ما چند نوع بصیرت داریم.

 1- بصیرت اعتقادی، مهم‌ترین بصیرت این است که اعتقادات انسان از روی شناخت باشد. فهم باشد. درک باشد. باور داشته باشد و هرکسی ممکن است بگوید: باور من درست است. ولی باوری ارزش دارد که از روی فهم و درک و آگاهی باشد. یکوقت کسی خدمت پیامبر(ص) آمده بود مسلمان شود. می‌گفت: من قرعه می‌اندازم. اگر خوب آمد مسلمان می‌شوم. حضرت نپذیرفت. فرمود: اسلام دین قرعه نیست. بعد از فتح مکه شخصی خدمت رسول گرامی اسلام آمد به نام صفوان، گفت: من می‌خواهم دو ماه در مورد اسلام تحقیق کنم. حضرت فرمود: چهار ماه به تو فرصت می‌دهم. برو تحقیق کن! «وَ إِنْ أَحَدٌ مِنَ‏ الْمُشْرِكِينَ‏» (توبه/6) پیغمبر اگر یکی از مشرکین آمد گفت: می‌خواهم کلام خدا را بشنوم، پیغمبر به او امکان و فضا بده، بیاید کلام خدا را بشنود. بصیرت اعتقادی به این معناست که انسان اعتقاد و عقایدش درست باشد. در سیره‌ی ائمه داشتیم گاهی افرادی علاقه‌مند به ائمه بودند، امام فرمود: شما آدم خوبی هستی، ولی باورها و اعتقادت را درست کن. روی این عقیده نمان. کسب بصیرت اعتقادی و تصحیح اعتقادات با مطالعه و تحقیق و مراجعه به بزرگان و علما