تاءثير (الله اكبر) گفتن
قال العسكري - عليه السلام - في تفسيره :
فاذا رفع يديه و قال : (الله اكبر) و اثني علي الله ، قال الله تعالي لملائكته : يا عبادي ! اما ترونه كيف كبرني و عظمني و نزهني عن ان يكون لي شريك او شبيه او نظير و رفع يده و تبرء عما يقوله اعدائي من الاشراك بي ؟ اشهدكم اني ساكبره و اعظمه في دار جلالي و انزهه في متنزمات دار كرامتي و ابرئه من اثامه و من ذنوبه ومن عذاب جهنم و من نيرآنها ؛
پس وقتي كه نمازگزار دو دستش را(جهت گفتن ) : (الله اكبر) بالا برد و ثناي خدا گويد ، خداي تعالي به ملائكه خود چنين ميفرمايد : اي عبادت كنندگان من !آيا نمي بينيد بنده ام را كه چگونه مرا بزرگ و عظيم شمرد و از شريك و تشبيه و نظير پاك دانست و دستش را(هنگام گفتن تكبير) بلند كرد و دوري جست از گفته هاي دشمنان من كه براي من شريك قائلند ؟ شما را شاهد مي گيرم ، به درستي كه به زودي من او را در دار جلالم بزرگ و عظيم خواهم كرد و پاك مي گردانم او را در پاكيزگي دار كرامتم و او را از گناهان پاك مي سازم و از عذاب جهنم وآتش آن او را حفظ مي كنم .
(بحارالانوار ، ج 82 ، ص 221)