قال علي - عليه السلام -

ان رسول الله -صلي الله عليه وآله - كان اذا دخل المسجد قال اللهم افتح لي ابواب رحمتك

رسول خدا -صلي الله عليه وآله - در هنگام ورود به مسجد مي فرمود خداوندا ! درهاي رحمت خويش را بر من بگشا . (مستدرك الوسائل ، ج 3 و ص 389) .

در تمامی آیین های بشری این باور وجود دارد که مصلحی ظهور خواهد کرد و جهان را از عدل و داد سرشار خواهد کرد اما شیعیان بر این باورند که این منجی حاضر و حی است و بر تمامی اسرار آگاه اما از دیدگان غایب است.

او در غیبت است تا صبر جهان از غیبت اش به سر آید و او را صدا زند تنها در چنین زمانی است که او خورشید روشنایی بخش بشریت طلوع خواهد کرد.

با وجود این باور هماره این سوال مطرح بوده است که اگر امام (ع) حاضر است پس چرا غایب است و چگونه می شود از امامی که از انظار غایب است سود جست و از وجود او تاثیر گرفت؟

ادامه »

ت در دوران سخت غیبت صغرى، در روزهایى که شیعیان پس از دویست و شصت سال با یک آزمایش بزرگ رو به رو بودند و بایست با غیبت امام خو کنند، یک زن به عنوان پناه معرفى مى شود و آن مادر بزرگوار امام حسن عسکرى (علیه السلام) است. در این دوره، اگرچه امام هادى (علیه السلام) و امام حسن عسکرى (علیه السلام) زمینه غیبت را از پیش فراهم کرده بودند و شخصیت هاى مورد اعتمادى همانند عثمان بن سعید عمرى و پسرش محمد بن عثمان را به عنوان وکیل معرفى کرده بودند، به دلایلى از موقعیت مادر امام حسن عسکرى (علیه السلام)، معروف به جده، استفاده شد و وى پناه شیعه معروف گردید. از گفتگوى احمد بن ابراهیم با حکیمه دختر امام جواد (علیه السلام) برمى آید که پس از گذشت دو سال از رحلت امام حسن عسکرى (علیه السلام) همچنان بسیارى از کارها به دست مادر بزرگوار امام حسن عسکرى (علیه السلام) انجام مى شده است ولى در حقیقت از طرف حضرت حجة بن الحسن (علیه السلام) و به فرمان آن حضرت صورت گرفته است. شیخ صدوق (رحمه الله) از احمد بن ابراهیم نقل کرده است که در سال .

ادامه »

 قال الباقر - عليه السلام - كان رسول الله -صلي الله عليه وآله - يسمع صوت الصبي يبكي و هو في الصلوة فيخفف الصلوة فتصير اليه امه هرگاه رسول خدا (ص ) درنماز ، صداي گريه كودكي را مي شنيد ، نماز خود را سبك تر مي خواند تا مادر آن كودك (كه در نماز جماعت بود) بچه اش را آرام كند . (سنن النبي ، ص 273) .

 رسول خدا (ص ) همراه با مؤ دن

قال الباقر - عليه السلام -

كان رسول الله -صلي الله عليه وآله - اذا سمع المؤ ذن يوذن قال مثل مايقوله في كل شي ء

زماني كه رسول خدا -صلي الله عليه وآله - صداي اذان مؤ ذن را مي شنيد ، گفته هاي او را تكرار مي كرد . (وسائل الشيعه ، ج 5 ص 454)