​*آیا “سیزدهم فروردین” نحس است*⁉️

✍? راجع به سیزده بدر، خیلی مطالب نوشته و گفته شده است اما هیچ دلیل و مدرک معتبری از هیچ تاریخ نگار، پژوهشگر، دانشمند و محقّقی برای نحس بودن آن در دست نیست بلکه برعکس، یعنی بر سَعد و نیک و فرخنده بودن آن مطالبی نقل شده است؛ مانند دانشمند بزرگ و مشهور، ابوریحان بیرونی در “الآثار الباقِیة مِن القرون الخالِیة” که روز سیزده را روز سعد و نیک خوانده است.

✍? خلاصه، *نحس و شوم بودنِ سیزده، نه عقلاً درست است و نه شرعاً؛* چون در عالم هستی، موجودِ نحس و شوم و بد یُمن و شرّ بِالذّات وجود ندارد و تمامی موجودات، مخلوق خدا و خیر و زیبا و خوب اند.

?الَّذِی أحْسَنَ کُلَّ شَئٍ خَلْقَهُ- السِّجدة، آیهٔ ۷?

✍? آری در عالم، نحس و شرّ *به صورت نسبی است* که آن هم از *ناحیهٔ خود موجودات می باشد* و هکذا سال ها، ماه ها، روزها و ساعت ها همه خوب و خیر هستند و سَعد و نحس بودنِ روزها و شب ها به جهت رویدادها و حوادثی است که در آنها اتفاق افتاده است؛ مثلاً به جهت نزول قرآن و امور دیگری که در شب قدر رخ داده و می دهد، شبِ   سعد، مبارک و بهتر از هزار ماه نامیده شده است و یا مثلاً به جهت نزول عذاب الهی برای قوم عاد در ۸ روز، که خداوند در قرآن، آن روزها را “ایّام نَحِسات” نامیده است. 

?{سورهٔ فصِّلت، آیهٔ ۱۶}
✍? اگر کسی بخواهد مسئلهٔ نحس بودن را از جهت عقلی و شرعی بداند، به جلد ۱۹ المیزانِ مرحوم علامهٔ طباطبایی در ذیل آیهٔ شریفهٔ: “فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ” در سورهٔ “الْقَمَر” مراجعه کند که بیش از ۱۰ صفحه، مطالبِ عمیقِ عقلی و روانشناسی و خلاصهٔ بیش از ۱۲۰ صفحه احادیثِ بحارالأنوار و سایر کتب حدیث را به صورت تحلیلی مطرح کرده است.

✍? اما افسوس و هزاران افسوس که *بشر* با این همه پیشرفت های علمی و تکنولوژی و رشد عقلانی و معرفتی، متاسّفانه *عملاً اسیرِ خرافات و تخیّلات و سنّت ها و عادت های صد در صد غلط اجتماعی می باشد و واقعا مبارزه با این خرافات و سنت های خیالی، کار پیامبران الهی است که *خیلی از آنها هم در این مبارزه در اثر جهل، عناد و خودخواهی و لجاجت مردم شکست خورده اند.*?

? ? “سیزده بدرِ” واقعی آن است که از خانه‌های تنگ و تاریک و وحشتناکِ خرافات، تخیّلات و سنتها، خودیّت و انانیّت ها، رسومات و عادتهای بد یُمن و نحس و شوم، بیرون آمده و به *صحرای زیبا، سرسبز، خرم و روشن، دلنشین و وسیعِ واقعیتها و حقیقتها وارد شویم.* ? ?

✍? *بهار حقیقی بشریت و آزادی و عدالت و خوشی و خرمی و نشاط و شادمانی و رفاه و آسایش و زدودن خرافات و ظلم و فساد با ظهور مهدی موعود “عجل الله تعالی فرجه “محقق خواهد شد.* 
?اَلسَّلامُ عَلی رَبیعِ الاَْنامِ وَنَضْرَةِ الاَْیّامِ?

*سلام بر بهار مخلوقات و نشاط و تازگی روزگار*? یعنی بر حجة بن الحسن العسکری عجل الله فرجه الشریف. {بحارالأنوار، ج ۱۰۲، ص ۱۰۱}

    ?اللهم عجل لولیک الفرج?

✍? استاد علی مومنی(حفظه الله)

چرا امام رضا علیه السلام راطبق فرموده امام صادق"ع” و امام کاظم “ع” عالم آل محمد (ص) می گویند؟

✨امام رضا “علیه السلام” در قامت وصی پیامبر “صلی الله علیه وآله"، با توجه به مقتضای زمان، برای نشر معارف اسلامی در مقابله با مکر و حیله مأمون، به تبليغ و تبيين و روشنگری عالمانه معارف دين پرداختند.✨ 

➖✍?مامون که در باطن تصميم داشت از وجهه ی امام رضا “علیه السلام” به نفع خود سوء استفاده کند، وقتی ناکام ماند، قصد کرد حضرت را تضعيف کند و اگر نشد آن حضرت را مسموم نماید. 
?لذا دائماً مجالس مناظره و بحث های علمی به اين قصد، ترتیب می داد.مخصوصا مهمترین مناظره که با دانشمندان آن زمان مانند جاثلیق، رئیس نصاری و راس‌ الجالوت، بزرگ یهود و بزرگان صابئین و هربذ اکبر، رئیس آتش‌پرستان و دانشمندان زردشت و نسطاس رومی و متکلمین از جمیع ملتها، منعقد شد و حضرت همه‌شان را با براهین ساطعه و ادله‌قاطعه، طبق مبانی خود آنها محکوم و شکست کامل داد و در آخر که با عمران صابی مناظره میکردند وقت نماز رسید؛ حضرت برای نماز خواندن به پا خاستند، عمران گفت اگر کمی هم مناظره کنیم شاید مسلمان شوم ولی حضرت قبول نکرد 

❗️❗️❗️(دقت فرمایید به اهمیت نماز) و فرمود بعد از نماز بر می گردم و برگشت، بعد از سوال و جواب، عمران مسلمان شد. این است عالم آل محمد"علیهم السلام". ?به کتاب های عیون اخبار الرضا و احتجاج طبرسی مراجعه نمایید.  

شمه ای از اخلاق و رفتار حضرت امام رضا “علیه السلام” که ارزش دارد بارها با دقت خوانده شود: 

❇️«ابراهیم بن عباس» می گوید:❇️

✨«هیچگاه ندیدم که امام رضا علیه السلام در سخن بر کسی جفا ورزد و نیز ندیدم که سخنِ کسی را پیش از تمام شدن، قطع کند؛ هرگز نیازمندی را که می توانست نیازش را بر آورده سازد رد نمی کرد، در حضور دیگری پایش را دراز نمی فرمود؛ هرگز ندیدم به کسی از خدمتکاران و غلامانشان بدگویی کند؛ هرگز ندیدم آب دهنش را بیرون بیندازد؛ خنده ی او قهقهه نبود بلکه تبسم بود؛ چون سفره ی غذا به میان می آمد همه ی افراد خانه حتی دربان و مهتر را نیز بر سفره ی خویش می نشاند و آنان همراه با امام غذا می خوردند؛ شبها کم می خوابید و بیشتر بیدار بود و بسیاری از شبها تا صبح بیدار می ماند و به عبادت می گذراند؛ بسیار روزه می داشت و روزه ی سه روز در هر ماه را ترک نمی کرد؛ کار خیر و انفاق پنهان بسیار داشت.✨

?{بحارالانوار، ج ۴۹، ص ۹۰}

اللهم عجل فرجهم وارزقنا فی الدنیا زیارتهم و فی الآخره شفاعتهم.

✍? علی مؤمنی ارموی(حفظه الله)

خاطره ای از  مولوی شریف زاهدی از علمای برجسته اهل سنت بلوچستان که پس از تحقیق و بررسی به مذهب اهل بیت علیهم السلام گروید . او در بیان خاطرات خود چنین می آورد ؛

« خیلی فکر کردم که با کدام روایت یا کتاب برای اهل تسنن ثابت کنم که «مولی» در حدیث غدیر، به معنای دوست نیست، بلکه به معنای پیشوا و رهبر است.
1️⃣ تا این که روزی مشغول مطالعه یکی از کتاب‌های «مولوی محمد عمر سربازی» بودم. مطالعه‌ام که تمام شد و کتاب را که بستم، دیدم روی جلد آن نوشته شده: «نویسنده مولانا محمد عمر سربازی» فوراً به ذهنم آمد که از مولوی ها، معنای کلمه ی مولانا را بپرسم و سؤال کنم که چرا به محمد عمر سربازی، مولانا می‌گویند؟ از چند مولوی سؤال کردم. پاسخی که به من دادند، این بود که: «مولانا» یعنی واجه  ؛ یعنی رهبر ما، پیشوا ی ما.  به آن‌ها گفتم: من تعجب می‌کنم «مولا» درباره ی بزرگانتان معنای واجه و رهبر می‌دهد ولی در سخن پیامبر (صلی الله علیه وآله) به معنای دوست آمده است! 
2️⃣ روزی یکی از دوستان اهل تسنن به دیدنم آمده بود. گفت وگوی مفصلی درباره حقانیت اهل بیت داشتیم از جمله به خطبه ی حضرت رسول اکرم ( صلی الله علیه وآله  ) در غدیر خم استناد کردم. ایشان می‌گفت: «مولا» در این حدیث به معنای دوست آمده است. نهایتاً هر چه دلیل آوردم قبول نکرد. خداحافظی کرد و به سمت بلوچستان حرکت کرد. یک ساعت از رفتنش گذشته بود که به او زنگ زدم و گفتم: کار خیلی مهمی با شما دارم باید برگردی. گفت: من باید بروم، وقت ندارم برگردم. خانواده‌ام منتظرم هستند، چه کاری با من داری؟ تلفنی بگو. گفتم: کار مهمی دارم، نمی توانم تلفنی بگویم، باید خودت اینجا باشی.
?خیلی اصرار کردم تا این که برگشت. وقتی به من رسید گفت: چه کار مهمی داری که من را از این همه راه برگرداندی؟ گفتم: می‌خواستم بهت بگم: دوستت دارم. گفت: همین! گفتم: بله. همین را خواستم به شما بگویم. دوستم ناراحت شد و گفت: خانواده‌ام منتظرم بودند و باید می‌رفتم، این همه راه من را برگرداندی که بگویی دوستت دارم، اذیت می‌کنی؟ گفتم: سؤال من همین جاست. چطور وقتی شما با عجله به سمت خانواده ای که منتظرت هستند می‌روی و شما را از راهتان بر می‌گردانم تا به شما بگویم «دوستت_دارم»؛ ناراحت می‌شوی و در عقل من شک می‌کنی، ولی وقتی پیامبر اسلام| ده‌ها هزار نفر را که با عجله به سمت خانواده ی خود می‌رفتند، سه روز در زیر آفتاب سوزان معطل کردند که فقط بگویند: «هر کس من را دوست دارد، علی  را دوست بدارد» این کار پیامبر را عاقلانه می‌دانی؟ آیا این اقدام پیامبر ناراحتی مسلمانان را در پی نمی داشت؟ آیا آنان در عقل چنین پیامبری شک نمی کردند؟ با این کاری که کردم، دوستم با تمام وجود احساس کرد که چه حرف خنده داری زده است و اقرار کرد که پیامبر - در جریان غدیر خم - می‌خواست نکته ی مهم تری را بیان کند وگرنه برای بیان دوستی اش با علی (علیه السلام) نیازی نبود مسلمانان را از راهشان برگرداند.»

?باید شیعه می شدم ، خاطرات شریف زاهدی ،ص 13۸

الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة أميرالمؤمنين و اولاده المعصومين عليهم السلام

ابتدا این نکته را بیان کنیم که هیچ یک از احادیث نبوی در صحت و تواتر به پای حدیث غدیر نمی رسد. سخنان رسول خدا (ص) و بیعت مسلمانان با حضرت علی (ع) در بزرگ‌ترین اجتماع اسلامی که تا آن روز نظیر نداشت و در محضر بزرگان صحابه برگزار گردید.

شبهه اول:

چون اهل سنت نتوانسته اند در سند حدیث غدیر تشکیک کنند در کلمه مولا اشکال کرده اند که در جمله من کنت مولاه موجود است. کلمه مولا دارای معانی مختلف از جمله سرپرست و صاحب اختیار، دوست، همسایه، عبد و… می باشد. لذا گفته اند: منظور پیامبر(صلی الله علیه و آله) این است که هر کس من دوست اویم علی(علیه السلام) نیز دوست اوست.

پاسخ:

ردّیه اول: در آیه تبلیغ حکم شدیدی برای عدم رساندن این مطلب قرار داده شده که خداوند می فرماید:

يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ ( سوره مبارکه مائده آیه 67) ای پيامبر ، آنچه را از پروردگارت بر تو نازل شده است به مردم برسان ، اگر چنين نکنی امر رسالت او را ادا نکرده ای خدا تو را از مردم حفظ می کند ، که خدا مردم کافر را هدايت نمی کند

صفحات: 1· 2

رهبر انقلاب: پیروزی فلسطین تضمین شده است

?مبارزه برای آزادی فلسطین، جهاد فی سبیل اللّه و فریضه و مطلوب اسلامی است. پیروزی در چنین مبارزه‌ای تضمین شده است، زیرا فرد مبارز حتّی در صورت کشته شدن هم به اِحدی الحُسنیین دست یافته است.

حضرت آیت الله خامنه‌ای: مجرم اصلی فاجعه فلسطین، دولتهای غربی و سیاستهای شیطانی آنهاست.

رهبر انقلاب: امروز جبهه مقاومت رو به اقتدار و جبهه استکبار کم‌توان‌تر است
?امروز از هر دو سو فعّالیّتهای متنوّعی در صحنه‌ی مبارزه ظهور میکند، با این تفاوت که جبهه‌ی مقاومت رو به اقتدار و امیدِ فزاینده و جذب روزافزون عناصر قدرت پیش میرود و بعکس جبهه‌ی ظلم و کفر و استکبار روز به روز تهی‌تر و مأیوس‌تر و کم‌توان‌تر میشود.

? مبارزه برای آزادی قدس؛ عدالتخواهانه ترین حرکت بین المللی

#روز_قدس
?سیاست مبارزه با دولت های زورگو در عرصه بین المللی، منحصر در دین و مکتبی نیست بلکه زیبنده هر انسان، دولت و ملت با شرفی است که مقابل ابرظالمان عالم می ایستند.
?ظلم، ظلم است و از سوی هر کسی در هر لباس و با هر رنگ پوستی و قومیتی و جغرافیایی فرق نمی کند و هر آزاده ای در این جهان می تواند مقابل ظلم بایستد. از چگوارا گرفته تا نلسون ماندلا و گاندی، از ادواردو آنیلی و محمدعلی کلی گرفته تا امام موسی صدر و حاج عماد مغنیه و مصطفی چمران و احمدشاه مسعود و شیخ زکزاکی و حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس … . هر کسی در هر سطحی از مسئولیت و تأثیرگذاری، و با هر دین و مکتبی می تواند مدال افتخار #عدالتخواهی و مبارزه با ظلم را برگردن خود بیاویزد.
?اما تعجب ما از آن انسان ها، دولت ها و ملت هایی است که خود را مسلمان می نامند و بویی از انسانیت نبرده اند. هم ظالم اند هم ظلم پذیرند! در داخل کشور یا خارج از مرزها؛ فرقی نمی کند. بی تفاوت و بی رگ اند.
?اسلام تنها دینی است که می گوید: «لاتَظلمون و لاتُظلمون»(بقره - آیه 279). یعنی نه ظلم کنید و نه ظلم را بپذیرید. مگر ممکن است کسی مسلمان باشد، اعتقاد به اسلام داشته باشد، درعین‌حال ظلم و زور را از هر کسی قبول کند؟
?اگر مسلمان نمایی پیدا شود که اهل اختلاس و رشوه و دزدی از بیت المال مسلمین باشد مسلمان نیست. در مسلمانی اش باید شک کرد. هرچند خود را اهل ذکر و نماز و روزه بداند و مگر می شود کسی ادعای اسلام و انسانیت کند اما در برابر ظلم بی حد وحصر علیه ملت فلسطین بی تفاوت باشد؟