مادرے خورد زمین و همہ جا ریخت بهم
همہ ي زندگے ِ شیر خدا ریخت بهم
داغي و تيزي ِ مسمار اذيّت ميكرد
تا كہ برخاست ز جا عرش خدا ريخت بهم
بشڪند پاے ڪسے ڪہ لگدش سنگین بود
تا ڪہ زد سلسلہ ي آل عبا ریخت بهم
موضوع: "۱۴ معصوم"
دوباره ماندن زهرا بعید تر شده بود
که درد پهلوی مادر شدیدتر شده بود
دلیل های کبودش جدیدتر شده بود
در این میانه حسن نا امیدتر شده بود
همه به پهلو و او خیره بود بر رویت
همه به دست و حسن زل زده به بازویت
معصومانه فرزندان و به اندازه تمام جهان غم و بغضی که گلوی حضرتش را می فشارد و خیل ملائکه که آمده اند تا در این تنهایی، غمخوارعلی باشند …
عرشیان در سوگ فاطمه(س) نالانند. فرزندان فاطمه(س) ناباورانه پیکر مطهر و بی جان مادر را در آغوش کشیده، معصومانه می گریند و با ذره ذره وجودشان از مادر می خواهند که بار دیگر با آنان سخن بگوید، فاطمه(س) اما مظلوم و زجر کشیده همچنان ساکت است.
ماه با شرمساری، خود را پشت ابرهای سیاه پنهان ساخته تا تاریکی شب، چنان همه مدینه را بپوشاند که کسی نبیند و نداند که پیکر پاک دختر رسول خدا(ص) بر روی دستان مبارک امام علی(ع) به سوی کدامین خاک می رود.
شب که همیشه با ناله های علی(ع) آشناست، حال شاهد مظلومیت و زمزمه های حزن انگیز اوست، زمزمه های حزن انگیزی که در غم از دست دادن فاطمه از عمق وجود
سجده در گوشۀ ایوان طلایی عشق است
نوکری بر سر کوی تو- خدایی- عشق است
هر کسی عاشق پابوسی لیلای خود است
در دم مرگ کنارم تو بیایی عشق است
تقدیم عاشقان عمه سادات.
تسبیح ما زمان مناجات ، زینب است
ذکری که گفته ایم به کَرّات ، زینب است
گسترده است سفره ی گریه تمام سال
در هیأتی که بانی خیرات ، زینب است
تنها نَه هل أتیٰ و نَه مریم ، نَه قدر و نور
شأن نزول اغلب آیات ، زینب است
او زینت است زینت حق را و پیشِ خَلق
بهر خدا ، دلیل مُباهات ، زینب است
هم مظهر خدیجه ی کُبرای مصطفاست
هم مرتضای فاطمه مِرآت ، زینب است
اکسیرِ فوقِ مُعجزه ی تُربت الحُسین
در خاک پایِ عمّه ی سادات ، زینب است
آن خانم مُجلّله ای که ز صبر او
حتّیٰ ملائکند همه مات ، زینب است
آن خانم مُکرّمه که بود بر سرش
چون سایبان “رُؤوس مُشالات"* ، زینب است
آنکه ز فیض نافله های نشسته اش
جانی دوباره یافت عبادات ، زینب است
آنکس که بی حُسین و رُقیّه برای او
دنیا شده ست دارِ مُکافات ، زینب است
آخرین نظرات