ندا آسمانى

آقاجون!

سلام. فردا تولد پدر يكى از بچه‏هاست. از دو هفته قبل، در حال تهيه كادو است. حتما بوده‏اى و ديده‏اى كه هر زمان بحثهاى دوستانه‏مان به «پدر» و «روز تولد» مى‏رسيد، يا موضوع را عوض مى‏كردم يا به بهانه‏اى از جمع خارج مى‏شدم.

حالا كه نامه را مى‏خوانى، حتما مثل هميشه لبانت پر از گل لبخند است. خب، مى‏گويى چه كنم؟ پدر ندارم، نمى‏توانم كه تظاهر كنم يا دروغ بگويم.

تجسمت مى‏كنم: «گوشه لبت را نرم مى‏گزى و گرم نگاهم مى‏كنى». خودت بگو. به بچه‏ها چه بگويم؟ بگويم من هم پدر دارم، اما تا به حال به ديدنم نيامده؟ بگويم پدرم سپيدى برف است و روشنايى صبح و گرمى خورشيد؟ بگويم هميشه گرمى دستان پدرم را بر شانه‏هايم احساس كرده‏ام اما تا به‏حال او را نديده‏ام؟ از كجا معلوم كه بچه‏ها معنى حرفهايم را بفهمند؟ از كجا معلوم كه به حرفهايم نخندند؟ از همه اينها گذشته، بگويم براى تولدتان چه هديه‏اى خريده‏ام؟ يك جفت جوراب، جاسوئيچى يا كيف پول؟

آخر شما با همه پدرهاى دنيا فرق دارى. كدام پدرى است كه بتواند سر امتحان رياضى، جواب مسئله‏هاى سخت را به ياد فرزندش بياورد، يا اين‏كه دعاها و گريه‏هاى بى‏پايانش را پيش خدا ببرد.

بچه‏ها مى‏گويند: «همه پدرها مثل هماند. همه پدرها مهربانند و بچه‏هايشان را دوست دارند.» راستى! شما مرا دوست دارى…؟

امشب ماه خيلى زيبا شده؛ شب چهاردهم ماه است؛ يك شب مانده به تولد شما. طبق قرار هميشگى‏مان، بلند مى‏شوم و رو به ماه تعظيم مى‏كنم: «السلام عليك يا اباصالح المهدى(عج)» دلم نمى‏آيد نگاه از ماه بگيرم. احساس مى‏كنم باران نور بر دلم مى‏بارد، خورشيد در دلم طلوع مى‏كند.

فردا، به بچه‏ها مى‏گويم: «درست است كه همه پدرها مثل هم‏اند، اما پدر من از همه پدرها بهتر است. بيش از همه پدرها حضور دارد و اصلاً در روزمرگى غرق نمى‏شود. پدر من، مثل پدر مريم، وقتى كارهايش زياد مى‏شود مرا فراموش نمى‏كند. مثل پدر آيدا، شبها دير به خانه نمى‏آيد. مثل پدر سارا مرا كتك نمى‏زند و مثل پدر فاطمه مرا لوس نمى‏كند. من پدرم را دوست دارم و…» چشمانم را مى‏بندم، سرم را بالا مى‏گيرم و با شجاعت مى‏گويم: «… و پدرم هم مرا دوست دارد.» فردا به همه بچه‏ها مى‏گويم: «براى روز تولد پدرم، به نيت سلامتى‏اش، 1000 صلوات خواهم فرستاد.»

آقاجون! پدر خوب تمام بچه‏هاى دنيا!

كارى كن كه پدر مريم و آيدا و فاطمه و سارا هم كمى شبيه شما شوند.

كارى كن همه پدرها، بچه‏هايشان را دوست داشته باشند.

و نگاهم كن تا هيچ‏وقت فراموشت نكنم.

من امسال، شمع تولدت را به نيت خاموش شدن «شمع انتظار» روشن مى‏كنم.

منبع: نرم افزار دانشنامه مهدویت