مانع قبولي نماز زن
قال الصادق - عليه السلام - :
ايما امراة باتت و زوجها عليها ساخط في حق ، لم تقبل منها صلوة حتي يرضي عنها ؛
هر زني كه شب بخوابد در حالي كه شوهرش به خاطر (مطلب ) حقي از وي خشمگين باشد ، هيچ نمازي از او قبول نمي شود ، مگر آن كه شوهرش از او راضي شود .
(فروع كافي ، ج 5 ، ص 507)

كشتي گيري كه در فينال حاضر نشد؟

داستانك:
در دوران جواني كه به ورزش كشتي مي رفت روزي براي انجام مسابقات به اتفاق هم به سالن رفتيم . مسابقات فينال بود، در ميان جمعيت به تماشا نشسته بودم كه چند نفر از رقيبان با هم مبارزه كردند. نوبت به عباس رسيد. چند بار نام او را براي مبارزه خواندند، امّا او حاضر نشد. تا اين كه دست رقيب او را به عنوان برنده مسابقه بالا بردند. نگران شدم به خودم مي گفتم : يعني عباس كجا رفته ؟ در جستجوي او بودم نگاهم به او افتاد كه از درب سالن وارد مي شد. جلو رفتم و گفتم : كجا بودي؟ اسمت را خواندند، نبودي ؟
گفت : وقت نماز بود، نماز از هر كاري برايم مهمتر است . رفته بودم نماز جماعت
اينقدر نماز اول وقت به جماعت ، براي عباس حاجي زاده مهم بود كه بعد از شهادتش وقتي وصيت نامه اش را خوانديم نوشته بود:برادران و خواهران عزيز! اگر خواستيد خود سازي كنيد، از نماز كمك بگيريد، البته نماز اول وقت در مسجد به خضوع و خشوع و از روي صبر.
***
[ستارگان خاكي ، صفحه 219]

نماز و ولايت
عن علي بن الحسين - عليه السلام - :
- في جواب سائل ساله عن حدود الصلاة . . . قال : و ما سبب قبولها ؟ قال - عليه السلام - ولايتنا و البراءة من اعدائنا ؛
- در پاسخ كسي كه پرسيد حدود نماز . . . و چه چيزي سبب قبولي نماز است - فرمود : (ولايت ما اهل بيت ، و برائت از دشمنان ما) .
(ميزان الحكمه ، ج 5 ، ص 386)

سخت ترين چيز
قال الصادق - عليه السلام - :
والله انه لياتي علي الرجل خمسون سنة ، و ما قبل الله صلاة واحدة فاي شي ء اشد من هذا ؛
قسم به خدا ، از زندگي انسان پنجاه سال بگذرد (و نماز نخوانده باشد) ، ولي خداوند يك نماز او را قبول نمي كند ، چه چيزي سخت تر از اين !
(ميزان الحكمه ، ج 5 ، ص 387)

ملاك قبولي نماز
قال الصادق - عليه السلام - :
قال الله تبارك و تعالي : انما اقبل الصلاة لمن تواضع لعظمتي ، و يكف نفسه عن الشهوات من اجلي و يقطع نهاره بذكري ، و لايتعاظم علي خلقي و يطعم الجائع و يكسوا العاري ، و يرحم المصاب و يؤ وي الغريب . . . ؛
خداوند متعال فرمود : نماز كسي را مي پذيرم كه :
1 - در مقابل عظمت من خاضع باشد .
2 - از خواسته هاي نفساني به خاطر من خود را دور كند .
3 - روزش را با ياد من به پايان برد .
4 - بر بندگانم بزرگي نفروشد .
5 - به گرسنه غذا دهد .
6 - برهنه را بپوشاند .
7 - به مصيبت ديده مهرباني كند .
8 - غريب را پناه دهد .
(بحارالانوار ، ج 84 ، ص 242 . ميزان الحكمه ، ج 5 ، ص 386)