زبان حال امام حسين (ع) (اكبري)

كاش بودي كرببلا، كنار حرمم،حرم داشتي حسن

كاش بودي كرببلا،يه ايوون طلا،تو هم داشتي حسن

دور ضريحت پر مرد و زن بود

مادرمون فاطمه بي محن بود

يك شب جمعه حرم حسين و

يك شب جمعه حرم حسن بود

من گنبدي دارم و گنبد بقيع، گرد و غباره

من يك ضريح دارم و تو سايه بونم ،قبرت نداره

برادر بي حرمم حسن جان

كاش بودي كرببلا ، تو بين الحرمين، حرم داشتي حسن

كاشكي گنبدي شبيه ،به گنبد حسين، تو هم داشتي حسن

گنبدامون شبيه كاظمين بود

قشنگ ترين بهشت عالمين بود

پرچم سبز يا حسن كناره

پرچم سرخ ذكر يا حسين بود

صحن و سراي من شلوغه و بقيع،زائر نداره

صحنت توي دلم و آسمونش، دور از ستاره

برادر بي حرمم حسن جان

كاش بودي كرببلا،كنار خيمه گاه ،حرم داشتي حسن

پيش قبر قاسمت،يه دونه بارگاه ،تو هم داشتي حسن

هيچ كسي غربت حسن نداره

اين همه داغ دل شكن نداره

درسته كه بي حرمي حسن جان

ولي حسين تو كفن نداره

صحن و سراي من شلوغه و بقيع،زائر نداره

صحنت توي دلم و آسمونش، دور از ستاره

برادر بي حرمم حسن جان