مداحي(بني فاطمه)

مليكه ي ارض و سماء ، اي زينب امام رضا(ع)

كي ميدونه درد غربت،چه جوري آروم مي گيره

كي ميدونه ، چقدر سخته، كسي تو غربت بميره

اي ابر بي بارون ببار،بر دشت و بر هامون ببار

در عزاي اون، نيمه جوني، كه بين نامردا اسيره

چشم براه يه، آشنا مونده ،تا به راه اون بميره

مليكه ي ارض و سماء ، اي زينب امام رضا(ع)

توي مهتاب نگاهت، فقط از شب كينه داره

روي لب هاي عطش بارش، نوايي ديرينه داره

مي ذاره رو خاكا سرش، با ذكر زهرا مادرش

تك ستاره ي، غربت شبهاش ،مي رسه آخر به پيشش

مثل بارونه، وقتي مي زاره، سر رو دامن حبيبش

مليكه ي ارض و سماء ، اي زينب امام رضا(ع)

نگاهش مي گه كه انگار، غروب غم روبروشه

شده كاري ،همون زهري، كه يك عمره در گلوشه

حجره شده كرببلا،بالا گرفته روضه ها

چشمه مي جوشه، زير پاي اين، چشمه اي كه روضه خونه

اين دم آخر ، از مدينه تا كربلا داره نشونه

مليكه ي ارض و سماء ، اي زينب امام رضا(ع)

 زبان حال بي بي

رضا اي نور چشمانم كجايي

تو موج مهر و كانون صفايي

چه آمد بر سرت در شهر غربت

تويي آرامش جانم كجايي

من از يثرب براي ديدن تو

شدم بيرون كشيدم ماجرايي

اجل مهلت نداد آخر بيايم

ببينم روي تو كز در درايي

منم معصومه اندر بستر مرگ

رضا جانم رضا جانم كجايي

 روضه(سلحشور)

وقتي خبر رسيد به قمي ها ،خواهر امام داره مي آد به سمت قم،دختر امام داره مي آد به سمت قم،مردم كيلومترها از شهر بيرون اُمدند، به استقبال حضرت معصومه سلام الله عليها،يه عده با تنگ دستي قربوني زير بغل زده بودند، بابا تو تنگ دستي قربوني برا چي مي بري،مي گفت:مگه خبر نداري دختر امام داره مي ياد،خواهر امام داره مي ياد،يه عده با خودشون دسته گل مي بردند،چه احترامي گذاشتند،عرضم اينه،اي كاش به همه ي خواهراي امامان احترام مي گذاشتند،وقتي بي بي رو وارد قم كردند،از بزرگان و محترمين قم اُمدند،از بهترين جاهاي قم رو در اختيار بي بي قرار دادند،يه باغي بود،اصرار كردند،التماس كردند،بي بي رو با احترام وارد اين باغ كردند،

ادامه »

 روضه(كريمي)

عين عمه جانش،بلا ديد ،هفده نفر از بني هاشم و مقابل چشم مبارك خانم معصومه سلام الله عليها،كشتند و سر بريدند،خانم مريض شد، عرض كردند خانم جان شهري در اين نزديكيه،نامش قمه،اگه دستور بديد،خيلي محب شما و اهلبيتند،تشريف ببريد قم،خانم فرمود،قم و مي شناسه،روايت شنيده،مگه امام صادق نفرمود،حرم تمام ما اهلبيت قمه، دختري از من در قم دفن مي شه،اسمش فاطمه است ،هركي زيارتش كنه ،بهشت براش واجب مي شه،ياد حديث جدش اُفتاد،فرمود بريم قم ،پيش قراولا رفتند، داد مي زدند تو كوچه ها ،مردم قم از چه نشستيد،وقت و اقبال به شما رو كرده،مردم قم پاشيد گل و شيريني بديد،خواهر امام رضا عليه السلام داره مي ياد،

ادامه »

بارگاهی که به شهر قم به پاست، 

هم برای نجف هم کربلاست، 

خاک اورا غرق بوسه می کنم، 

چون که جای پای اربابم رضاست 

 وفات فاطمه معصومه (س) تسلیت باد