در لحظه‌ی مرگ دو امر در پیش است؛ یکی سکرات موت و دوم حسرت فوت.

*حسرت فوت از آنجا شروع می‌شود که می‌توانستم ?خدمتی برای حضرت زهرا سلام‌الله ‌علیها کنم تا شب اول قبر به فریادم برسند ولی نکردم.?*

⚰ آن لحظات همه‌ی اشخاص او را رها می‌کنند، حتی بچه‌ام رهایم می‌کند تا چه رسد به دیگران: «ثُمَّ حَمَلُوهُ إِلَى مَخَطٍّ فِي الْأَرْضِ‏ فَأَسْلَمُوهُ فِيهِ إِلَى عَمَلِهِ‏ وَ انْقَطَعُوا عَنْ زَوْرَتِه‏.¹»

 همه سر قبر او جمع می‌شوند؛ بهت‌آور این است همه از عزیزترین فرد، از انسان جدا می‌شوند و او را به عملش تسلیم می‌کنند؛ عبادتی که کرده، گره‌ای که از کار کسی گشوده، قدمی که در راه خدا برداشته: ﴿وَ ما لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزی إِلاَّ ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلی﴾؛ انسان می‌ماند و اعمالش.

❇️ آنها نفع بردند که برای خدا کار کردند؛ باید این سرمایه‌ی عمر برای خدا صرف بشود و راه و صراط خدا هم ائمه‌ی هدی هستند.

 *⛔اگر در این مسیر کار کردید رستگارید*… 

۱. او را بر دوش برداشته به خانه قبر مى‏‌برند و وى را در آنجا به عملش سپرده و براى هميشه از ديدار او محروم مى‏‌مانند. (نهج البلاغة، ص۱۶۱) 

۲. و هيچ‌كس را بر او حقى نباشد كه اينک پاداش خواهد، مگر جستن خشنودى پروردگار والاى خويش. (اللیل، آیات ۱۹ و ۲۰)

? حضرت آیت الله العظمی وحیدخراسانی (حافظ شیعه)✅