برگرداندن نيت در موارد زير اشكال ندارد

1. از نماز جماعت به‏ فرادى (طبق نظر برخى از مراجع: در صورت ضرورت وعذر)

2. از نماز ادا به قضا

3. از نماز عصر به نماز ظهر

4. از نماز عشا به نماز مغرب

? محمود اکبری؛ احکام دو دقیقه ای؛ ص ۳۷

 چرا غالب عُرَفا و‌ صوفیه در مرحله ای از سیر و سلوکشان، نماز را ترک می‌کنند؟

☄ همان‌طور که همه می‌دانیم، نماز مرز کفر و ایمان است. یعنی کسی که نماز نمی‌خواند بندگی شیطان و خدمت او را می‌کند. در نتیجه این شخص محبوب شیطان می‌شود و شیطان نیز خدماتی به او می‌کند. یکی از خدمات شیطان چنان‌که گذشت مطلع کردن از اخبار پنهانی است.

☄ ترک نماز و واجبات موجب می‌شود که شیطان به اعماق وجود انسان نفوذ کرده و خدماتی از قبیل سحر و جادو و اخبار پنهانی و اعمال خارق العاده را به شخص تارک الصلاة و تارک واجبات بدهد.

☄ امام عصر عجل الله فرجه و ارواحنا له الفدا دقیقا در مورد «جعفر کذاب» به همین نکته اشاره دارد:
✍ اين مفسد باطل (جعفر كذّاب) كه بر خداوند دروغ بسته و ادّعاى امامت دارد؛ نمی‌دانم به چه چيز خود نظر داشته است؟ اگر اميد به فقه و دانائى در احكام دين خدا داشته است بخدا قسم او نمى‌تواند حلال را از حرام تشخيص بدهد، و ميان خطا و صواب فرق بگذارد.

☄ و اگر به علم خود مى‌باليده، او قادر نيست كه حقّ را از باطل جدا سازد و محكم را از متشابه تشخيص دهد، و حتّى از حدود نماز و وقت آن هيچ اطّلاعى ندارد.

☄ و اگر او به تقوا و پرهيزكارى خود اطمينان داشته، «خداوند گواه است كه او چهل روز نماز واجبش را ترك كرد، به اين منظور كه با ترك نماز بتواند شعبده بازى را ياد بگيرد» شايد خبر آن به شما هم رسيده باشد. ظرف‌هاى شراب او را همه كس ديده است.

☄ علاوه بر اين‌ها آثار و علائم نافرمانى وى از امر و نهى الهى، مشهور و ثابت است. و اگر ادّعاى وى مبتنى بر معجزه است، معجزه خود را بياورد نشان دهد، و اگر حجّتى دارد آن را اقامه نمايد، و چنانچه دليلى دارد ذكر كند!

? الاحتجاج، طبرسی، ج۲، ص۲۸۱

✅ مطلب روشن است و علت ترک نماز و واجبات توسط عُرَفا و صوفیه همین است

​3- منتظران راستين در فساد محيط حل نمى شوند: اثر مهم ديگرى که انتظار مهدى دارد حل نشدن در مفاسد محيط و عدم تسليم در برابر آلودگيها است. 

 توضيح اينکه هنگامى که فساد فراگير مى شود و اکثريت يا جمع کثيرى را به آلودگى مى کشاند، گاهى افراد پاک در يک بن بست سخت روانى قرار مى گيرند، بن بستى که از يأس اصلاحات سرچشمه مى گيرد. گاهى آنها فکر مى کنند که کار از کار گذشته و ديگر اميدى به اصلاح نيست، و تلاش و کوشش براى پاک نگاه داشتن خويش بيهوده است، اين نوميدى و يأس ممکن است آنها را تدريجا به سوى فساد و همرنگى با محيط بکشاند و نتوانند خود را به صورت يک اقليت صالح در برابر اکثريت ناسالم حفظ کنند و همرنگ جماعت نشدن را موجب رسوايى بدانند! 

 تنها چيزى که مى تواند در آنان روح (اميد) بدمد، و به مقاومت و خويشتن دارى دعوت کند و نگذارد در محيط فاسد حل شوند، اميد به اصلاح نهايى است، تنها در اين صورت است که آنها دست از تلاش براى حفظ پاکى خويش و اصلاح ديگران برنخواهند داشت. 

 به همين دليل، اميد را مى توان همراه به عنوان يک عامل مؤثر تربيتى در مورد افراد فاسد شناخت، همچنين افراد صالحى که در محيطهاى فاسد و گرفتارند، هرگز بدون اميد نمى توانند خويشتن را حفظ کنند. 

 نتيجه اينکه انتظار ظهور مصلحى که هر قدر دنيا فاسدتر مى شود اميد ظهورش بيشتر مى گردد، اثر فزاينده روانى در معتقدان دارد، و آنها را در برابر امواج نيرومند فساد بيم مى کند، آنها نه تنها با گسترش دامنه فساد محيط مأيوس نمى شوند، بلکه به مقتضاى: 

 وعده وصل چون شود نزديک 

 آتش عشق تيزتر مى گردد 

 وصول به هدف را در برابر خويش مى بينند و کوشش آنان را براى مبارزه با فساد و يا حفظ خويشتن با شوق و عشق زيادترى تعقيب مى گردد. 

? تفسير موضوعى پيام قرآن، آيه الله مکارم شيرازى، ج 9، ص 447

اللّهُــــمَّ عَجـِّــل لِوَلیِّــــکَ الفَـــــرَج 

​? کرامت خداوند تبارک و تعالی در حق زوار امام حسین (ع) ?

حدیث اوّل: 1. محمّد بن الحسن بن احمد بن ولید، از محمّد بن الحسن الصّفّار، از احمد بن محمّد بن عیسی، از محمّد بن اسماعیل بن بزیع، از اسماعیل بن زید، از عبد اللَّه طحّان، از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام وی گفت:

شنیدم از امام علیه السّلام که می فرمودند: احدی نیست در روز قیامت مگر آنکه آرزو می کند از زوّار امام حسین علیه السّلام باشد زیرا مشاهده می کند با ایشان چه معامله ای شده و چه کرامتی حق تبارک و تعالی در باره آنها منظور می فرماید.

حدیث دوّم: 2. صالح صیرفی از عمران میثمی و او از صالح بن میثم و او از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام روایت کرده که آن حضرت فرمودند: کسی که دوست دارد بر سفره های نور بنشیند در روز قیامت، پس باید از زوّار حضرت حسین بن علی علیهما السّلام باشد.

حدیث سوّم: 3 . حسین بن محمّد بن عامر، از معلّی بن محمّد بصری، وی می گوید: ابو الفضل، از ابن صدقه، از مفضّل بن عمر نقل کرده که وی گفت: حضرت ابو عبد اللَّه علیه السّلام فرمودند: گویا می بینم که فرشتگان با مؤمنین بر سر قبر حضرت حسین بن علی علیهما السّلام ازدحام کرده اند.

راوی می گوید: عرضه داشتم:آیا مؤمنین فرشته را می بینند؟

حضرت فرمودند: هرگز، هرگز، آنها به خدا قسم ملازم و همراه مؤمنین بودند حتّی با دست هایشان به صورت های آنها مسح می کشند.

سپس امام علیه السّلام فرمودند: خداوند منّان هر صبح و شام از طعام بهشت بر زوّار امام حسین علیه السّلام نازل می فرماید و خدمتکاران ایشان فرشتگانند.

هیچ بنده ای از بندگان خداوند حاجتی از حوائج دنیا و آخرت را از خداوند متعال در خواست نمی کنند مگر آنکه خدا به او عطاء می فرماید.

راوی می گوید: عرض کردم: به خدا قسم این کرامت می باشد.

امام علیه السّلام به من فرمودند: ای مفضّل: برایت بیشتر بگویم؟ عرضه کردم: بلی سرور من.

حضرت فرمودند: گویا می بینم تختی از نور را که گذارده اند و بر روی آن قبّه ای از یاقوت سرخ زده شده که با جواهرات آن را زینت نموده اند و حضرت امام حسین علیه السّلام بر روی آن تخت نشسته اند و اطراف آن حضرت نود هزار قبه سبز زده اند و مؤمنین آن حضرت را زیارت کرده و بر آن جناب سلام می دهند، پس خداوند متعال به ایشان می فرماید: ای دوستانم از من سؤال کنید و بخواهید، پس زیاد اذیّت شدید و خوار و مقهور گردیدید امروز، روزی است که حاجتی از حاجات دنیا و آخرتتان را از من در خواست نکرده مگر آن را روا می نمایم، پس خوردن و آشامیدنشان در بهشت می باشد، پس به خدا قسم کرامت و احسانی که زوال نداشته و انتهاء آن را نمی توان درک کرد همین است.

? کامل الزیارات

حدیث اوّل: 1. محمّد بن الحسن بن احمد بن ولید، از محمّد بن الحسن الصّفّار، از احمد بن محمّد بن عیسی، از محمّد بن اسماعیل بن بزیع، از اسماعیل بن زید، از عبد اللَّه طحّان، از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام وی گفت:

شنیدم از امام علیه السّلام که می فرمودند: احدی نیست در روز قیامت مگر آنکه آرزو می کند از زوّار امام حسین علیه السّلام باشد زیرا مشاهده می کند با ایشان چه معامله ای شده و چه کرامتی حق تبارک و تعالی در باره آنها منظور می فرماید.

حدیث دوّم: 2. صالح صیرفی از عمران میثمی و او از صالح بن میثم و او از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام روایت کرده که آن حضرت فرمودند: کسی که دوست دارد بر سفره های نور بنشیند در روز قیامت، پس باید از زوّار حضرت حسین بن علی علیهما السّلام باشد.

حدیث سوّم: 3 . حسین بن محمّد بن عامر، از معلّی بن محمّد بصری، وی می گوید: ابو الفضل، از ابن صدقه، از مفضّل بن عمر نقل کرده که وی گفت: حضرت ابو عبد اللَّه علیه السّلام فرمودند: گویا می بینم که فرشتگان با مؤمنین بر سر قبر حضرت حسین بن علی علیهما السّلام ازدحام کرده اند.

راوی می گوید: عرضه داشتم:آیا مؤمنین فرشته را می بینند؟

حضرت فرمودند: هرگز، هرگز، آنها به خدا قسم ملازم و همراه مؤمنین بودند حتّی با دست هایشان به صورت های آنها مسح می کشند.

سپس امام علیه السّلام فرمودند: خداوند منّان هر صبح و شام از طعام بهشت بر زوّار امام حسین علیه السّلام نازل می فرماید و خدمتکاران ایشان فرشتگانند.

هیچ بنده ای از بندگان خداوند حاجتی از حوائج دنیا و آخرت را از خداوند متعال در خواست نمی کنند مگر آنکه خدا به او عطاء می فرماید.

راوی می گوید: عرض کردم: به خدا قسم این کرامت می باشد.

امام علیه السّلام به من فرمودند: ای مفضّل: برایت بیشتر بگویم؟ عرضه کردم: بلی سرور من.

حضرت فرمودند: گویا می بینم تختی از نور را که گذارده اند و بر روی آن قبّه ای از یاقوت سرخ زده شده که با جواهرات آن را زینت نموده اند و حضرت امام حسین علیه السّلام بر روی آن تخت نشسته اند و اطراف آن حضرت نود هزار قبه سبز زده اند و مؤمنین آن حضرت را زیارت کرده و بر آن جناب سلام می دهند، پس خداوند متعال به ایشان می فرماید: ای دوستانم از من سؤال کنید و بخواهید، پس زیاد اذیّت شدید و خوار و مقهور گردیدید امروز، روزی است که حاجتی از حاجات دنیا و آخرتتان را از من در خواست نکرده مگر آن را روا می نمایم، پس خوردن و آشامیدنشان در بهشت می باشد، پس به خدا قسم کرامت و احسانی که زوال نداشته و انتهاء آن را نمی توان درک کرد همین است.

? کامل الزیارات