قارچ:

قارچ ازدیدگاه طب اسلامی و سنتی:

علامه مجلسي در بحار الانوار مي نويسد: از مسيح عليه السلام درباره قارچ نقل شده است اگر خورده شود، انسداد پديد مى آورد؛ اما اگر با آن سرمه كشيده شود، ديده را جلا مى دهد. آب قارچ ، يكى از بهترين درمان هاى چشم است ، البته در صورتى كه به سنگ سرمه ماليده و آن گاه با آن ، سرمه كشيده شود. اين كار، مژه ها را تقويت مى كند و حس بينايى را توان و دقت مى افزايد و آب ريزش را از چشم دور مى كند.

حضرت علی عليه السلام نيز در حديثي قارچ را از نعمتهاي الهي بر شمرده و مي فرمايد: قارچ از تفضلات و احسان پروردگار است ، آب آن داروی شفا بخش برای چشم است.

قارچ در منابع طب سنتی：

قلیل الغذا، ردی الکیموس، دیر هضم، مولد خون بلغمی و نفاخ است. زیاد خوردن آن موجب سکته ، فلج، سنگینی زبان و تنگی نفس می شود. آبی که در اثر بریان کردن آن باقی می ماند برای رفع آب مروارید نافع است.

متاسفانه طب نوین و تغذیه با متد و روش روز توصیه بیش ازحد از قارچ مینماید و قارچ را سراسر فایده و لبریز از مواد معدنی و ویتامین و…میداند.

اما باید دقت داشت از دیدگاه طب اسلامی سنتی خوراک مفید خوراکی نیست که صرفا دارای مواد غنی باشد. بلکه باید دارای شرایط خاص مانند ایجاد کننده خلط صالح و مولد خون و اخلاط طبیعی و…باشد.

بیشتر تاکید احادیث بر قارچ در خصوص سود رسانی آب و عصاره آن برای چشم میباشد.

———

پی نوشتها:

 1.بحارالانوار، ج 66 ، ص232

 2.بحارالانوار، ج59 ، ص 151

مطلب فوق کاری از مجموعه احیای طب اسلامی سنتی و موسسه پرتو سبز هستی با نظارت استاد طالقانی میباشد.