اااا

پیوند عجیبی است پیوند علی و شب قدر و عدالت می توانی برای تقدیر سال آینده ات عادل بودن را انتخاب کنی اما . . . به یاد این جمله می افتی: قُتل فی مِحرابه لشِدة عَدله پیوند این شب با علی یادت می اندازت که چقدر عدالت هزینه دارد باید عینکی به چشم بزنی که مثل مردمکت باشد همه را ببیند به جز خودت و در نهایت آنکه از عدالتت بهره برده توانی جز دعا کردن ندارد و آنکه لبه تیز عدالت مجروحش کرده، همه ساز و برگ و خدم و حشم انباشته اش را برای نابودی ات به کار می گیرد و هردو موفق می شوند: اما یکی در آسمان و دیگری در زمین! و اینجا میدان اختیار توست که زمین را برگزینی یا آسمان را و تازه می فهمی چرا یک امام آسمانی قرنهاست به دنبال چند عدالت طلب زمینی می گردد تا عدالت را بر روی زمین اجرا کند چون عدالت روی زمین هزینه دارد و امشب انتخاب با توست که هزینه هایش را بپردازی یا نه! http://armanema.kowsarblog.ir/

شعری در وصف شهادت امام علی (ع)  شب بود و اشک بود و علی بود و چاه بود فریاد بی‌صدا، غم دل بود و آه بود دیگر پس از شهادت زهرا به چشم او صبح سفید هم‌چو دل شب سیاه بود دانی چرا جبین علی را شکافتند؟ زیرا به چشم کوفه عدالت گناه بود خونش نصیب دامن محراب کوفه شد آن رهبری که کعبه بر او زادگاه بود یک عمر از رعیت خود هم ستم کشید اشک شبش به غربت روزش گواه بود دستش برای مردم دنیا نمک نداشت عدلش به چشم بی‌نگهان اشتباه بود هم‌صحبتی نداشت که در نیمه‌های شب حرفش به چاه بود و نگاهش به ماه بود مولا پس از شهادت زهرا غریب شد زهرا نه یار او که بر او یک سپاه بود وقتی که از محاسن او می‌چکید خون عباس را به صورت بابا نگاه بود «میثم!» هزار حیف که پوشیده شد ز خون رویی که بهر گمشدگان شمع راه بود (استاد سازگار) شهادت جان سوز مولای متقیان بر همه مومنان تسلیت باد

ذیل نکاتی که حاج شیخ عبّاس قمی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) در مفاتیح‌الجنان، سیّد‌بن‌طاووس(اعلی اللّه مقامه الشّریف) در اقبال و آیت‌الله میرزا جواد آقای ملکی تبریزی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) در المراقبات خود فرمودند، موارد زیر را نیز مدّنظر قرار دهید: 1. تا می‌توانیم فکر و ذکر و لسانمان را در همه لحظات، مشغول آقا جان، حضرت حجّت(روحی له الفداء) کنیم، حالا یا به خواندن دعای سلامتی، دعای فرج و …، یا به همین صحبت‌های خودمانی با آقا جان. بگوییم: آقا! ما کاسه گدایی‌مان را آوردیم تا خودتان آن را پر کنید و إلّا ما هیچ نداریم. 2. از یکدیگر حلالیّت بطلبیم، به خصوص از پدر و مادر خود. اگر پدر و مادرتان در قید حیات هستند، خوش به سعادتتان، بروید و دست و پاهایشان را ببوسید و بخواهید شما را حلال کنند. اگر هم فوت کردند و مزارشان نزدیک نیست، در قبرستان بروید و بهتر است در کنار قبور یکی از اولیاء خدا، خطی شبیه قبر بکشید و بنشینید برایشان فاتحه بخوانید و با آن‌ها صحبت کنید و حلالیّت بطلبید. همسایه‌ها، دوستان، زن و شوهر، خانواده(برادر، خواهر، فرزند) و … از هم حلالیّت بطلبند تا بتوانند به لیالی قدر ورود پیدا کنند. 3. صدقه زیاد بدهیم. قصد درست کردن عسر و حرج ندارم، ولی اگر کسی می‌تواند برای سلامتی آقا جان، ذبح هم کند، بسیار خوب است. 4. قبل از رسیدن شب قدر زیاد استغفار کنیم. 5. آنچه را هم که استغفار را بیمه و تضمین می‌کند، ذکر صلوات بر محمّد و آل محمّد است که موجب آمرزش گناهان کبیره هم می‌شود. لذا ذکر صلوات هم خیلی بگیرید. 6. ذکر «افوض امری الی الله إن الله بصیر بالعباد» را هم خیلی بگویید. بگویید: خدایا! من خودم را به تو سپردم تا بهترین مطلب برایم رقم بخورد و إلّا خودم که هیچ نمی‌دانم. 7. نزدیک غروب آفتاب غسل کنید، به این نیّت که خدایا! غسل می‌کنم تا از همه ذنوب، پاک و طاهر شوم و مرا در این شب با عظمت بپذیری. 8. احیاء لیالی قدر را از دست ندهید. حتّی اگر شده در روز هم استراحت کنید امّا در شب، ولو به لحظه‌ای پلک‌هایتان را روی هم نگذارید. ولو به مریضی هم شده در مساجد و مجالس شرکت کنید. خدا گواه است اگر پرده‌ها کنار رود، حتّی شده از خانه‌هایمان سینه‌خیز به سمت مجالس شب قدر می‌رفتیم. 9. اوّل برای دیگران دعا کنیم و بعد برای خودمان. البته فردی و مادی هم دعا کنید؛ چون در شب‌های قدر بریز و بپاش زیاد است، امّا اگر یکی از دعاهایتان را یادتان رفت، وقتی اوّل برای دیگران دعا کرده باشید، چه بخواهید، چه نخواهید، آن دعاها را در حقّ شما هم مستجاب می‌کنند. 10. آیت‌الله شاه‌آبادی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) نیز فرمودند: برای رؤیت شب قدر؛ در شب‌های نیمه شعبان، 19،21،23 و 27 ماه مبارک رمضان، دو تا دو رکعت نماز بخوانید، در هر رکعت: حمد یک مرتبه، کافرون سه مرتبه و توحید سه مرتبه. بعد از چهار رکعت، به سجده می‌روید و سیزده بار «استغفر الله» می‌گویید. #ایستگاه_شب_قدر

پرسش:در ماه مبارڪـ رمضان اول نماز را بخوانیم یا افطار را صرف کنیم؟؟؟ ✅پاسخ:مستحب است روزه ‏دار نماز مغرب و عشا را پيش از افطار كردن بخواند، ولى اگر كسى منتظر اوست يا ميل ‏زيادى به غذا دارد كه نمى ‏تواند با حضور قلب نماز بخواند بهتر است اول افطار ڪند ولـے به قدرى ڪه ممكن است نماز را در وقت فضيلت آن به جا آورد. ——————————— ? منبع:توضيح المسائل مراجع، مسئله ۱۷۵۰