تهجّدِ امام

يكي از نزديكان امام مي گويد:

(پنجاه سال است كه نماز شب امام خميني ترك نشده . امام در بيماري ، در صحّت ، در زندان ، در خلاصي ، در تبعيد، حتّي بر روي تخت بيمارستان قلب هم ، نماز شب مي خواندند. امام در قم بيمار شدند و به دستور اطبّاء مي بايست به تهران منتقل شوند، هوا بسيار سرد بود و برف مي باريد و يخبندان عجيبي در جادّه ها وجود داشت ، امام چندين ساعت در آمبولانس بودند، و پس از انتقال به بيمارستان قلب باز نماز شب خواندند. شبي كه از پاريس به سوي تهران مي آمدند تمام افراد در هواپيما خوابيده بودند و امام تنها در طبقه بالاي هواپيما نماز شب مي خواندند.

و شما اگر امام را از نزديك ديده باشيد آثار اشك بر گونه هاي مبارك امام ، حكايت از شب زنده داري و گريه هاي نيمه شب وي دارد.

بعضي از پاسداران در قم نقل مي كردند كه گاهي اوقات كه امام براي تهجّد بيدار مي شدند، آنها را مورد نوازش و تفقّد قرار مي دادند.)(30)

پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمود:

خداوند رحمت كند مردي را كه از خواب شب برخيزد و نماز شب بخواند و همسرش را نيز بيدار كند و او هم نماز بگذارد. و خداوند رحمت كند زني را كه شب هنگام از خواب بيدار شود و نماز بخواند و همسرش را نيز بيدار كند و او هم نماز به جا آورد.(31)

نماز شب در يكي از حسّاس ترين فرازهاي تاريخ

در يكي از نشريه ها از قول فرزند امام خميني آمده است :

1 - شبي كه از پاريس عازم ايران بوديم ، امام در هواپيما براي نماز شب برخاستند و چنان مي گريستند كه خدمه ارفرانس ، تعجّب كرده بودند و شنيدم كه پرسيده بودند: آيا امام از چيزي ناراحت هستند؟ من گفتم كه كار هر شب امام است .

2 - وقتي امام را از قم مي بردند براي زندان [در عصر طاغوت ] امام با حالتي نماز شب خواندند كه يكي از همراهيان بعداً به من گفت : كه ما تحت تأ ثير شديد نماز امام واقع شديم و يكي از آنها تا تهران گريه كرده بود.

3 - روزي كه از نجف عازم كويت شديم از صبح ساعت چهار حركت كرديم و شايد هم زودتر، درست بعد از اذان صبح و بعد از آن همه گرفتاريها ساعت دوازده و شايد بيشتر، سرانجام امام در هُتل بصره استراحت كردند.

دو ساعت نخوابيده بودند كه ساعتشان زنگ زد و بيدار شدند و نماز شب خواندند و بعد هم نماز صبح …