اظهار علاقه نابه جا!

قال علي بن الحسين عليه السلام : اياك و مصاحبة الاءحمق فانه يريد اءن ينفعك فيضرّك ؛
((از همنشيني با شخص احمق پرهيز كن ، چرا كه او اراده مي كند به نفع تو قدمي برمي دارد ولي بر اثر حماقت و نافهمي ، مايه زيان و ضرر تو مي شود.))
روزي قنبر خدمتگزار علي عليه السلام ، به مجلس يكي از مردان متكبر و تجاوزكار وارد شد. در محضر وي جمعي نشسته بودند. از آن جمله مرد كوته فكر و كم شخصيتي بود كه خود را از شيعيان ثابت قدم علي عليه السلام مي دانست .
موقعي كه قنبر به مجلس وارد شد، آن شيعه موقع ناشناس ، براي احترام قنبر و به پاس مقام شامخ علي عليه السلام از جا برخاست و عملا مقدم وي را گرامي شمرد.
مرد متكبر از اين كار خشمگين شد و به وي گفت : آيا در محضر من براي ورود يك فرد خدمتگزار، قيام مي كني ؟
مرد موقع ناشناس به جاي آن كه سكوت كند و بر جاي خود بنشيند و به خشم تجاوزكار متكبر پايان دهد، جوابي داد كه خشم او را تشديد كرد. گفت : چرا به احترام قنبر قيام نكنم ؟ او به قدري بزرگوار و شريف است كه فرشتگان بال هاي خود را در راه وي مي گسترانند و قنبر روي بال ملائكه راه مي رود.
اين اظهار دوستي نابجا و بي مورد، چنان مرد متكبر را عصبي و ناراحت كرد كه از جاي خود برخاست ، قنبر را صدا زد و به او ناسزا گفت . به علاوه تهديدش كرد كه اين ماجرا بايد پنهان بماند و كسي از كتك زدن و دشنام دادن من آگاه نشود.
طولي نكشيد كه آن شيعه موقع ناشناس و كوته فكر بر اثر مارگزيدگي بستري شد. علي عليه السلام به عيادتش رفت . از فرصت استفاده نمود و به وي فرمود: ((اگر مي خواهي خداوند عافيتت دهد، بايد متعهد شوي كه از اين به بعد نسبت به ما و دوستان ما اظهار علاقه و محبت بي مورد نكني و در محضر دشمنان موجبات زحمت و آزار ما و ياران ما را فراهم نياوري .(1)
آن مرد موقع ناشناس ، اگر شخص فهميده و عاقلي مي بود، هرگز به چنين عمل ناسنجيده و خامي دست نمي زند و بي جهت موجبات هتك و توهين قنبر را فراهم نمي ساخت . آري ! دوست نادان مايه رنج و ملال است . مي خواهد به رفيق خود نفعي برساند، از ناداني به وي ضرر مي زند.(2)

1- سفينة البحار، ص 592.
2- جوان از نظر عقل و احساسات ، ج 2، ص 347.