بسيار نماز بخوانيد

قال علي - عليه السلام - :

تعاهدوا امر الصلوة و حافظوا عليها و استكثروا منها و تقربوا بها ؛

مراقب نماز خود باشيد و آن را حفظ كنيدو زياد (نماز مستحبي ) بخوانيد و به وسيله آن تقرب جوييد .

(نهج البلاغه ، خطبه 190)

 

 

 انزجار امام علي (ع) از گناه

 

اميرمؤمنان (ع) مي‌فرمايد: اگر هفت اقليم عالم را به من بدهند در مقابل اين كه پوست جوي را از دهان مورچه‌اي بگيرم من اين گناه را مرتكب نمي‌شوم. معلوم مي‌شود بار اين گناه از نظر آن حضرت از وزن هفت اقليم سنگين‌تر است. در نهج البلاغه مي‌فرمايد:

«وَ اللهِ لَأَنْ أَبِيتَ عَلَي حَسَكِ السَّعْدَانِ مُسَهَّداً أَوْ أُجَرَّ فِي‌ الْأَغْلَالِ‌ مُصَفَّداً أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ أَنْ أَلْقَي اللهَ وَ رَسُولَهُ يوْمَ الْقِيامَةِ ظَالِماً لِبَعْضِ الْعِبَادِ وَ غَاصِباً لِشَي‌ءٍ مِنَ الْحـُطَام»؛

 

قسم به خدا! اگر علي را از سر شب تا به صبح روي تيغ‌هاي تيز بيابان بخوابانند و با پاي زنجير كرده او را روي اين تيغ‌هاي تيز بكشند، براي علي محبوب‌تر است از اين كه فرداي قيامت به ملاقات خدا و رسولش نائل شود در حالي كه ظلم به بندگان كرده باشد و يا مالي از مردم را غصب نموده باشد!

 

 

  خطبه 10

الحمدُ لله واسعِ الفضلِ والعطاءِ,سميعٌ قريبٌ مجيبُ الدُّعاءِ. يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَمَا يَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا يَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا يَعْرُجُ فِيهَا وَهُوَ الرَّحِيمُ الْغَفُورُ,ولاصلاه و السلام علي خاتم المرسلين ابي القاسم مصطفي مُحمداً عبدُ الله ورسولُهُ صاحِبُ الحوضِ المَورودِ,وعلي اهلبيته الطيبن الطاهرين و لعنت الله علي اعدائهم اجمعين من الان الي قيام يوم الدين

 

 

 

(احمد بن حجر) عالم دیگری از اهل سنت است او در کتاب خویش به هنگام بحث در مورد شخصیت حضرت عسکری علیه السلام می نویسد: (او جز فرزندش ابوالقاسم محمد الحجة، فرزندی به یادگار ننهاد و فرزند گرانمایه اش، به هنگامه شهادت پدر، پنج ساله بود، اما خداوند حکمت و بینشی ژرف و اعجازآمیز به او ارزانی فرمود…)

امام زمان (عج) جمکران

مرحوم (شیخ نجم الدین عسکری) در جلد اول کتاب خویش(1) نام چهل تن از علما و دانشمندان اهل سنت را آورده است که همگی آنان در کتابهای خویش با ایمان به روایات رسیده از پیامبر صلی الله علیه واله وسلم به ولادت حضرت مهدی علیه السلام اعتراف نموده اند.

همانگونه که علامه معاصر (آیت الله العظمی صافی) نیز در کتاب ارزشمند خود، نام و نشان گروه دیگری از آنان را آورده است که شمارشان از 26 نفر می گذرد و همگی به ولادت دوازدهمین امام نور، تصریح می کنند و ما در اینجا برای رعایت اختصار برخی از آن منابع اهل سنت را از این دو کتاب ترسیم می کنیم.

برای نمونه:

1- (محمد بن طلحه حلبی شافعی) در کتاب خود ضمن بحث گسترده ای می نویسد: (باب دوازدهم در مورد حضرت مهدی علیه السلام است…). و آنگاه ضمن برشمردن نامها والقاب آن حضرت می نویسد: (او در شهر تاریخی سامرا، دیده به جهان گشود…).(2)

2- (محمد بن یوسف کنجی شافعی) از دیگر علمای اهل سنت است. او در کتاب خویش می نویسد: (حضرت مهدی علیه السلام فرزند جناب حسن عسکری علیه السلام است. آن وجود گرانمایه، زنده و در اوج سلامت و طراوت از زمان غیبت خویش تا کنون در این جهان زندگی می کند…).(3)

3- (محمد بن احمد مالکی) معروف به (ابن صباغ) نیز از علمای اهل سنت است و در کتاب خویش در باب دوازدهم می نویسد: (ابوالقاسم، محمد، حجت، فرزند حضرت حسن عسکری علیه السلام است. او در شهر سامرا و در نیمه شعبان 255 هجری دیده به جهان گشود).(4)

4- از دیگر علمای آنان (سبط ابن جوزی حنفی) است. او در کتاب خویش در مورد فرزندان حضرت عسکری علیه السلام در بخشی تحت عنوان (فصل فی ذکر الحجة المهدی) می نویسد: (او نام بلند آوازه اش محمد، فرزند حسن عسکری علیه السلام است و کنیه اش ابوالقاسم می باشد. او را: خلف الحجة، صاحب الزمان، القائم المنتظر نیز خوانده اند و آن حضرت آخرین امامان است..).(5)

عبدالوهاب شعرانی:

امام مهدی علیه السلام از فرزندان امام عسکری علیه السلام است و در پانزدهم شعبان سال 255 بدنیا آمده و او زنده و باقی است تا طبق روایات رسیده از پیامبر صلی الله علیه واله با حضرت عیسی علیه السلام که به هنگامه ظهور او از آسمانها فرود می آید، دیدار کند…

5- (احمد بن حجر) عالم دیگری از اهل سنت است او در کتاب خویش به هنگام بحث در مورد شخصیت حضرت عسکری علیه السلام می نویسد: (او جز فرزندش ابوالقاسم محمد الحجة، فرزندی به یادگار ننهاد و فرزند گرانمایه اش، به هنگامه شهادت پدر، پنج ساله بود، اما خداوند حکمت و بینشی ژرف و اعجازآمیز به او ارزانی فرمود…).(6)

6- از علمای دیگر اهل سنت (شبراوی شافعی) است. او در مورد ولادت دوازدهمین امام نور در کتاب خویش می نویسد: (امام یازدهم، (حسن خالص)(7) که به لقب عسکری معروف است و او را شرافت همین بس که امام مهدی علیه السلام از فرزندان گرانمایه اوست…).(8)

آنگاه می افزاید: (امام مهدی علیه السلام فرزند حضرت عسکری علیه السلام است و در شهر تاریخی سامرا در پانزدهم شعبان 255 هجری دیده به جهان گشود).

7- (عبدالوهاب شعرانی) عالم دیگر اهل سنت در کتاب خویش تحت عنوان، (نشانه های نزدیک شدن رستاخیز)، از جمله قیام و ظهور حضرت مهدی علیه السلام را می نویسد. آنگاه می افزاید: (امام مهدی علیه السلام از فرزندان امام عسکری علیه السلام است و در پانزدهم شعبان سال 255 بدنیا آمده و او زنده و باقی است تا طبق روایات رسیده از پیامبر صلی الله علیه واله با حضرت عیسی علیه السلام که به هنگامه ظهور او از آسمانها فرود می آید، دیدار کند…).(9)

8- از علمای دیگر اهل سنت (عبدالله بن محمد مطیری شافعی) است. او در کتاب خویش پس از یادآوری نام بلندآوازه امامان معصوم علیه السلام تا حضرت عسکری می نویسد: (فرزند حضرت عسکری علیه السلام امام مهدی: دوازدهمین امامان است. نام او محمد و قائم است و به مهدی علیه السلام نیز شهرت دارد…).

9- (سراج الدین رفاعی) از دیگر دانشمندان اسلامی است. او در کتاب خویش(10) در این مورد می نگارد: (اما، یازدهمین امام، حضرت حسن عسکری علیه السلام پس از خویش، فرزندش حضرت مهدی را بر جای نهاد و او جانشین پدر و دوازدهمین امام است).(11)

امام زمان

10- استاد (بهجت افندی) در کتاب خویش(12) از جمله می نویسد

: (امام مهدی علیه السلام در پانزدهم شعبان سال 255 هجری دیده به جهان گشود و مادرش نرجس بود…).(13)

11- عالم دیگر اهل سنت (حافظ محمد بن محمد حنفی نقشبندی) در کتاب خویش (14) در این رابطه می نویسد: (حضرت عسکری علیه السلام یازدهمین امام است و فرزند گرانمایه اش (محمد) نزد یاران و دوستان راستین خاندان وحی و رسالت مشخص و معلوم بود. او در سال 255 هجری در پانزدهم شعبان دیده به جهان گشود).(15)

این مطلب را از جمله بانوی بزرگ و مورد اعتماد (حکیمه) دختر امام جواد علیه السلام آورده است.

12- (سلیمان قندوزی حنفی) از دیگر دانشمندان اسلامی است. او در کتاب خویش ضمن ترسیم ولادت حضرت مهدی علیه السلام از بانو حکیمه، دخت گرانقدر حضرت جواد علیه السلام به همان صورت که در کتابهای معتبر شیعه آمده است، می افزاید: (این روایت و این گزارش از دیدگاه علما و شخصیتهای مورد اعتماد اسلامی، محقق و مسلم است که ولادت (قائم آل محمد) پانزدهم شعبان به سال 255 هجری رخ داد و آن حضرت در شهر تاریخی سامرا و در حیات پدرش دیده به جهان گشود).(16)

13- (شبلنجی شافعی) دانشمند دیگر اهل سنت در کتاب خویش در این مورد می نویسد: (رحلت حضرت عسکری علیه السلام روز جمعه هشتم ربیع الاول به سال 260 هجری بود و از خود، فرزندی گرانمایه بر جای نهاد که نام او را محمد نهاده بود).(17)

14- دانشمند دیگر اهل سنت (ابن خلکان) است. او در کتاب خود پیرامون امام عصر علیه السلام می نویسد: (ولادت آن گرانمایه، پانزدهم شعبان به سال 255 هجری بود و هنگامی که پدرش جهان را بدورد گفت، آن حضرت پنج ساله بود و مادرش نرجس نام داشت…).(18)

عبدالحق دهلوی:

(ابومحمد حضرت حسن عسکری) علیه السلام یازدهمین امام نور است و فرزند گرانمایه اش محمد علیه السلام نزد یاران و دوستداران مورد اعتماد شناخته شده است

15- عالم دیگر اهل سنت (ابن الخشاب) در این مورد می نویسد: (فرزند و جانشین شایسته کردار حضرت عسکری علیه السلام حضرت مهدی علیه السلام بود که او را (الخلف الصالح) نیز می گفتند. او همان صاحب الزمان است و به نام مقدس (مهدی) نیز شهرت دارد).(19)

16- (عبدالحق دهلوی) نیز از دانشمندان اسلامی است. او در کتاب خود، در مورد زندگی امامان نور علیه السلام در این رابطه می نویسد: (ابومحمد حضرت حسن عسکری) علیه السلام یازدهمین امام نور است و فرزند گرانمایه اش محمد علیه السلام نزد یاران و دوستداران مورد اعتماد شناخته شده است).

آنگاه می افزاید: (خلف صالح، از فرزندان حضرت عسکری علیه السلام همان صاحب الزمان است).

17- (محمد امین بغدادی سویدی) در ولادت امام عصر علیه السلام می نویسد:

(حضرت مهدی علیه السلام به هنگامه رحلت پدر گرانمایه اش، پنج سال داشت).(20)

18- مورخ بزرگ اهل سنت (ابی الوردی) در تاریخ خود(21) آورده است که (محمد، فرزند حضرت عسکری علیه السلام در سال 255 هجری بدنیا آمد…).

اینها شماری از منابعی است که همگی آنان به ولادت پربرکت دوازدهمین امام نور حضرت مهدی علیه السلام، تصریح کرده و پانزدهم شعبان به سال 255 هجری را بطور مشخص، سالروز ولادت نور شناخته اند و همگی پدر گرانمایه او را حضرت عسکری علیه السلام عنوان ساخته اند.(22)

پی نوشت ها:

1. المهدی الموعود المنتظر عند اهل السنة، ج 1، ص 220.

2. مطالب السئول فی مناقب آل الرسول، ص 88، چاپ ایران در سال 1287.

3. البیان فی اخبار صاحب الزمان، ص 336.

4. الفصول المهمه، ص 273.

5. تذکره الخواص، چاپ جدید، ص 363 و چاپ قدیم، ص 88.

6. الصواعق المحرقة، ص 127، چاپ مصر، 1308 هجری.

7. خالص، از القاب ناشناخته حضرت عسکری علیه السلام است.

8. الاتحاف بحب الاشراف، ص 178.

9. الیواقیت والجواهر، ج 2، ص 143 چاپ مصر.

10. صحاح الأخبار.

11. منتخب الأثر، ص 336 به نقل از صحاح الأخبار.

12. محاکمه، در تاریخ آل محمد که از ترکی به فارسی ترجمه شده است.

13. منتخب الاثر، ص 337 و دفاع عن الکافی، ج 1، ص 587.

14. فصل الخطاب.

15. منتخب الاثر، ص 332، به نقل از فصل الخطاب.

16. ینابیع المودة، ص 449 - 452، چاپ ایران.

17. نور الابصار، ص 185.

18. وفیات الاعیان، ج 4، ص 176.

19. مهدی منتظر در نهج البلاغه، ص 23 ودفاع عن الکافی، ج 1، ص 571 به نقل از تاریخ موالیدالائمه.

20. سبائک الذهب، ص 78.

21. نور الابصار، ص 153 به نقل از تاریخ ابن الوردی.

22. فقیه عالیقدر حضرت آیت الله صافی در کتاب خویش، منتخب الاثر، ص 320، نام 65 نفر و محقق گرامی، فقیه ایمانی در کتاب خود مهدی منتظر در نهج البلاغه، ص 23، نام 102 نفر از بزرگان اهل سنت را که متذکر ولادت حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف شده اند، ذکر نموده اند. و از کسانی که در این زمینه، بررسی مفصل کرده، محقق توانا و کاوشگر فرزانه و برادر صدیق ما، جناب ثامر عمیدی هست که نام 128 نفر از علما و بزرگان اهل سنت را آورده که در کتابهای خود به ولادت حضرت ولی عصر علیه السلام تصریح کرده اند. رجوع شود به: دفاع عن الکافی، ج 1، ص 569 - 592. و همچنین مصدر یاد شده، ص 548، نام 79 نفر را آورده که دوران طفولیت و یا قبل از آغاز غیبت کبری، وجود مقدس حضرت را مشاهده نموده اند.

●سوال:

 

توی بهشت ما چه کار می کنیم؟

! فقط می خوریم و می خوابیم و می نوشیم؟!

دید و بازدید می رویم؟!

اونجا چه کار می کنیم؟!

 

 

●پاسخ:

 

بنام خدا

سلام- در پاسخ به سؤال دوم شما مبنی بر اینکه در بهشت چه می کنیم؟ آیا تنها خوردن و آشامیدن و اشتغالاتی از این دست است یاخیر؟ باید گفت: زندگی در بهشت اخروی نظیر زندگی دنیا نیست و به تبع آن، جنس نعمت های آن دو نیز متفاوت است، زندگی و نعمت های دنیا ظاهری و ناقص، غیرحقیقی و محدود و به تعبیر قرآن متاع قلیل است اما زندگی و نعمت های آخرت، حقیقی، اصیل و خیر بی انتها و پایان ناپذیر است.

بعلاوه، دنیا محل گذار و حرکت به سوی مقصد و هدف نهائی، کمال مطلق و سعادت ابدی است از اینرو در تعابیر مختلف، دنیا محل کاشت و داشت است و آخرت، روز حساب و کتاب و محل برداشت، نه میدان کار و تلاش و انجام عمل صالح.

بر اساس اندیشه های قرآنی معاد هم جسمانی است و هم روحانی، چون جسم و روح، دو همزاد به هم پیوسته اند و در این میدان حرکت به سوی کمال، باید هر دو به سرانجام و جزاء و پاداش کرده های خویش برسند. از اینرو نعمت های بهشت، هم جسمانی است و هم روحانی.

در بهشت، نعمت های مختلف و دور از تصور و غیر قابل مقایسه با نعمت های بهشتی اعم از جسمانی و روحانی (معنوی) برای صالحان فراهم است که در آیات قرآن و روایات اهل البیت (ع) به آنها اشاره شده است که بدلیل پرهیز از اطناب، تنها به ذکر مصادیق آن بسنده می کنیم:

الف) نعمت های جسمانی و مادی:

 

    باغ های متنوع، پرمیوه و گوناگون بهشتی 2. لطیف ترین و زیباترین سایه های آرامش بخش بهشتی 3. قصرها، منزلگاه ها و عمارات مجلل بهشتی 4. فرش ها و تخت های زیبا، نفیس و دل انگیز 5. غذاها و میوه های رنگارنگ و دلچسب که سیری ناپذیرند 6. شراب های مختلف و متنوع طهور بهشتی جاری در نهرها 7. ظروف و جام های رنگین 8. لباس ها و زینت های جذاب 9. همسران پاک، طاهر و مروارید وار بهشتی 10. خادمان و ساقیان و پذیرائی کنندگان انبساط آور و نعمت هائی که در تصور نمی گنجد …

 

ب) نعمت های روحانی و معنوی: بدون شک، نعمت های روحانی و معنوی بهشت، به مراتب از نعمت های مادی و جسمانی برتر، والاتر و با شکوه تر است.

1. احترام ویژه و مخصوص و توأم با سلام و صلوات 2. محیط صلح و صفا و کرامت و مهربانی توأم با امن و امان 3. احساس امنیت و آرامش حقیقی بدور از هرگونه خوف و نگرانی 4. دوستان موافق و رفیقان با وفا از انبیاء و صدیقین و شهدا و صالحین و حضور معنوی در محضر ائمۀ معصومین (ع) و بهره مندی معنوی 5. برخوردهای مملو از محبت و صفا توأم با کرامت 6. اوج طراوت و شادی و نشاط فوق العادۀ درون 7. احساس خشنودی و رضوان الهی که بزرگترین نعمت بهشتی است 8. نظر خدا به آنها و نظر آنها به وجه الله 9. هر آنچه بخواهند برایشان فراهم است 10. بقاء و ابدیت نعمت های بهشتی که آرامش خاصی به بهشتیان می بخشد.

اینها نمونه هائی از جلوه ها و نعمت های بهشتی بود که تنها در تصور ما می گذرد و درک حقیقت حتی یکی از نعمت های برشمرده در ظرف اندیشه و فهم ما نخواهد گنجید و هر کدام از این نعمت ها در بهشت، کافی است که برای همیشۀ ابدیت انسان را به خویش مشغول سازد نعمت هائی که در نهایت کمال، هیچگاه دلزدگی و خستگی به همراه نمی آورند.

پس در دار قرار و سرای امن و امان و در جوار رحمت الهی دیگر نیازی نیست که انسان صالح و پرهیزکار کاری کند بلکه میدان و فرصتی است که خداوند به رحمت واسعه اش، برای برخورداری و آسایش بندگان صالحش فراهم نموده است.

در صورتیکه سؤال و یا توضیحات بیشتری در بارۀ هر یک از نعمت های بر شمرده داشتید، طرح کنید تا به لطف الهی و بر حسب وظیفه، پاسخ شایسته تقدیمتان کنیم.

موفق باشید.

پاورقی__________________

1. در همۀ سوره های قرآن بخصوص سُوَر واقعه، طور، دخان، الرحمن، انسان و زخرف … به نعمت های بهشتی اشاره شده است.

2. ر.ک به: کتاب دیدار یار (بخش هایی از معاد در کلام وحی)، اثر استاد محقق آیة الله مکارم شیرازی.

3. ر.ک به: کتب تفسیر قرآن، آیات مربوط به معاد و قیامت؛ کتاب معاد و عدل یا مراحل نهائی بشر، اثر آیة الله علم الهدی.