اخلاص در رفت و آمد به مسجد

عن احدهما (الباقر او الصادقانون اساسي - عليهماالسلام - قال

دخل رجلان المسجد ، احدهما عابد و الاخر فاسق فخرجا من المسجد و الفاسق صديق و العابد فاسق و ذلك انه يدخل العابد المسجد مدلا بعبادته يدل بها فتكون في ذلك و تكون فكرة الفاسق في التندم علي فسقه و يستغفر الله - عزوجل - مما صنع من الذنوب

دو مرد وارد مسجد شدند يكي عابدو ديگري فاسق بود هر دو در حالي از مسجد خارج شدند كه مرد فاسق درستار و مرد عابد فاسق شده بود ، زيرا عابد در حالي كه به عبادت خود مغرور است به مسجد آمده و همواره در همين فكر به سر مي برد و از عبادت خود راضي است ولي شخص فاسق به ندامت بر فسق و تباهي خويش و طلب آمرزش از خدا به خاطر گناهانش مي انديشد . (وسائل الشيعه ، ج 1 ص 76 ، علل الشرايع ، ج 2 ، ص 354) .