حضور و نقش ایرانیان در عصر ظهور چگونه است؟ 

 در برخى از روايات اهل بيت عليهم السلام به حضور فعال (عجم) در سپاه وارتش مخصوص امام مهدى (عليه السلام) اشاره شده است. البته مقصود از عجم، ملتهاى غير عرب است. ولى به احتمال زياد، بيشترين مصداق آن در عصر ظهور، ايرانيان خواهند بود، بويژه که مرکز ثقل تشيع نيز در ايران است، از شهرهايى که نام برده شده اند: خراسان، رى، طالقان، قم، فارس، و… است. 

 اصبغ بن نباته مى گويد: امير المؤمنين (عليه السلام) در ضمن خطبه اى، پيرامون مهدى (عليه السلام) ويارانش چنين فرمود: (از اهواز يک نفر، شوشتر يک نفر، شيراز سه نفر به نام حفص، يعقوب وعلى، از اصفهان چهار نفر به نام موسى، على، عبد الله وغلفان، از بروجرد يک نفر به نام قديم، از نهاوند يک نفر به نام عبد الرزاق، از همدان سه نفر به نام جعفر، اسحاق وموسى، از قم ده نفر، که همنام اهل بيت رسول خدا هستند (ودر حديثى، هجده نفر ذکر شده است)، از شيروان يک نفر، از خراسان يک نفر به نام دريد، ونيز پنج نفر که همنام اصحاب کهف هستند، از آمل يک نفر، از گرگان يک نفر، از دامغان يک نفر، از سرخس يک نفر، از ساوه يک نفر، از طالقان بيست وچهار نفر، از قزوين دو نفر، از فارس يک نفر، از ابهر يک نفر، از اردبيل يک نفر، از مراغه سه نفر، از خوى يک نفر، از سلماس يک نفر، از آبادان سه نفر واز کازرون يک نفر. 

 سپس فرمود: (پيامبر اکرم (صلى الله عليه وآله وسلم) سيصد وسيزده نفر از ياران مهدى (عليه السلام) به تعداد ياران پدر را براى من برشمرد وفرمود: خداوندا آنان را، در کمتر از يک چشم برهم زدن از مشرق ومغرب زمين، در کنار کعبه گرد آورد). 

? بحار الانوار، علامه مجلسى، ج 60، ص 218

 اَللّهُــــمَّ عَجـِّــل لِوَلیِّــــکَ الفَـــــرَج