موضوع: "مطالب ناب"
#کلیپ_تصویری
?سخنرانی حاج آقا دانشمند
?موضوع: با چه کسی رفاقت کنیم؟
لطفاً با حوصله بخوانید؛
وقتی دارم میمیرم اصلاً نگران نیستم و هیچ اهمیتی به جسد خشکیدهام نمیدهم…
چون دوستان مسلمانم آنچه را که لازم است انجام خواهند داد؛ ان شاءالله …
آنان :
۱. لباسهایم را از تنم بیرون میآورند …
۲. مرا میشویند …
۳. کفنم میکنند …
۴. مرا از خانهام بیرون میبرند و به خانه جدیدم (قبر) منتقلم میکنند …
۵. افراد زیادی برای تشییع جنازهام می آیند …
?خیلیها برای دفن من کارهایشان را تعطیل و قرارهایشان را لغو میکنند.
این در حالی است که خیلی از این افراد یک بار هم به فکر نصیحت من نبودهاند …
۶. از همه وسایلم جدا می شوم …
کلیدهایم …
کتابهایم …
کیفم …
لباس هایم …
و …
شاید توفیق نصیب خانوادهام شود و به خاطر من این وسایل را صدقه بدهند.
مطمئن باشید که دنیا بر من ماتم نخواهد گرفت …
با مرگ من جهان از حرکت باز نخواهد ایستاد …
چرخه اقتصاد خواهد چرخید …
کارم به کسی دیگر واگذار خواهد شد …
اموالم در اختیار وارثان قرار خواهد گرفت اما حسابش را من باید پس بدهم … چه کم چه زیاد چه کوچک چه بزرگ …
نخستین چیزی که پس از مرگم از من گرفته میشود نام من است!!!
وقتی مُردم ، میگویند : “جسد کجاست"؟
هرگز مرا به نامم صدا نمیزنند …
وقتی میخواهند بر من نماز بخوانند میگویند : “جنازه را بیاورید"؟
هرگز مرا به نامم صدا نمیزنند …
وقتی میخواهند مرا دفن کنند میگویند : “میت را نزدیک بیاورید” … و باز هم نامم را به زبان نمیآورند …
به همین خاطر هیچ گاه فریفته نسب و قبیله و منصب و شهرتم نشدهام…
وه که این دنیا چقدر کوچک است و سرانجام ما چه بزرگ!
?ای کسی که اکنون زندهای… بدان که به سه گونه بر تو اندوهگین خواهند شد :
۱. کسانی که آشنایی سطحی از تو دارند؛ خواهند گفت: بیچاره مرد …
۲. دوستانت ؛ چند ساعتی یا چند روزی غمگین خواهند بود و پس از آن به سخنان روزانه و خندههایشان باز خواهند گشت.
۳. اندوه عمیق در خانهات؛
خانوادهات بر تو غصه خواهند خورد… یک هفته… دوهفته… یک ماه… دوماه… یا یک سال…
پس از آن تو را به آلبوم خاطراتشان خواهندسپرد…
بدین ترتیب داستانت در میان مردم به پایان میرسد.
?اما داستان واقعی تو که همان آخرت است آغاز میگردد…
زیبایی، دارایی، سلامتی، فرزند، خانه، قصر و همسر از تو جدا شده اند…
فقط عملت در کنار توست…
زندگی واقعی شروع شده است..
⁉سوال اینجاست که :
تا کنون برای قبرت و برای آخرتت چه فراهم آوردهای؟!
این حقیقتی است که نیاز به تامل دارد.
بنابراین حریص باش بر:
فریضهها…
نافلهها…
صدقه پنهانی…
خوش اخلاقی با همسر و فرزندانت
کار نیکو …
نماز شب …
تلاوت قرآن …
نیکی به پدر و مادر …
صله رحم …
شاید که نجات یابی!!!
?اگر توانستی در حیاتت با این نوشته مردم را یادآور شوی به زودی اثر این یادآوریات را روز قیامت در میزان اعمالت خواهی یافت.
*(وذكّر فإن الذكرى تنفعُ المؤمنين)*
خدا میفرماید شخص پس از مرگش درخواست بازگشت به این دنیا می کند تا *صدقه* بدهد.
*(رب لولا أخرتني إلى أجل قريب فأصدق)*
براستی چرا مرده در صورت بازگشت به دنیا *صدقه* را بر میگزیند؟
و نمیگوید برگردم تا عمره ای به جا آورم یا نمازی بگزارم یا روزه بدارم.
?علما گفتهاند:
مرده چون آثار فراوان *صدقه* را بعد از مرگش می بیند ، *صدقه* را بر میگزیند.
پس بسیار *صدقه* بدهید.
✅بهترین *صدقهای* که هم اکنون میتوانی بپردازی ۱۰ ثانیه از وقتت برای نشر این پیام به نیت یادآوری و تذکر است.
*سخن نیکو صدقه است..
#شبهات_کرونایی
#حجت_الاسلام_قرائتی
#کلیپ_سخنرانی
#سخنرانی
#سخنرانی_کوتاه
#نکات_ناب
#مثل_توت_فرنگی_باشیم #به_قلم_خودم #تولیدی
آهالی دنیا براتون توت فرنگی اوردم هنوز نرسیدن اما بزودی قرمز میشن امروز داشتم داخل باغ قدم میزدم چشمم به توت فرنگی ها افتاد، چند روز پیش دیده بودم که گل کردن ، گل های سفید و خوشکل؛ رفتم نزدیکشون دیدم که گلهای زیبای چند روز پیش حالا تبدیل شدن به توت فرنگی های بزرگ و خوشکل و خوش قیافه و ان شاءالله عمری باقی باشه تا چند روز آینده عکس محصول توت فرنگی قرمز ورسیده رو به اشتراک میزارم. با دیدن این صحنه ها یه چیز توی ذهنم تداعی شد و عمر ما خواه طبق مراد و خواه برخلاف میل ما در حال گذره…… عمر میگذره چه خوب چه بد میگذره هرنفسی که میکشیم به مرگ نزدیک تر میشیم. یه روزای میشینیم و قصه میخوریم که چرا این دنیا اینجوره؟ چرا آدما اینجورن؟ چرا دنیا اونجوری که میخوام نیست؟ چرا فلان اتفاق نمیفته؟ چرا شاد نیستم؟ و هزاران چرای دیگه. گاهی اوضاع بدتره و میشینیم و میگیم: اگه قبلا این اتفاق می افتاد الان اوضاع اینطور نبود! اگه فلانی فلان کار رو برامون انجام میداد الان شاد بود شایدم پولدار! اگه فلان سال اون اتفاق نمی افتاد اینقد الان دردسر نداشتیم! و هزاران اگر دیگه. گاهی اینقدر در این ای کاش و شاید و اگرها غرق می شیم که غافل از این میشیم که ای وای حال رو هم از دست دادم همین حالی که آینده ی دیروزه…… و به همین منوال آینده با حسرت گذشته داره میگذره البته بهتر بگم تباه میشه.
توت فرنگی ها امروز بمن گفتن کاری به طرز فکر ، عمل، رفتار و حتی وجود من ندارن دارن کار خودشون رو طبق برنامه انجام میدن اونا هم گاهی باد گاهی بارون گاهی تگرگ گاهی بی آبی گاهی حشرات و شاید هزاران نا ملایمات طبیعی و انسانی رو پشت سر میزارن اما خب طبق برنامه پیش میرن و در نهایت سرفراز میشن و بقول معروف عاقبت بخیر میشن بیاید ما هم مثل توت فرنگی ها باشیم با فکر به گذشته و حسرت . غرق شدن ، آینده مون رو تباه نکنیم. لذت ببریم از داشته هامون . از زیبای های نعمت های خدا لذت ببریم. قدر دان الطاف خداوند باشیم. شاد باشیم.
آخرین نظرات