منظور از دین و قرآن جدیدی که امام زمان (عج) می آورد چیست؟

 اديان آسمانى در حقيقت مانند آب زلال وشفافى هستند که از آسمان نازل مى گردند که در آغاز، مانند صفا وپاکى باران وروشنايى آفتاب هستند، ولى با تماس افکار منحط جاهلان ودستهاى آلوده مغرضان وآميختگى باعادات وخرافات، گاهى چنان تحريف مى شوند که جاذبه خود را از دست مى دهند. يکى از رسالتهاى امام زمان (عجل الله فرجه) پيراستن اسلام از اين آلودگى ها وخرافات وپيرايه ها، وبه تعبير ديگر، نوسازى بناى کاخ شکوهمند اسلام است. از اين رو، در پاره اى از روايات از اين نوسازى تعبير به (دين جديد) شده است.
امام صادق (عليه السلام) مى فرمايد: (هنگامى که قائم خروج کند، امر جديد وکتاب جديد وروش جديد وداورى جديدى با خود مى آورد). (1)
يعنى در آن زمان، اسلام را آنچنان از لابلاى انبوه خرافات وتحريف ها وتفاسير نادرست بيرون مى آورد، که گويى بنايى کاملا نو وجديد ساخته است.
اما راجع به قرآن جديد، دو گونه مى توان توضيح داد: يکى اينکه، قرآن جديد، همان قرآنى است که امير المؤمنين (عليه السلام) به همان صورت وترتيب، که در سال 23 سال بر پيامبر اکرم (صلى الله عليه وآله وسلم) نازل شده، جمع آورى کرده است.
چنانکه امام باقر (عليه السلام) فرموده است: (هنگامى که قائم آل محمد (صلى الله عليه وآله وسلم) قيام کند، خيمه هايى نصب مى کند براى کسانى که قرآن را همانطور که نازل شده به مردم تعليم دهند، اين مشکلترين کارهاست. زيرا آن قرآن به عکس قرآن فعلى جمع آورى شده است). (2)
توضيح دوم اين است که، قرآن اصيل فراموش شده را چنان از زواياى تحريفات معنوى وتفسيرهاى نادرست بيرون مى کشد که مى توان نام کتاب جديد بر آن گذاشت. زيرا در غير اين صورت، لازم مى آيد که يک کتاب آسمانى جديد بر او نازل شود، که اين امر شدنى نيست، بارى اينکه در روايات آن حضرت به عنوان يک داعى وحافظ قرآن کريم معرفى شده است، پيامبر اکرم (صلى الله عليه وآله وسلم) مى فرمايد: (قائم از فرزندان من است…، مردم را به پيروى من وآيين من وامى دارد، وآنها را به کتاب پروردگام دعوت مى نمايد). (3)

? (1) (اذا خرج القائم يقوم بامر جديد، وکتاب جديد، وسنه جديد، وقضاء جديد). (اثبات الهداه، شيخ حر عاملى، ج 7، ص 83). (2) مهدى موعود، ترجمه ونگارش على دوانى، ص 1121. (3) اثبات الهداه، شيخ حر عاملى، ج 7، ص 89

? اَللّهُــــمَّ عَجـِّــل لِوَلیِّــــکَ الفَـــــرَج ?

 حضور و نقش ایرانیان در عصر ظهور چگونه است؟ 

 در برخى از روايات اهل بيت عليهم السلام به حضور فعال (عجم) در سپاه وارتش مخصوص امام مهدى (عليه السلام) اشاره شده است. البته مقصود از عجم، ملتهاى غير عرب است. ولى به احتمال زياد، بيشترين مصداق آن در عصر ظهور، ايرانيان خواهند بود، بويژه که مرکز ثقل تشيع نيز در ايران است، از شهرهايى که نام برده شده اند: خراسان، رى، طالقان، قم، فارس، و… است. 

 اصبغ بن نباته مى گويد: امير المؤمنين (عليه السلام) در ضمن خطبه اى، پيرامون مهدى (عليه السلام) ويارانش چنين فرمود: (از اهواز يک نفر، شوشتر يک نفر، شيراز سه نفر به نام حفص، يعقوب وعلى، از اصفهان چهار نفر به نام موسى، على، عبد الله وغلفان، از بروجرد يک نفر به نام قديم، از نهاوند يک نفر به نام عبد الرزاق، از همدان سه نفر به نام جعفر، اسحاق وموسى، از قم ده نفر، که همنام اهل بيت رسول خدا هستند (ودر حديثى، هجده نفر ذکر شده است)، از شيروان يک نفر، از خراسان يک نفر به نام دريد، ونيز پنج نفر که همنام اصحاب کهف هستند، از آمل يک نفر، از گرگان يک نفر، از دامغان يک نفر، از سرخس يک نفر، از ساوه يک نفر، از طالقان بيست وچهار نفر، از قزوين دو نفر، از فارس يک نفر، از ابهر يک نفر، از اردبيل يک نفر، از مراغه سه نفر، از خوى يک نفر، از سلماس يک نفر، از آبادان سه نفر واز کازرون يک نفر. 

 سپس فرمود: (پيامبر اکرم (صلى الله عليه وآله وسلم) سيصد وسيزده نفر از ياران مهدى (عليه السلام) به تعداد ياران پدر را براى من برشمرد وفرمود: خداوندا آنان را، در کمتر از يک چشم برهم زدن از مشرق ومغرب زمين، در کنار کعبه گرد آورد). 

? بحار الانوار، علامه مجلسى، ج 60، ص 218

 اَللّهُــــمَّ عَجـِّــل لِوَلیِّــــکَ الفَـــــرَج 

​صورت و سیرت حضرت مهدی (عج) چگونه است و با چه خصوصیات فردی ظهور می کند؟

  حضرت مهدى (عجل الله فرجه) از حيث صورت و سيرت، شبيه پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) است، و اين شباهت شايد براى آن باشد که از جهت اسم و صورت و سيرت، ابقاى دين و احياى احکام قرآن به دست اوست. 

 شبلنجى مى نويسد: (امام مهدى (عج) داراى چشمان سياه و ابروان پيوسته، بينى بلند و قلمى، ريش انبوه و خال هاشمى در گونه راست است). (1) 

 و جابر جعفى گويد: از امام باقر (ع) شنيدم که فرمود: (عمر از امام على (ع) پرسيد: نام حضرت مهدى چيست؟ فرمود: راجع به نام او، حبيبم پيغمبر (ص) با من عهد کرده که تا مبعوث نشود نامش را بيان نکنم؛ پرسيد: صفت و نشانه اش چيست؟ فرمود: جوانى ميانه قامت، خوشرو و خوش مو است که موهايش بر شانه ريخته و نور صورتش بر سياهى محاسن و سرش احاطه کرده است). (2) 

 و نيز امير المؤمنين (ع) در بالاى منبر فرمود: (در آخر الزمان مردى از نسل من، با صورتى سرخ وسفيد، فراخ شکم، ران قوى، وشانه اى سترگ، خروج مى نمايد که در پشتش دو خال است، يکى رنگ پوست بدن و ديگرى شبيه خال پيغمبر (ص)). (3) 

 و اما راجع به اينکه با چه خصوصيات و شمايلى ظهور مى کند، اين سؤالى است که ابا صلت هروى از امام رضا (ع) پرسيد و آن حضرت فرمود: (نشانه قائم ما اين است که در سن يک پيرمرد و به صورت يک جوان است؛ به طورى که هر کس حضرتش را ببيند، او را چهل ساله يا کمتر مى پندارد، و تا هنگام مرگ اثر پيرى در او ظاهر نشود). (4) 

 و امير المؤمنين (ع) فرمود: (مهدى (عج) چهل ساله در بين مردم مى آيد). (5) 

 و امام صادق (ع) مى فرمايد: (هنگامى که قائم (عج) قيام کند، مردم او را انکار مى کنند؛ زيرا به صورت جوان معتدل و رشيدى بيايد). (6) 

 از جمله خصوصيات فردى حضرت اين است که طى الارض کرده و سايه ندارد. 

 امام رضا (ع) مى فرمايد: (هنگامى که حضرت مهدى (عج) ظهور کند، زمين از نور خدا روشن مى شود، حضرت مهدى است که زمين در زير پايش به سرعت حرکت مى کند، و اوست که سايه نخواهد داشت). (7) 

 ? (1) چهارده معصوم، عماد زاده، ج 2، ص 606.  (2) اثبات الهداه، شيخ حر عاملى، ج 7، ص 414.  (3) اثبات الهداه، شيخ حر عاملى، ج 7، ص 400.  (4) کمال الدين و تمام النعمه، شيخ صدوق، ص 652.  (5) البيان فى اخبار صاحب الزمان، گنجى شافعى، ص 495.  (6) اثبات الهداه، شيخ حر عاملى، ج 7، ص 27.  (7) کمال الدين و تمام النعمه، ص 372.

اَللّهُــــمَّ عَجـِّــل لِوَلیِّــــکَ الفَـــــرَج 

اهمیت حجاب از نظر حضرت فاطمه زهرا (س) 

  حجاب در قرآن و روایات, فلسفه حجاب يك نظر چند روایت درباره ی اهمیت حجاب در نظر فاطمه زهرا (علیهاسلام:)
1-حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام) از پدران گرامیش از حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) نقل فرمود که: « روزی شخص نابینایی اجازه ورود خواست. فاطمه (علیهاسلام) برخاست و چادر به سر کرد. رسول خدا فرمود:« چرا از او رو می‌گیری، او که تو را نمی‌بیند؟» فاطمه عرض کرد:« او مرا نمی‌بیند، اما من که او را می بینم. و او اگر چه مرا نمی‌بیند ولی بوی مرا که حس می‌کند.» رسول خدا فرمود:« شهادت می دهم که تو پاره تن منی.» (1)
2-روزی رسول خدا از اصحاب خود پرسید:« نزدیکترین حالات زن به پروردگارش کدام است؟» اصحاب نتوانستند جواب بدهند. این سؤال به گوش فاطمه (علیهاسلام) رسید. فاطمه فرمود:« نزدیکترین حالات زن به پروردگارش وقتی است که در خانه اش بنشیند (و خود را در کوچه و بازار، جلو چشم نا محرمان قرار ندهد.)» وقتی رسول خدا این سخن را شنید، فرمود:« فاطمه پاره تن من است.» (2)
3-امیرالمؤمنین (علیه السلام )می‌فرماید: روزی رسول خدا از ما پرسید:« بهترین کار برای زنان چیست؟» فاطمه (علیهاسلام) پاسخ داد:« بهترین کار برای زنان این است که مردان را نبینند و مردان نیز آنها را نبینند » رسول خدا فرمود:« فاطمه پاره تن من است » رسول خدا بعد از ازدواج فاطمه (علیهاسلام) کارها را بین او و علی (علیه السلام) تقسیم کرد و فرمود:« کارهای منزل با فاطمه و کارهای خارج از منزل با علی.»فاطمه (علیها سلام) می‌فرماید:« هیچ کس نمی‌‌داند من چقدر خوشحال شدم که رسول خدا مرا از ظاهر شدن در پیش چشم مردان معاف کرد.» (3)
4- روزی فاطمه زهرا (سلام الله علیه)ا به اسماء فرمود:« چه بد است این تخته‌هایی که بدن مرده را برای تشییع جنازه روی آن می‌گذارند! زیرا وقتی زنی را روی آن قرار می دهند و پارچه ای بر بدنش می کشند، حجم بدن او معلوم است.» اسماء گفت:« من که در حبشه بودم، می‌دیدم مردم آنجا تابوتی از چوب درست می‌کردند و مرده را داخل آن می‌گذاشتند.» سپس اسماء با چوب خرما تابوتی لبه‌دار درست کرد و به فاطمه (علیهاسلام) نشان داد. حضرت فاطمه بسیار خوشحال شد و فرمود:« این خیلی خوب است. وقتی مرده را داخل آن قرار دهند و پارچه‌ای روی آن بکشند، دیگر معلوم نمی‌شود مرده مرد است یا زن.» و فرمود:« پس از مرگم، مرا در همین تابوت بگذارید.» (4)
? 1- بحارالانوار، ج ۴۳، صفحات ۹۱ و ۹۳ و ۵۴ و ۸۱ و ۱۸۹٫  2- بحار/۹۲/۴۳ اول صفحه 

3- بحار/۱۸۹/۴۳  4- بحار۱/۸۱/۴۳- بحار/۵۴/۴۳

 اَللّهُــــمَّ عَجـِّــل لِوَلیِّــــکَ الفَـــــرَج 

 پی به وجود خدا بردن از نگاه به جهان هستی 

 با يك نگاه ساده به جهانى كه در آن زندگى مى كنيم به اين حقيقت مى رسيم كه جهان هستى درهم و برهم نيست، بلكه تمام پديده ها بر خط سير معينى در حركتند و دستگاه هاى جهان همچون لشكر انبوهى هستند كه به واحدهاى منظم تقسيم شده و به سوى مقصد معينى در حركتند.

نكات ذيل مى تواند هر ابهامى را در اين زمينه برطرف سازد:

1- براى پديد آمدن و باقى ماندن هر موجود زنده اى بايد يك سلسله قوانين و شرائط خاص دست به دست هم بدهند مثلا براى پديد آمدن يك درخت: زمين، آب و هواى مناسب و حرارت معين لازم است كه دانه را بكاريم و خوب تغذيه و تنفس كند، سبز شود و رشد نمايد.

در غير اين شرائط رشد آن ممكن نيست، انتخاب اين شرائط و فراهم كردن اين مقدمات نياز به عقل و علم و دانش دارد.

2- هر موجودى اثرى مخصوص به خود دارد، آب و آتش هر كدام اثرى مخصوص به خود دارند كه از آنها جدا نمى شود و همواره از قانون ثابتى پيروى مى كنند.

3- تمام اعضاى موجودات زنده با يكديگر همكارى دارند، به عنوان نمونه همين بدن انسان كه خود عالمى است، در وقت عمل تمام اعضايش خود آگاه و ناخودآگاه با هماهنگى خاصّى كار مى كنند، مثلا اگر خطرى پيش آيد همگى براى دفاع بسيج مى شوند، اين ارتباط و همكارى نزديك، نشانه ديگرى از نظم در جهان هستى است.

4- يك نگاه به صحنه جهان آشكار مى سازد كه نه تنها اعضا و پيكر يك موجود زنده بلكه تمام موجودات مختلف جهان نيز هماهنگى مخصوصى با هم دارند، مثلا براى پرورش موجودات زنده آفتاب مى تابد، ابر مى بارد، نسيم مىوزد، و زمين و منابع زمينى نيز كمك مى كنند، اين ها نشانه وجود يك نظام معيّن در عالم هستى است.

اين حقيقت در برابر وجدان همه كس ظاهر است كه نظم در هر دستگاهى باشد حكايت از «عقل و فكر و نقشه و هدف» مى كند.

زيرا انسان هر كجا نظم و حساب و قوانين ثابتى ديد مى داند كه در كنار آن مبدأ علم و قدرتى را بايد جستوجو كند، و در اين درك وجدانى خود نياز چندانى به استدلال نمى بيند.

او مى داند هرگز يك آدم نابينا و بى سواد نمى تواند با ماشين تايپ يك انشاءِ خوب، يا يك مقاله اجتماعى و انتقادى بنويسد; و هرگز يك كودك دوساله نمى تواند با گردش دادن نامنظم قلم روى كاغذ، تابلوى زيبا و پرارزشى به وجود آورد; بلكه اگر ما يك انشاء خوب يا مقاله با ارزشى را ديديم مى دانيم آدم با سواد و با عقل و هوشى آن را به وجود آورده، و يا اگر در يكى از موزه ها تابلوى بسيار زيبا و جالبى را مشاهده كرديم شك نخواهيم كرد كه دست نقّاش هنرمند و چيره دستى در ايجاد آن به كار رفته; اگر چه هرگز آن نويسنده و نقّاش هنرمند را نديده باشيم.

بنابراين هرجا دستگاه منظمى است در كنار آن هم عقل و هوشى وجود دارد و هر قدر آن دستگاه بزرگ تر، دقيق تر و جالب تر باشد علم و عقلى كه آن را ايجاد كرده است به همان نسبت بزرگ تر خواهد بود.

? قرآن مجيد مى گويد:

(سنريهم آياتنا فى الافاق و فى انفسهم حتى يتبين لهم انه الحق او لم يكف بربك انه على كل شىء شهيد);(1)

ما نشانه هاى خود را در نظام آفرينش، در سراسر جهان در درون وجود خود انسان ها به آنها نشان مى دهيم تا بدانند او بر حق است، آيا براى اثبات وجود او همين كافى نيست كه او عالم به اسرار همه چيز است».(2)

? 1. سوره فصلّت، آيه 53  2-پنجاه درس اصول عقائد براى جوانان، ص 41

 اَللّهُــــمَّ عَجـِّــل لِوَلیِّــــکَ الفَـــــرَج