آیا گفتن گناه خود که در گذشته مرتکب شده و توبه از آن کرده مشکل دارد؟

پاسخ: از نظر اسلام انسان اجازه ندارد گناهان (کوچک یا بزرگ) خود را در مقابل دیگران بازگو کند و اسرار خود را فاش نماید که در روایت آمده است: «عَنِ الرِّضَا علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و اله و سلم: الْمُسْتَتِرُ بِالْحَسَنَةِ يَعْدِلُ سَبْعِينَ حَسَنَةً وَ الْمُذِيعُ بِالسَّيِّئَةِ مَخْذُولٌ وَ الْمُسْتَتِرُ بِهَا مَغْفُورٌ لَه» ‏(1)

 

« امام رضا علیه السلام از قول رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلم فرمودند:نهان داشتن حسنه برابر هفتاد حسنه است و فاش‏ كننده گناه مخذول است و نهان‏ كننده آن آمرزيده است» اصبغ بن نباته مى‏گويد: مردى خدمت امير المؤمنين علجيه السلام رسيد و گفت: اى اميرمؤمنان! من زنا كردم مرا پاك گردان، امير روى خود را از او برگرداند، سپس فرمود: بنشين. آنگاه رو به مردم كرد و فرمود: اگر كسى از شما اين گناه را مرتكب شود آيا نمى‏ تواند آن را بپوشاند، همچنان كه خدا بر او پوشانده است؟ (2) پس از اين روایات معلوم شد كه اعتراف به گناه نزد مردم امری ناپسند و اعتراف به گناهان در محضر الهی صحیح است.

منابع: 1. کلینی، محمد، اصول کافی، انتشارات اسلامیه، ج 2 ، ص 428.

2-من لايحضره الفقيه: 4/ 31، حديث 5017.