن،
همونایی نیستن که تا دیروز کیهان و وطن امروز و… رو فقط و فقط بخاطر انتقاد از برجام، همسو و همنوا با اسرائیل میخوندن؟؟؟!!!
حالا چی شده؟؟!!!
اسرائیل دیگه منفور نیست، یا به رسمیت شناختنش همنوایی و همسویی با اون محسوب نمیشه؟؟!!
?@nasimemarefat
?دنیای مبتذل سلبریتی زده

?️پرده اول:
چند روز پیش از این بر سر مزار استاد شهید مرتضی مطهری مشغول فاتحه خواندن بودم که چند نوجوان حدوداً 16 یا 17 ساله جلوی سنگ قبر ایستادند.
یکی از آنها با شیطنت گفت “این همونیه که ما کشته شدنش را جشن میگیریم؛ روز معلم.”
بقیه سعی کردند روی سنگ قبر را بخوانند تا اسم صاحب آنرا پیدا کنند.
بعدی انگار کشفی کرده باشد گفت: “آهان همون عینکیه!”
معطل نکردند و رفتند.
من بهت زده بودم؛ حتی نام ایشان را به خاطر نیاوردند؛ “همون عینکیه” کل نشانی بود که از استاد مطهری داشتند.

?️پرده دوم:
چند ساعت بعد خبر حضور دو بازیکن ایرانی یک تیم یونانی در بازی با یک تیم رژیم صهیونیستی کل فضای مجازی را در نوردید. سلبریتی ها دست به کار شدند و عامیانه ترین استدلال ها را برای توجیه این اتفاق تراشیدند. در کمال ناباوری طی چند ساعت همین توجیهات دهان به دهان و کامنت به کامنت، همه جا را پُر کرد!

?️پرده سوم:
روز تحلیف، تصویر جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی با ژست هایی سخیف در حال عکس گرفتن با خانم موگرینی منتشر شد. عکس گرفتن با خانم موگرینی، به مثابه سلبریتی سیاست زدگان، یک رسوایی بزرگ است. نه برای یک جریان یا جناح سیاسی، بلکه برای فرهنگی که سالها سیاست ورزی را شعبه ای از دینداری معرفی کرده و واژگان “خدمت” و “تکلیف” را بی محابا مصرف کرده است.
همه چیز ابتذال معانی را گواهی می دهد. سلبریتی ها جای متفکرین، رسانه ها جای معلّمان و اپورچونیست ها جای تکلیف گرایان را تنگ کرده اند. نظام تعلیم و تربیت ما آشکارا زمین گیر شده و ما درمان آنرا در نسخه هایی چون 2030 می جوییم.
?️
#وحید_یامین_پور
?@nasimemarefat
@ترنم تسنیم
@عطرمحمدی
@عطریاس
@رقیه
@..یا فاطمه بحق الحسین ادرکنی..
@بی بی سیده فلاحتی
@قاصدک منتظر
@سیده
@بی بی سیده فلاحتی
@سیده مهتا میراحمدی
@بی بی رقیه موسوی
@جمکران
@*فاطمه یاری*درانتظار اباصالح المهدی(عج)
@درانتظارظهور
@رقیه انتظاری
@آوای ملکوت
@آوای ملکوت
@اللهم ارزقنا شهادت
@*منتظر دیدار *
@انا منتظرالمهدی

? نماز یکشنبه ماه ذی القعده

فضیلت این نماز:

براى این نماز روایتى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل شده و در فضیلت این نماز آمده است که، هرکس آن را بجا آورد توبه اش پذیرفته مى شود و گناهانش آمرزیده مى گردد و سبب برکت براى نمازگزار و خانواده اش خواهد بود، و در روز قیامت کسانى که از او طلبى و یا حقّى دارند، از وى راضى گردند و با ایمان از دنیا مى رود و قبرش براى او وسیع و نورانى گردد و پدر و مادرش از او راضى شوند، و آنها نیز مورد مغفرت خداوند قرار گیرند، ذریّه او نیز بخشیده شوند و روزى او وسیع گردد. فرشته مرگ به هنگام مردن، با او مدارا کند و به آسانى جانش را بگیرد.

کیفیت نماز:

رسول خدا(صلى الله علیه وآله) کیفیّت نماز را این گونه بیان فرموده اند: در روز یکشنبه غسل کند و وضو بگیرد و چهار رکعت نماز بخواند (هر دو رکعت به یک سلام) در هر رکعت، سوره «حمد» یک مرتبه، سوره «قل هو الله» سه مرتبه و سوره هاى «فلق» و «ناس» را یک مرتبه بخواند. و بعد از نماز هفتاد مرتبه استغفار کند، سپس بگوید:

لا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ اِلاَّ بِاللهِ الْعَلىِّ الْعَظیمِ

آنگاه بگوید:

یا عَزیزُ یا غَفّارُ، اِغْفِرْلى ذُنُوبى وَذُنُوبَ جَمیـعِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ، فَاِنَّهُ لا یَغْفِرُالذُّنُوبَ اِلاَّ اَنْتَ.

#منبع_کانال_استاد_جاودان

@moballeghanedin

#محرمانه_مستقیم

☀️#امام_رضا_علیه_السلام_و_ایران

موضوع مهاجرت حضرت علی بن موسی الرضا (ع) از منظرهای مختلف مورد بررسی محققان قرار گرفته است.با این همه این مهاجرت در صورت ظاهر،حسب مکر و حیله مأمون خليفه عباسی اتفاق افتاد؛ليكن حسب تقدير كلي الهي چونان سایر پیشامدهای رفته بر حضرات معصومان (ع) ، بخشی از طرح کلی الهی را نمایان می سازد که تنها با مرور زمان، وجوه مختلف و حکمت های پنهان در پس پرده آن ظاهر و آشکار می شود.

?مسیر بسیار طولانی امام - مدینه تا “مرو” - که از بخش های مهمی از اراضی “ایران” نیز می گذشت،از همان ابتدا به سان دانه های زاینده ای در دل زمین و ضمیر ایرانیان نشست تا در آینده و در فرصت مقتضی به برگ و بار بنشیند.

خط سیر و سفر امام با گذار از “خرمشهر"،"اهواز"،"اراک"،"ری"،"نیشابور” و به نقل از برخی مورخان ” اصفهان” و “قم"، زمینه های شکل گیری بزرگ ترین کانون های فکری و عملی شیعیان را فراهم آورد.

? بی تردید در این مسیر، دل های مستعد بسیاری صید نگاه و توجه امام شدند و در اثر کیمیای او، مس وجودشان تبدیل به طلای ناب عشق به ولایت و امامت اهل بیت (ع) شد.

ادامه دارد..

?: قوم نشان شده -نقش ایران و ایرانیان در واقعه شریف ظهور- /گفتار پنجم (با تلخیص)

#وظایف_منتظران

محبّت ورزی ?

? محبت علاقه و کششی است که در دل ایجاد می شود و جان ها را به هم سوق می دهد. محبت در مقابل واژه ی دشمنی و کینه قرار دارد.

? وقتی فردی دوستدار دیگری شد، تمام توجهش این می شود که محبوبِ آن دیگری گردد، بنابراین رنگ افکار و اعمال محبوب را به خود می گیرد. کم کم محبّ، شبیه به محبوب می گردد و علائقش شبیه علائق او می شود؛ به همان چیزی فکر می کند که محبوب می اندیشد و همان کاری را می کند که محبوب می پسندد. این محبت انسان ایستا و راکد را به انسانی پویا و تلاش گر تبدیل می کند.

? فایده ی محبت تا جایی است که پیامبر اکرم (صلوات الله علیه و آله) می فرمایند:
« خداوند را دوست بدارید، به جهت آنچه از نعمتهای خویش به شما می دهد، و مرا به جهت دوستی خدای دوست بدارید و اهل بیتم را به خاطر دوستی من دوست بدارید.» (1)

? شخصی از امام صادق (علیه السلام) پرسید: ما نام شما و پدرانتان را بر فرزندانمان می گذاریم، آیا این کار سودی دارد؟ امام صادق (ع) فرمودند: «آری! مگر دین چیزی غیر از محبت است؟!»(2)

? در دین محبت به همه ی ائمه توصیه شده است. امّا جالب است بدانید که علاقه به حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) بطور خاص مورد سفارش قرار گرفته است.

? پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
«هر کس دوست دارد خدا را ملاقات کند، در حالی که ایمانش کامل و اسلامش نیکو باشد، باید که ولایت حضرت حجت صاحب الزمان منتظر را دارا گردد..» (3)

? هرچند شاید نتوان «محبّت ورزی» را وظیفه دانست، امّا پرفایده ترین راه حل برای حل معضل دورماندگی از امام عصر (عج) همین دوای محبت است. این محبت است که قلبها را به هم نزدیک می کند و احساس دلتنگی و رنج را در منتظرِ بیدار، زنده نگه می دارد. این احساس است که در نهایت انسان را وا می دارد برای آمدن محبوب و پایان یافتن این درد فراق دست به دعای فرج بردارد. در نهایت این محبت است که محرک انسان می شود که منتظری واقعی باشد. ان شاء الله.

?
?. شیخ صدوق، امالی، ص 219.
??. مستدرک الوسائل، ص 219؛ وسائل الشیعه، ج 16، ص 171.
???. بحارالانوار، ح 36، ص 296.

#چهره_‌های_عصر_ظهور

چهره ها: سفیانی ?

? سفیانی از مهمترین چهره های سیاه آخر الزمان و موثر در ظهور به شمار می رود. قیام سفیانی، یمانی و خراسانی در یکسال اتفاق می افتد.

? سفیانی از دشمنان قطعی امام زمان (عج) خواهد بود و بسیاری از یاران و منتظران آن حضرت، مردان و زنان و کودکان را به قتل می رساند. او بر پنج منطقه ی شام، دمشق، فلسطین، اردن و قنسرین را تصرف می کند و در نهایت توسط امام یا سپاهیان امام (ع) به هلاکت می رسد.

? نام سفیانی که در برخی روایات به آن اشاره شده است: عثمان بن عنبسه. درباره ی چهره ی او امام باقر (ع) چنین فرموده اند:
«سفیانی فردی است سرخ روی و سرخ موی و چشم آبی که هرگز خدا را عبادت نکرده و مکه و مدینه را ندیده است. او چنین می گوید: خدایا انتقام و سپس آتش! انتقام و سپس آتش!» (1)

? آنچه درباره ی سفیانی مهم است بدانیم آن است که:
1. حکومت او بیش از نه ماه به طول نخواهد انجامید. شش ماه در دوران غیبت و سه ماهش در دوران ظهور است؛
2. از وادی یابس (بین سوریه و اردن) خروج می کند؛
3. پس از اینکه سپاهش در بیداء (در راه مکه) فرو می رود در جنگ با سپاه امام کشته می شود. در این راه افراد بسیاری را می کشد و در ایران در فارس توسط سپاه خراسانی متوقف می شود.

? امام صادق(ع) در روایتی به زیبایی می‌فرمایند:
«ما و خاندان ابوسفیان دو خاندانى هستیم كه بر سر دین خدا با هم دشمنى داریم. ما سخن خداوند را تصدیق كردیم و آنان تكذیب كردند. ابوسفیان با پیامبر(ص) مبارزه كرد و معاویه با على(ع) و یزید با حسین بن على(ع) به مخالفت برخاستند و سفیانى نیز با قائم(عج) خواهد جنگید» (2)

?? پی نوشت:
1. کمال الدین، ص 610؛ به نقل از تاریخ پس از ظهور، ص 142
2. بحارالانوار، ج 52، ص 182