◀ امام خمینی:
قضای روزه‌ها بر عهده او است و هر وقت توانست باید بگیرد و برای تأخیر هر روز تا رمضان بعد، باید یک مد طعام به فقیر بدهد، مگر آن‌که در تأخیر معذور باشد و پس از آن اگر تأخیری شد، چیزی بر او نیست.

◀ مقام معظم رهبری:
اگر روزه گرفتن برای او ضرر داشته باشد یا تحمل آن برایش مشقت زیاد داشته باشد، افطار جایز است، ولی باید بعداً آن را قضا نماید.

◀ آیت الله مکارم:
قضای این روزه‌ها بر او واجب نیست و باید برای هر روز یک مد طعام (750 گرم) به فقیر بدهد و به طور کلی چنین افرادی چنانچه قادر بر انجام برخی از تکالیف (مثل روزه) نباشند، چیزی بر آنها واجب نیست و اگر تا رمضان سال بعد هم قادر بر قضای آن نباشند، قضا نیز ندارد.

◀ آیت الله سیستانی:
دخترانی که تازه به سن تکلیف رسیده‌اند، چنانچه روزه گرفتن در ماه رمضان ضرر قابل توجهی برای آنها داشته باشد و موجب مریض شدن آنها می‌شود یا می‌ترسند مریض شوند، احکام مریض در مورد آنها جاری می‌شود؛ اما اگر روزه گرفتن برای آنها ضرر نداشته باشد، ولی مثلاً به علت طولانی شدن روز یا شدت گرما، تمام کردن روزه برای آنها سختی فوق العاده‌ای دارد که معمولاً چنین سختی قابل تحمل نیست باید به قصد قربت مطلقه روزه بگیرند (یعنی خصوص روزه واجب را نیت نکند، بلکه از مبطلات روزه پرهیز کند و قصدش از این کار به طور کلی قربه الی‌الله باشد) و هنگامی که به علت ضعف شدید یا احساس تشنگی زیاد، ادامه‌ی روزه ماه مبارک برای آنها فوق‌العاده سخت باشد، می‌توانند آب بیاشامند یا غذا بخورند، ولی بنا بر احتیاط واجب در خوردن و آشامیدن تنها به مقدار ضرورت اکتفا نمایند و در بقیه‌ی روز از انجام کاری که روزه را باطل می‌کند پرهیز نمایند، هر چند که در هر صورت با خوردن و آشامیدن روزه آنها باطل می‌شود. اگر می‌توانند با استفاده را راه‌های معمول برای تقویت، مثل سحری مقوّی خوردن یا کاهش فعالیت بدنی در طول روز یا استراحت بیشتر، بدون داشتن ضرر و سختی فوق‌العاده روزه ماه مبارک را روزه بگیرند، این کار لازم است. بعد از ماه رمضان باید قضا کنند و کفاره بر آنها واجب نیست.

◀ آیت الله بهجت:
پسر یا دختری که تازه بالغ شده است و قدرت بر روزه گرفتن ندارد،روزه بر او واجب نیست و کفاره هم ندارد، ولی قضا دارد.
➖➖➖➖➖