﷽ ? دانستنی های ذکر #اللّه_أکبر ?
1⃣ در قرآن، واژه «تکبیر»، فقط یک بار مستقیم به کار رفته است و چند بار با کنایه :
? «وَ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ یکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یکُنْ لَهُ وَلِی مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیراً.
? اسراء: آیه 111.
( نیز ر. ک: بقره: آیه 185، حج: آیه 37 و مدّثّر: آیه 3.)
? و بگو: «ستایش، خدایى راى که نه فرزندى گرفته و نه در جهاندارى، شریکى دارد و نه خوار بوده که [نیاز به] دوستى داشته باشد» و او را بسیار بزرگ بشمار».
2⃣ «تکبیر»، در واقع، تجلّى جلال و جمال حضرت حق در دل ذاکر است. از این رو، هر چه جلال و جمال خداوند متعال، جلوه بیشترى در دل داشته باشد، ذکر زبانى کامل تر خواهد بود.
3⃣ در اهمّیت این ذکر، همین بس که بزرگترین مصداق ذکر یعنى «نماز»، با تکبیر آغاز و با تکبیر، پایان مى یابد.
4⃣ افزون بر این، از پیامبر خدا روایت شده که مى فرمود:
لِکلِّ شَیءٍ صَفوَةٌ، وَصَفوَةُ الصَّلاةِ التَّکبیرَةُ الاولى.
هر چیزى، خلاصه و گزیده اى دارد و خلاصه نماز، نخستین تکبیر است.
? محمدی ری شهری ، نهج الذکر ، ج 3 ، حدیث 1597.
? این سخن، بدان معناست که توجّه به عظمت جلال و جمال الهى در آغاز نماز، عصاره و شهد نماز است که اگر همراه با جارى شدن ذکر تکبیر بر زبان نمازگزار تحقّق یابد، وى را در برابر خداوند متعال، خاضع و خاشع مى سازد و زمینه حضور قلب در نماز را فراهم مى سازد.
#معارف_ذکر_های_نماز #حدیث
آخرین نظرات