موضوع: "احکام"
❇️ برداشتن مهر توسط بچه در حال نماز
?اگر در هنگام نماز بچه ای مهر را بردارد تکلیف چیست ؟
……………………
✅پاسخ – شما می توانید از چیزهایی که سجده بر آن صحیح است استفاده کنید . بر زمین ،خاک ، سنگ ،چمن ،بر درخت ، چوب ، کاغذ ، حصیر می توان سجده کرد
◀️ اگر هیچ کدام از اینها در جلوی انسان نبود ، انسان در حال نماز که مهرش برداشته شده است ، می تواند چند قدم برود البته بدون اینکه روی از قبله برگرداند و آن مهر را بردارد یا به سنگ فرش برسد و بر آن سجده کند .
◀️ اگر این کار امکان ندارد و هنوز وقتی برای نماز خواندن وجود دارد ، نماز را رها کند و مهری پیدا کند و دوباره نمازش را بخواند .
◀️ اگر هیچ کدام از اینها نیست و وقتی هم برای نماز خواندن وجود ندارد ،فرموده اند که می تواند روی پارچه ای که از پنبه یا کتان است سجده کند.
↙️بعد اگر اینها هم نبود می تواند روی دست یا عقیق سجده کند . در واقع آخرین مرحله روی دست است
✅ انواع تزریقات و روزه داری:
? #امام_خمینی:
بنا بر احتیاط واجب روزهدار از استعمال آمپولی که بجای غذا به کار میرود خودداری کند، ولی تزریق آمپول بیحسی و دوایی اشکال ندارد.
? #امام_خامنهای:
بنابر احتیاط واجب از آمپولهای #مقوّی یا مغذّی و هر آمپولی که در #رگ تزریق میشود و نیز انواع #سرمها (غذایی و تقویتی یا دوایی و مانند آن) خودداری شود،
لکن آمپول دارویی که در #عضله تزریق میشود و تزریق عضلانی واکسن و نیز آمپول بی حسّی مانعی ندارد.
تزریق #خون نیز به احتیاط واجب موجب بطلان روزه است.
در مورد #آب_مقطر نیز، اگر به عضله تزریق شود اشکالی ندارد؛ ولی اگر در رگ تزریق شود، بنابر احتیاط واجب، پرهیزکند
? #مکارم:
انواع آمپول دارویی یا تقویتی که به صورت #عضلانی تزریق میشوند و همچنین تزریق عضلانی واکسن اشکالی ندارد ولی تزریق آمپولها و سرمهای #وریدی (که در رگ تزریق میشود) جایز نیست.
همچنین #تزریق_خون بنابر احتیاط واجب، روزه را باطل میکند اما باید ادامه روز را امساک نموده و احتیاطاً قضا نماید.
? #سیستانی:
آمپول و سرم روزه را باطل نمیکند هرچند آمپول تقویتی یا سرم قندی نمکی باشد
همچنین تزریق خون به بدن روزه را باطل نمیکند
✅ تشنگی زیاد:
? #امام_خمینی: اگر روزهدار به قدري تشنه شود كه بترسد از تشنگي بميرد یا ادامه روزه برایش حرجی شود، میتواند بهاندازه رفع ضرورت آب بياشامد ولي روزه او باطل میشود و باید بعدا #قضا کند و اگر ماه رمضان باشد، #بايد در بقيه روز امساک نماید یعنی همانند فرد روزه دار ادامه دهد.
? #امام_خامنهای: اگر شخصى جهت شغلى كه دارد و نمىتواند آنرا رها كند چنانچه بر اثر تشنگی يا گرسنگی روزه برايش حرجى باشد، و همچنين افراد كم سن و سال كه روزه گرفتن براى آنها مشقّت و سختی شديد دارد، هر وقت دچار حرج و مشقّت شدند، میتوانند افطار نموده و باید #قضا نمایند؛ ولی #امساک در ادامه روز لازم نیست.
? #مكارم: اگر روزهدار بهاندازهای تشنه شود كه طاقت تحمّل آن را ندارد و يا ترس بيماري و تلف داشته باشد، میتواند به.اندازه.ضرورت، آب بنوشد ولي روزه او باطل میشود و باید #قضا کند و اگر ماه رمضان باشد، #بايد بقيه روز را امساك كند.
? #سيستاني: احساس تشنگی یا ضعف به تنهایی مجوز افطار نیست؛ ولی
1⃣ اگر به قدری زیاد باشد كه در اثر آن به سختي زیادی بيفتد كه معمولاً نمیتوان تحمّل كرد، خوردن روزه اشکالی ندارد؛ اما در ماه مبارک رمضان #بنابر_احتیاط_واجب به مقدار ضرورت و از بین رفتن آن ضعف یا تشنگی فوقالعاده، اکتفا نموده و در بقیه روز #امساک نماید. البته در هر صورت روزه با خوردن یا آشامیدن باطل است و بعدا #قضا کند،
2⃣ اما اگر مریض است و روزه برای وی ضرر قابل توجه دارد و لازم است جهت درمان یا جلوگیری از شدت مرض، در بین روز زیاد آب بیاشامد، روزه گرفتن و امساک واجب نیست.
مراجع معظم تقلید در این باره فرموده اند:
هر گاه روزه دار عمداً قى (استفراغ) کند اگر چه به واسطۀ مرض و مانند آن ناچار باشد، روزهاش باطل مىشود، ولى اگر سهواً یا بىاختیار قى کند اشکال ندارد.[1] در هر حال این عمل گرچه از روی عمد انجام شود ولی کفّاره ندارد.[2]
ولی اگر این کار بدوت دلیل و صرفا برای باطل کردن روزه باشد، برخی از مراجع[3]میگویند، باید کفاره افطار عمدی بدهد.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به قسمت دوم سؤال، چنین است:[4]
حضرت آیت الله العظمی خامنهای (مد ظله العالی):
قی کردن عمدی موجب باطل شدن روزه میگردد که فقط قضا لازم است.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
در فرض سؤال باید کفاره بدهد.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
اگر عمدا استفراغ کند روزهاش باطل می شود.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
عمل مذکور کفاره ندارد.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
مبطل روزه و موجب کفاره عمدی است.
حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):
این کار حرام و موجب بطلان روزه و وجوب قضا است ولی ظاهرا کفاره ندارد. لینک به سایت استفتائات
[1]. امام خمینی، توضیح المسائل (محشّى)، محقق و مصحح: بنى هاشمى خمینى، سید محمد حسین، ج1، ص 921، م 1646، دفتر انتشارات اسلامى، قم، چاپ هشتم، 1424ق.
[2]. همان، ص 926، م 1658.
[3]. آیات عظام: مکارم شیرازی و صافی گلپایگانی.
[4]. استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنهای، سیستانی،مکارم شیرازی، نوری همدانی، صافی گلپایگانی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست
آخرین نظرات