#شرح_زیارت_جامعه_کبیره (آیت الله سید محمد ضیاءآبادی)

9️⃣1️⃣و مَصابیحِ الدُّجَی وَ اعْلامِ التُّقَی وَ ذَوِی النُّهَی وَ اُولِی الْحِجَی

“و چراغ های روشنی بخش در تاریکی ها و نشانه های برجسته ی تقوا و صاحبان کامل ترین درجه ی عقل دارندگان هوش و فراست والا”

✅مفهوم دقیق کلمه ی تقوا
کلمه ی تقوا در فارسی به معنای پرهیزکاری است و مُتَّقی را پرهیزگار می گویند؛ولی این معنای حقیقی تقوا نیست؛یعنی از لوازم و آثار تقوا،پرهیز کردن و دوری جستن از گناه است،امّا حقیقت تقوا دوری کردن و کنار رفتن نیست؛ولذا برخی آن را به معنای پارسایی می گیرند که به عبارتی نگهبانی است و می گویند:انسان متّقی یعنی آدم خودنگهبان و خودنگهدارکه در مخالفت روح و جان خویش از آلودگی به گناه و معصیت کوشاست.

✔️گاهی انسان از یک منطقه ی بلا گناه می رود تا بلا دامنش را نگیرد و گاهی درهمان منطقه می ماند،ولی چنان قوی است که آن بلا نمی تواند به دامن او برسد.مثلاً در منطقه ای بیماری واگیردار می آید.بعضی از آن منطقه کنار می روند تا به آن بیماری مبتلا نشوند و بعضی کنار نمی روند،امّا واکسن آن ضدّ بیماری به خود تزریق می کنند و مصونیّت می یابند و مبتلایان را هم نجات می دهند.اوّلی از محیط مرض دور می شود تا خودش را حفظ کند و دوّمی علاوه بر حفظ خود،دیگران را هم از بلا می رهاند.کار اوّلی حکایت از ضعف می کندو کار دوّمی نشانه ی قوّت است.کسی می خواهد زمین نخورد،اصلاً با کسی کشتی نمی گیرد؛دیگری کشتی می گیرد و حریف را هم زمین می زند؛در نتیجه؛هر دو نفر زمین نخورده اند،امّا یکی از ناتوانی کشتی نگرفته و زمین نخورده است،دیگری با یک قهرمان کشتی گرفته و زمین نخورده است،میان این دو زمین نخوردن خیلی فاصله است.?