يكي از پادشاهان از وزير خود خواسته بود كه فهرست اسامي گداها و ارباب‌ها را براي او تهيّه كند. وزير اين فهرست را تهيّه كرد و پيش پادشاه برد.

❓پادشاه ديد كه نام خودش در اوّل فهرست گداهاست. با شگفتي پرسيد:
چرا نام مرا در اين فهرست نوشته‌اي؟

✅وزير پاسخ داد:
سرورم به سلامت باشند! هر چه فكر كردم، ديدم پادشاه نيز از جملة گدايان است. تنها فرقي كه در اين ميان هست، اين است كه پادشاه مال مردم را به زور از آنها مي‌گيرد وديگران كه گداي رسمي هستند، با خواهش و التماس طلب مي‌كنند!
پادشاه خنديد و به وزير آفرين گفت.

?منبع: کتاب «شیرین‌تر از عسل» از انتشارات موعود عصر(عج)