مراقبت از اوقات نماز
قال الرضا - عليه السلام - :
قال الله - عز و جل - (والذينهم علي صلواتهم يحافظون )(2)
قال : يحافظون علي المواقيت ؛
در مورد تفسير آيه فوق (و آنها كه از نمازها و مواظبت مي نمايند) مي فرمايد : كساني كه اوقات نماز را محافظت مي كنند .
(مستدرك الوسائل ، ج 3 ، ص 96)
موضوعات: "نماز" یا "پی نوشت ها" یا "آثار و اسرار نماز" یا "ارزش نماز واجب" یا "افعال و اذکار نماز" یا "اهمیت نماز جماعت" یا "حضور قلب و کمال نماز" یا "اهمیت وقت نماز" یا "نماز معصومین" یا "نماز در خانواده" یا "نماز شب" یا "نماز جمعه" یا "اهمیت نماز مستحبی" یا "اهمیت وجایگاه مسجد" یا "شهدا و نماز"
بهترين اعمال
سئل النبي - صلي الله عليه وآله - :
عن افضل الاعمال ؟ قال : الصلاة لاول وقتها ؛
از پيامبر اسلام (ص ) سؤ ال شد : بهترين اعمال چيست ؟ حضرت فرمودند : نماز در اول وقتش .
(بحارالانوار ، ج 82 ، ص 227)
تاويل كلمه (ساهون)
قال الصادق - عليه السلام - :
في قول الله تعالي : (فويل للمصلين ، الذينهم عن صلاتهم ساهون ) . قال : تاخير الصلاة عن اول وقتهالغير عذر ؛
امام صادق (ع ) در تفسير آيه فوق كه (ساهون ) به چه كساني گفته مي شود ؟ مي فرمايد : آنان كه نماز خود را از اول وقت بدون عذر به تاخير مي اندازند .
(وسائل الشيعه ، ج 3 ، ص 91)
104
تاخير نماز در لحظه آخر عمر
قال رسول الله - صلي الله عليه وآله - :
في مرضه الذي توفي فيه و اغمي عليه ثم افاق فقال : لاينال شفاعتي من اخر الصلاة بعد وقتها ؛
پيامبر (ص ) در بيماري كه به علت آن رحلت فرمودند بيهوش شدند ، و در چند لحظه اي از بيهوشي به هوش آمدند و فرمودند : شفاعت من به كسي نمي رسد كه نماز را از (اول ) وقت خودش به تاخير اندازد .
(بحارالانوار ، ج 83 ، ص 20)
مجوز براي تاخيرنماز
قال الصادق - عليه السلام - :
لكل صلاة وقتان و اول الوقتين افضلهما و لا ينبغي تاخير ذلك عمدا و لكنه وقت من شغل او نسي او سها او نام ، و ليس لاحد ان يجعل اخر الوقتين وقتا الا من عذر او علة ؛
براي هر نماز دو وقت وجود دارد : (اول و وقت و آخر وقت ) و اول وقت نماز خواندن افضل است از آخر وقت ، و سزاوار نيست كسي كه اول وقت را عمدا به تاخير بيندازد ولي آخر وقت براي كساني است كه كاري داشته باشند ، يا فراموش كردند يا سهو بر آنها دست داده و يا به خواب رفته اند و بر هيچ كس جائز نيست كه آخر وقت را وقت نماز خود قرار دهد مگر از روي عذر و علتي موجه .
(بحارالانوار ، ج 83 ، ص 39)
آخرین نظرات