ای مردم خوشا به حال کسی که عیب شناسی نفس، او را از عیب جویی دیگران باز دارد و خوشا بحال کسی که به خانه و خانواده ی خودپردازد و غذای حلال خود را بخورد و به اطاعت پروردگار مشغول باشد و برخطاهای خویش بگرید همواره به خویشتن خویش مشغول باشد و مردم از او در امان باشند
? ازاین کلام گهربار مولای متقیان حضرت امیر میتوان نتیجه گرفت که
نکته ها:
1-مبنای خداشناسی خودشناسی و خودسازیست
2-باتوجه به این حدیث گهربار میتوان ارزش خودشناسی را فهمید(من عرف نفسک فمن عرف ربک)هر کس خود را شناخت خدای خود را خواهد شناخت
3-لازمه ی خودشناسی تدبر کردن به تمامی رفتار و کردار خود می باشد
4-(وقتی در امور زندگی تدبر کنیم بدنبال هدف میگردیم یعنی اینکه هدف و مسیر زندگی خود را مشخص میکنیم که همان پرستش خدای یگانه و رسیدن به کمال می باشد
5-برای رسیدن به کمال باید تمام تدبیر امور زندگی را به خدا بسپاریم.
? نهج البلاغه خطبه ۸۵
آخرین نظرات