پس از گذشت بیش از هفتاد سال دوران غیبت صغری، امام زمان (علیه السلام) طیّ توقیع مهمی به علی بن محمّد سمری (قدس سره) پایان غیبت صغری را اعلام فرمود.

مرحوم صدوق می فرماید که ابو محمّد مکتّب گوید: در سالی که شیخ علی بن محمّد سمری (قدس سره) وفات یافت، من در (مدینة السلام) ـ بغداد ـ بودم. چند روز قبل از وفاتش نزد وی رفتم. او این توقیع را از حضرت صاحب الامر (علیه السلام) بر مردم خواند:

بسم اللّه الرحمن الرحیم

یا علیّ بن محمّد السمری، أعظم اللّه أجر إخوانک فیک فإنّک میّت ما بینک وبین ستّة أیّام، فاجمع أمرک ولاتوص إلی أحد یقوم مقامک بعد وفاتک، فقد وقعت الغیبة الثانیة (التامّة) فلا ظهور إلاّ بعد إذن اللّه عزّوجلّ وذلک بعد طول الأمد وقسوة القلوب، وامتلاء الأرض جوراً، وسیأتی شیعتی من یدّعی المشاهدة، ألا فمن ادّعی المشاهدة قبل خروج السفیانی والصیحة فهو کاذب مفتر، ولاحول ولاقوّة إلاّ باللّه العلیّ العظیم.(1)

ادامه »

دومین سفیر كبیر حضرت صاحب الامر، جناب ((ابوجعفر محمد بن عثمان بن سعید عمرى)) است كه از هر جهت قائم مقام پدر گردید، بلكه در زمان پدر نیز از این منصب مقدس برخوردار بود.

وى دانشمند بزرگى است كه از دو دریاى علم و دانش حضرت عسكرى علیه السّلام و حضرت صاحب الامر، بلاواسطه كسب فیض كرده و بهره ور گردید و از حضرت هادى علیه السّلام نیز به وسیله پدر بزرگوارش ، كسب دانش و بینش نموده است .

جناب ابوجعفر، در علم و تقوا و فضیلت به مقامی رسید كه در زمان حیات پدرش به مقام مقدس مرجعیت از سوى حضرت عسكرى منصوب شد و پنجاه سال راهنماى اهل حق بود. وفاتش در ماه جمادى دوم سال 305 هجرى قمرى در بغداد رخ داد.

توقیع تسلیت

هنگامى كه جناب عمرى وفات یافت ، توقیعى مشتمل بر تسلیت از طرف حضرت صاحب الامر براى پسرش جناب ابوجعفر صادر گردید كه بخشى از آن چنین بود:

(( انا لله و انا الیه راجعون . ما در برابر خواست حضرتش تسلیم بوده و هستیم و رضا به قضایش داشته و داریم .

ادامه »

چنان‏که می‏دانیم غیبت امام مهدی(عج) به دو دوره تقسیم می‏شود:«غیبت صغرا» و «غیبت کبرا»، غیبت صغرا از سال 260 هجری تا سال 329 در حدود 69 سال به طول انجامید در این دوران ارتباط شیعیان با امام(عج) به طور کلی قطع نبود، بلکه آنان به گونه‏ای با امام(عج) ارتباط داشتند؛ به این صورت که مردم می‏توانستند توسط نواب خاص سؤالات فقهی، کلامی و … و دیگر مشکلات خویش را با امام در میان گذارند و از طریق آنها پاسخ امام (عج) را دریافت نمایند.

نخستین فرد ایشان جناب ابوعمرو عثمان بن سعید عمرى است كه از تاریخ ولادت و روز وفاتش اطلاعى در دست نیست .

ادامه »

معتضد(1) خشمگین بود . روی تختِ طلایی اش نشسته بود و دسته های تخت را فشار می داد . سبیلش را می جوید و با اخم سرِ حاجبِ (2) خود داد می کشید. حاجب مثل آدم های ماتم زده ، سر به زیر داشت و زیر چشمی به او نگاه می کرد . اما جرأت نداشت حرفی بزند . معتضد نمی توانست تصمیم بگیرد . دو دل بود . راه چاره را نمی دانست . به همین خاطر نگران بود . دایم عرق می کرد و گیسوانِ آشفته اش را از جلوی چشم هایش کنار می زد . بالاخره او برخاست و از مشاورش پرسید: تو می گویی چه کنیم؟

ادامه »

معارف عمیق مهدویت ضامن سلامت و سعادت جامعه و فرد فرد انسان‌هاست، اعتقاد به بشارت‌های پیامبران گذشته و ائمه دین(علیهم السلام) افراد با انگیزه و پرتوانی را در جامعه می‌تواند پرورش دهد، باور به حضور امامی ناظر بر اعمال، از جنبه فردی موجب پاک نگاه داشتن روح و پیراستن اعمال از زشتی‌هاست و از جنبه اجتماعی باعث هم‌دلی مۆمنان و ایستادگی در برابر ظالمان می‌شود، کارکرد وسیع و عمیق آموزه‌های مهدوی، جذابیت خاص موضوع را نشان می‌دهد، به همین دلیل، قشرهای مختلف جامعه پرسش‌های بسیاری در این موضوع دارند که لزوم پاسخگویی صحیح به آن‌ها از راهی مطمئن بر کسی پوشیده نیست.

1- آیا سرداب، محل ظهور امام زمان(عج) است؟

از دیرباز، مخالفان و معاندان اهل‌بیت(علیهم السلام) می‌پنداشتند که شیعیان محل ظهور امام زمان(عج) را سرداب می‌دانند، با وجود این، هیچ یک از این مدعیان، مطلبی یا گفته‌ای را از شیعیان نقل نمی‌کنند که این عقیده شیعیان را بیان کند.

ادامه »