فلسفه و راز نماز
قال الرضا - عليه السلام - :
علة الصلاة انهااقرار بالربوبية الله - عزوجل - و خلع الانداد و قيام بين يدي الجبار جل جلاله بالذل و المسكنة و الخضوع و الاعتراف ، و الطلب للاقالة من سالف الذنوب ، و وضع الوجه علي الارض كل يوم خمس مرات اعظاما لله - عز و جل - و ان يكون ذاكرا غير ناس و لا بطر ، ويكون خاشعا متذللا راغبا طالبا للزيادة في الدين و الدنيا ، مع ما فيه من الانزجار و المداومة علي ذكر الله - عز و جل - بالليل و النهار لئلا ينسي العبد سيده و مدبره و خالقه فيبطر و يطغي و يكون في ذكره لربه و قيامه بين يديه زاجرا له من المعاصي مانعا من انواع الفساد ؛
1 - نماز اقرار به ربوبيت خدا و نفي هرگونه شريك براي او و ايستادن با كمال خضوع و كوچكي و بيچارگي در پيشگاه خداست .
2 - ايستادني كه با اعتراف به گناه و درخواست آمرزش گناهان پيشين و نهادن صورت بر زمين ، پنج نوبت در شبانه روز به احترام عظمت خدا ، مقرون مي باشد .
3 - موجب ياد خدا و دوري از غفلت و سركشي ، و باعث خشوع ، فروتني و اشتياق ، و خواهان طلب افزايش معنوي و مادي است .
4 - نماز انسان را به مداومت بر ذكر خدا در شب و روز بر مي انگيزاند تا بنده ، مولا و آقا و مدبر و آفريدگار خويش را فراموش نكند ، چرا كه فراموشكاري موجب طغيان و سركشي خواهد شد .
5 - انسان در حال نماز ، در پيشگاه خدا و در ياد خدا است و همين حالت او را از گناهان باز مي دارد و از انواع تباهيها ، جلوگيري مي نمايد .
(بحارالانوار ، ج 82 ، ص 261 . ميزان الحكمه ، ج 5 ، ص 376 . وسائل الشيعه ، ج 3 ، ص 4)