ادامه مطلب قبل

( 8 ) هدف براندازى نظامى نيز از جانب مقامات عراقى مورد تاكيد قرار گرفت . حدود يك سال پس از جنگ ، طاها ياسين رمضان ، معاون نخست وزير عراق ، در اين باره گفت : « اين جنگ به خاطر عهدنامه 1975 م و يا چند صد كيلومتر خاك و نصف اروند رود نيست ، اين جنگ به خاطر سرنگونى رژيم جمهورى اسلامى ايران است » . ( 9 ) اين هدف عراق در رسانه‌هاى غربى نيز درج شد . روزنامه « كريستين ساينس مانيتور » از قول « ادوارد وودلاك » ، استاد دانشگاه جرج تاون نوشت : « احتمالا يكى از هدفهاى عراقيها سرنگونى رژيم خمينى است » . ( 10 ) عراق و كشورهاى منطقه و قدرتهاى بزرگ اروپايى ، نسبت‌به براندازى نظام جمهورى اسلامى ، اشتراك نظر داشتند . اما تغيير رفتار به عنوان يك حداقل ، مورد توافق تمام قدرتهاى بزرگ بود . از اين رو ، آمريكا و بلوك غرب همراه با عراق و كشورهاى منطقه در صدد بودند بازى جديدى راه بياندازند كه طى آن انقلاب اسلامى را مهار كرده جمهورى اسلامى را به همگرايى با خانواده جهانى واداشته و يا از طريق براندازى به بحران موجود خاتمه دهند . زيرا ادامه اين روند با منافع غرب و آمريكا در تضاد بود . از اين رو ، اقدامات گوناگونى توسط آمريكا و با حمايت‌بلوك غرب عليه انقلاب اسلامى صورت گرفت . اين اقدامات در دو سطح ملى و بين المللى به اجرا گذاشته شد . در سطح ملى آشوب ، اغتشاش و به راه انداختن جنگ داخلى توسط اقليتهاى قومى و جريانهاى وابسته به نظام پيشين و فعال شدن گروههاى به اصطلاح چپ در صحنه فرهنگى و اجتماعى و مانند آن را مى‌توان برشمرد . در سطح بين المللى و منطقه‌اى مى‌توان از اين اقدامات نام برد : جنگ روانى و تبليغاتى به منظور انزواى سياسى ايران ، قطع ارتباطات ديپلماتيك ، مسدود كردن اموال و داراييهاى ايران ، محاصره اقتصادى و حمله نظامى به طبس . حمله به طبس در واكنش به تصرف سفارت آمريكا توسط دانشجويان مسلمان پيرو خط امام ، صورت گرفت . اما عمليات نظامى آمريكا در كوير طبس با شكست مواجه شد . پس از پيروزى انقلاب اسلامى ، سنگين‌ترين ضربه وارده به آمريكا ، گروگانگيرى ديپلماتهاى اين كشور توسط دانشجويان بود . ( 11 ) دانشجويان مسلمان مدعى بودند كه سفارت آمريكا در تهران به جاى فعاليت ديپلماتيك به امر جاسوسى و براندازى جمهورى اسلامى پرداخته است . اين ادعاى آنها پس از انتشار اسناد سفارتخانه مورد قبول همگان واقع شد . شكست عمليات طبس ، دور جديدى از اقدامات را در دستور كار بلوك غرب به پيشتازى آمريكا قرار داد . روزنامه نيويورك تايمز پنج ماه قبل از آغاز حمله عراق در ارديبهشت 1359 / آوريل 1980 از طرحهاى مرحله به مرحله دولت آمريكا در اين زمينه پرده برداشت . اين روزنامه نوشت : « دولت آمريكا پس از شكست عمليات طبس ، امكان اجراى سه طرح نظامى بسيار مهم را بررسى مى‌كند . طرحهاى مزبور عبارتند از : پياده كردن نيروى نظامى در شهرهايى كه محل نگهدارى گروگانهاى آمريكاست ، مين گذارى در ميادين صدور نفت‌يا بمباران پالايشگاههاى ايران . » نيويورك تايمز مى‌افزايد : « واشنگتن اميدوار است كه تحريم اقتصادى و سياسى ايران بتواند در تيرگى روابط ايران و عراق تاثير بيشترى داشته باشد . » عده‌اى معتقدند چشم انداز جنگ با كشورى نيرومند ، شايد ايران را وادار سازد در سياست‌خود تجديد نظر كند . ( 12 ) ما قبل از تحميل جنگ ، طرح ديگرى بايد اجرا مى‌شد كه در صورت موفقيت‌به حيات جمهورى اسلامى ايران خاتمه مى‌داد و در صورت عدم موفقيت ، جنگ آغاز مى‌شد . از اين رو در مورخ چهارم تيرماه 1359 كودتاى نوژه با همكارى عناصر داخلى و بين المللى به اجرا گذاشته شد . اما اين بار نيز بخت‌با انقلاب بود و آمريكا بار ديگر شكست را پذيرا شد . در چنين شرايطى برژينسكى ، مشاور امنيتى كارتر ، رئيس جمهور آمريكا ، اظهار داشت : « استراتژى آمريكا در مقابله با انقلاب ايران بايد تقويت دولتهايى كه توان انجام عمليات نظامى عليه رژيم خمينى را دارا هستند مورد توجه قرار دهد » . ( 13 ) متعاقبا ، برژينسكى در نيمه تيرماه سال 1359 در اردن محرمانه با صدام حسين ديدار كرد . بنا به اظهارات گرى سيك ، برژينسكى در ديدار خود با صدام اين تلقى عمدى را در وى ايجاد كرد كه واشنگتن در مورد تهاجم عراق به ايران به بغداد چراغ سبز نشان داده است . مجله فيگارو درباره اهميت اين ديدار نوشته است : « جريان جنگ عراق و ايران در واقع از ژوئن ( تيرماه ) گذشته ، زمانى آغاز شد كه برژينسكى به اردن سفر و در مرز ميان دو كشور اردن و عراق با شخص صدام ملاقات كرد و قول داد كه از صدام حسين حمايت كند و اين امر را تفهيم كرد كه آمريكا ، با آرزوهاى عراق در مورد اروندرود و احتمال برقرارى يك جمهورى عربستان در اين منطقه مخالفتى نخواهد كرد » . ( 14 ) در پى اين ديدار ، كارتر اجازه فروش