و حزن برداشته می‌شود. لذا خدا می‌فرماید: کسی که هدایت خدا را پیروی می‌کند، «فَلا خَوْفٌ‏ عَلَيْهِمْ‏ وَ لا هُمْ يَحْزَنُون‏» در آیه‌ی دیگر داریم «فَمَنِ اتَّبَعَ هُدايَ فَلا يَضِلُّ وَ لا يَشْقى‏» (طه/123) نه گمراه و نه شقی می‌شود عاقبت بخیر می‌شود. امام راحل(ره) بیان قشنگی داشتند، می‌فرمودند: ما مأمور به تکلیف و وظیفه هستیم. اما اینکه نتیجه می‌دهد یا نمی‌دهد دست ما نیست.

حجت الاسلام فرحزاد

مورد دیگر اینکه ترک واجبات و انجام گناه غم و غصه می‌آورد. یعنی حق خدا را ادا نکنیم، یا حق دیگران گردن ما سنگینی کند، وزر و وبال می‌آورد. کسی که وظیفه‌اش را درست انجام می‌دهد، چه نسبت به خدا، چه نسبت به خلق، یا کاری که به او محول شده، وجدانش راحت است و خوش است. من بارم را به مقصد رساندم. دیگر راحت هستم. این آیه‌ی مبارکه که در قرآن هم تکرار شده است، بعد از اینکه حضرت آدم(ع) گندم خوردند و خطاب شد «اهْبِطُوا الی الارض» به زمین هبوط کنید. تعبیرهایی هست که یکی این است «فَمَنْ تَبِعَ هُدايَ فَلا خَوْفٌ‏ عَلَيْهِمْ‏ وَ لا هُمْ يَحْزَنُون‏» (بقره/38) چه کنیم خوف و حزن ما از ما رخت ببندد؟ خوف مربوط به آینده است، حزن هم معمولاً در مورد گذشته است. پیشامدهایی که شده است. خدا فرمود: بیایید به نور و چراغی که من دست شما می‌گذارم، یعنی دنبال هدایت من بروید. فرمان و امر خدا را اجرا کنید. کسی که فرمان خدا را اجرا کند، هدایت خدا را پیروی کند. منظور از هدایت، کتاب الهی است، پیغمبر و امام و عالم ربانی است. اگر ما دنبال چراغ هدایت و اولیای خدا برویم، «فَلا خَوْفٌ‏ عَلَيْهِمْ‏ وَ لا هُمْ يَحْزَنُون‏» خوف

یکی از دعاهای حضرت ابراهیم این بود. «رَبِّ هَبْ‏ لِي‏ حُكْماً وَ أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ» (شعرا/83) خدایا مرا به صالحین ملحق کن. یعنی همان پایان کار و فرجام نیک! حضرت یوسف فرمود: «تَوَفَّنِي‏ مُسْلِماً» (یوسف/101) خدایا مرا مسلمان بمیران. حضرت ابراهیم یکوقتی فرزندان خود را جمع کرد، «وَ وَصَّى‏ بِها إِبْراهِيمُ بَنِيهِ وَ يَعْقُوبُ» (بقره/132) به فرزندانش از جمله یعقوب سفارش کرد. فرمود: «يا بَنِيَّ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى‏ لَكُمُ الدِّينَ» خدا به شما دین داده و آغاز خوبی داشتید. «فَلا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُون‏» مواظب باشید پایان خوبی داشته باشید. فرجام نیک داشته باشید. باز در آیات قرآن هست «وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ‏» (اعراف/128) عاقبت برای اهل تقواست. پیغمبر گرامی اسلام در حدیثی سه مرتبه فرمودند: «العمل بخواتیمه، العمل بخواتیمه، العمل بخواتیمه» یعنی کار با پایانش ارزیابی می‌شود.

حجت الاسلام رفیعی

ما چند نوع بصیرت داریم.

 1- بصیرت اعتقادی، مهم‌ترین بصیرت این است که اعتقادات انسان از روی شناخت باشد. فهم باشد. درک باشد. باور داشته باشد و هرکسی ممکن است بگوید: باور من درست است. ولی باوری ارزش دارد که از روی فهم و درک و آگاهی باشد. یکوقت کسی خدمت پیامبر(ص) آمده بود مسلمان شود. می‌گفت: من قرعه می‌اندازم. اگر خوب آمد مسلمان می‌شوم. حضرت نپذیرفت. فرمود: اسلام دین قرعه نیست. بعد از فتح مکه شخصی خدمت رسول گرامی اسلام آمد به نام صفوان، گفت: من می‌خواهم دو ماه در مورد اسلام تحقیق کنم. حضرت فرمود: چهار ماه به تو فرصت می‌دهم. برو تحقیق کن! «وَ إِنْ أَحَدٌ مِنَ‏ الْمُشْرِكِينَ‏» (توبه/6) پیغمبر اگر یکی از مشرکین آمد گفت: می‌خواهم کلام خدا را بشنوم، پیغمبر به او امکان و فضا بده، بیاید کلام خدا را بشنود. بصیرت اعتقادی به این معناست که انسان اعتقاد و عقایدش درست باشد. در سیره‌ی ائمه داشتیم گاهی افرادی علاقه‌مند به ائمه بودند، امام فرمود: شما آدم خوبی هستی، ولی باورها و اعتقادت را درست کن. روی این عقیده نمان. کسب بصیرت اعتقادی و تصحیح اعتقادات با مطالعه و تحقیق و مراجعه به بزرگان و علما 

چه شد که خداوند به ابن سیرین علم تعبیر خواب را آموخت؟

“ابن سیرین"جوانک شاگرد بزاز، بی خبر بود که چه دامی در راهش گسترده شده. او نمی‏دانست این زن زیبا و متشخص که به بهانه خرید پارچه به مغازه آنها رفت و آمد می‏کند، عاشق دلباخته او است، و در قلبش طوفانی از عشق و هوس و تمنا بر پاست.

یک روز همان زن به در مغازه آمد و دستور داد مقدار زیادی جنس بزازی‏ جدا کردند، آنگاه به عذر اینکه قادر به حمل اینها نیستم، گفت: ” پارچه‏ها را بدهید این جوان بیاورد، و در

ادامه »