لزوم ترك گناه يكي از مسائل مهم كه در كلمات حضرت حق در همه كتب آسماني و به‌خصوص در قرآن كريم منعكس است و گفتار انسان‌هاي پاك، يعني صد و بيست و چهار هزار پيامبر و گفتار دوازده امام كه در طول نزديك به سيصد سال بين مردم زندگي‌ ‌كرده‌اند در باره آن صادر شده است، مسأله مخالفت با گناه است. و فرقي هم نمي‌كند كه گناه و معصيت مربوط به چه ناحيه‌اي باشد؛ در ناحيه اخلاق باشد، يا در ناحيه عمل يا در ناحيه اعتقاد. معناي گناه و معصيت هم روشن است. گناه يعني حركتِ مخالف با خواسته‌هاي وجود مقدس حضرت حق. ضرر گناه هم معلوم است كه در دنيا به هم زنندۀ نظام زندگي خانواده و جامعه و فرد است و در آخرت هم مورث عذاب دردناك الهي است. با هيچ گناهي هم پروردگار عالم، انبيا، ائمه، شهدا و اوليا و هر انساني كه براي دين خدا زجر كشيده موافق نبوده است و هيچ گناهي را هيچ كدام از آنها دوست نداشته‌اند. آنان از هر گناهي اعم از صغيره، كبيره، جدي و شوخي متنفر بوده‌اند.