لطفاً با حوصله بخوانید؛

وقتی دارم میمیرم اصلاً نگران نیستم و هیچ اهمیتی به جسد خشکیده‌ام نمی‌دهم…

چون دوستان مسلمانم آنچه را که لازم است انجام خواهند داد؛ ان شاءالله …

آنان :

۱. لباسهایم را از تنم بیرون می‌آورند …

۲. مرا می‌شویند …

۳. کفنم می‌کنند …

۴. مرا از خانه‌ام بیرون می‌برند و به خانه جدیدم (قبر) منتقلم می‌کنند …

۵. افراد زیادی برای تشییع جنازه‌ام می آیند …
?خیلی‌ها برای دفن من کارهایشان را تعطیل و قرارهایشان را لغو می‌کنند.
این در حالی است که خیلی از این افراد یک بار هم به فکر نصیحت من نبوده‌اند …

 ۶. از همه وسایلم جدا می شوم …

کلیدهایم …

کتابهایم …

کیفم …

لباس هایم …

و … 

 شاید توفیق نصیب خانواده‌ام شود و به خاطر من این وسایل را صدقه بدهند.

مطمئن باشید که دنیا بر من ماتم نخواهد گرفت … 
با مرگ‌ من جهان از حرکت باز نخواهد ایستاد …

چرخه اقتصاد خواهد چرخید …

کارم به کسی دیگر واگذار خواهد شد …

اموالم در اختیار وارثان قرار خواهد گرفت اما حسابش را من باید پس بدهم … چه کم چه زیاد چه کوچک چه بزرگ …

نخستین چیزی که پس از مرگم از من گرفته می‌شود نام من است!!!

وقتی مُردم ، می‌گویند : “جسد کجاست"؟

هرگز مرا به نامم صدا نمی‌زنند …

وقتی می‌خواهند بر من نماز بخوانند می‌گویند : “جنازه را بیاورید"؟

هرگز  مرا به نامم صدا نمی‌زنند …

وقتی می‌خواهند مرا دفن کنند می‌گویند : “میت را نزدیک بیاورید” … و باز هم نامم را به زبان نمی‌آورند …

به همین خاطر هیچ گاه فریفته نسب و قبیله و منصب و شهرتم نشده‌ام…

وه که این دنیا چقدر کوچک است و سرانجام ما چه بزرگ!

?ای کسی که اکنون زنده‌ای… بدان که به سه گونه بر تو اندوهگین خواهند‌‌‌ شد :

 ۱. کسانی که آشنایی سطحی از تو دارند؛ خواهند گفت: بیچاره مرد …

۲. دوستانت ؛ چند ساعتی یا چند روزی غمگین خواهند بود و پس از آن به سخنان روزانه و خنده‌هایشان باز خواهند گشت.

۳. اندوه عمیق در خانه‌ات؛ 

خانواده‌ات بر تو غصه خواهند خورد… یک هفته… دوهفته… یک ماه… دوماه… یا یک سال…

پس از آن تو را به آلبوم خاطراتشان خواهندسپرد…  

بدین ترتیب داستانت در میان مردم به پایان می‌رسد.

?اما داستان واقعی تو که همان آخرت است آغاز می‌گردد…

زیبایی، دارایی، سلامتی، فرزند، خانه، قصر و همسر از تو جدا شده اند…

فقط عملت در کنار توست… 

زندگی واقعی شروع شده است..

⁉سوال اینجاست که :

تا کنون برای قبرت و برای آخرتت چه فراهم آورده‌ای؟!

این حقیقتی است که نیاز به تامل دارد.

بنابراین حریص باش بر:

فریضه‌ها… 

نافله‌ها…

صدقه پنهانی… 

خوش اخلاقی با همسر و فرزندانت

کار نیکو …

نماز شب … 

تلاوت قرآن … 

نیکی به پدر و مادر … 

صله رحم …

شاید که نجات یابی!!!

?اگر توانستی در حیاتت با این نوشته مردم را یادآور شوی به زودی اثر این یادآوری‌ات را روز قیامت در میزان اعمالت خواهی یافت.

*(وذكّر فإن الذكرى تنفعُ المؤمنين)*

خدا میفرماید شخص پس از مرگش درخواست بازگشت به این دنیا می کند تا *صدقه* بدهد.

*(رب لولا أخرتني إلى أجل قريب فأصدق)*

براستی چرا مرده در صورت بازگشت به دنیا *صدقه* را بر می‌گزیند؟  

و نمی‌گوید برگردم تا عمره ای به جا آورم یا نمازی بگزارم یا روزه بدارم.

?علما گفته‌اند: 

مرده چون آثار فراوان *صدقه* را بعد از مرگش می بیند ، *صدقه* را بر می‌گزیند.

پس بسیار *صدقه* بدهید.

✅بهترین *صدقه‌ای* که هم اکنون می‌توانی بپردازی ۱۰ ثانیه از وقتت برای نشر این پیام به نیت یادآوری و تذکر است.

*سخن نیکو صدقه است..

? چرا عذاب خدا را جدی نمی‎گیریم؟

حجت الاسلام و المسلمین پناهیان

 آتش روز قیامت چه رنگی است؟!!

 رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: «در لیلة المعراج، هر ملکى که به من رسید خندان بود،

 به ملکى رسیدم که عبوس و گرفته بود و بر روى من نخندید.

 از جبرئیل پرسیدم او کیست؟

گفت: او مالک دوزخ است، از وقتى که آفریده شده تاکنون همین طور است، بر روى کسى نخندیده است.

 پیغمبر صلى الله علیه و آله فرمود: به جبرئیل گفتم: به او بگو سرپوش از جهنّم بردارد. فرمود: گوشه‏ اى از سرپوش جهنّم را عقب زدند… دیدم شراره آن رو به بالا فوران زد به طورى که ترسیدم مرا هم فرا گیرد.
گفتم: آن را بگیرد.

❤پیغمبر مى‏ گفت و مى‏ گریست. و آن گاه فرمود: این آتش دنیا هفتاد مرتبه از آتش آخرت ضعیفتر است. هفتاد برابر این آتش دنیا آتش دوزخ است»

 حضرت سجّاد (علیه السلام)  در صحیفه سجادیه می فرماید: «خدایا! به تو پنا مى ‏برم از آتشى که روشنایى ‏اش تاریکى است»

اشاره به آتش آخرت است که بر خلاف آتش دنیا که روشنایى دارد؛ ولى آتش آخرت مى ‏سوزاند و تاریک است و تاریکى آور است.

 روایتى در این زمینه چنین مى ‏فرماید: «آتش دوزخ را هزار سال دمیدند تا سفید شد و هزار سال دیگر دمیدند قرمز شد و هزار سال دیگر دمیدند تا سیاه شد و فعلًا سیاه است.

بحارالأنوار، ج8، ص 284.
[2] همان، ص 280. [3] صحیفه سجادیه، دعای 32.

چشم بصیرت و دیدن انسانی به شکل کرگدن ●سوال: اگه انسانی به شکل کرگدن باشه معنیش چیه؟یعنی اگه کسی چشم بصیرت داشته باشه و انسانی رو به شکل کرگدن ببینه یعنی چی ممنون می شم پاسخ بدین ●پاسخ: با سلام و عرض ادب «لَقَد كُنتَ فِى غَفلَةٍ مِن هَذا فَكَشَفنا عَنكَ غِطائَكَ فَبَصَرُكَ اليَوم حَديدٌ»(ق 22) به او مى‏ گويند واقعاً كه از اين [حال‏] سخت در غفلت بودى. ولی ما پرده ‏ات را [از جلوى چشمانت‏] برداشتيم و ديده‏ ات امروز تيز بین است.‏ هر انسانی شاکله وجودی خود را در این دنیا خودش می سازد، اگر اعمال آن به تقلید از حیوانات بود صورت برزخی اش به شکل حیوان خواهد بود؛ برای مثال کسانی که صفت تکبر دارند و متکّبرند، به شکل مورچه اند، از همه کوچک ترند و روز قیامت در زیر دست و پا هستند؛ شهوت ران ها به شکل خوک اند و … در مورد کرگدن باید دید گرکدن دارای چه خصیصه ای است که برای انسان مومن مذموم است؛ کرگدن با توجه به غول پیکر بودن و وجود پاهای نیرومند و سنگین و طرز راه رفتنش نماد تخریب، ویران سازی، انهدام و نیستی است . احتملا کسی که دارای خصیصه ویران گری ، انهدام و تخریب است صورت برزخی اش به شکل کرگدن باشد . علّامه طباطبایی(رحمة الله) می فرمایند: اوایل جوانی در نجف اشرف بودیم، شخصی بود که به او می گفتند: «شیخ عبود». مردی با بصیرت بود. اغلب به قبرستان وادی السّلام سر می زد. یک روز طلبه های جوان دور او را گرفتند و گفتند: چه خبر؟ گویا منتظر خبرهای عجیب و غریب بودند. آن مرد گفت: از این خبرهایی که شما می خواهید، نه، امّا خود یک خبر دارم. چند عدد از قبرها را دیدم که خالی هستند. از قبری پرسیدم: می گویند در قبر مار و مور و عقرب و جود دارد، ولی الآن که چیزی نیست؟ ناگاه شنیدم که قبر گفت: ای رفیق! ما که مار و مور نداریم. شما آدم ها خودتان مار و مور می آورید. این ها اعمال خود شماست و هرگز نمی توانید از اعمالتان فرار کنید.

مرگ نابودی است

سوال:
مرگ آغاز مرحله ای بدتر از زندگی است . من از چند منبع شنیده ام که قبل از این زندگی ارواح در دنیای دیکری بودند ولی کسی خاطره ای از ان ندارد میدانید چرا ؟ چون اگر میدانستید که چرا اینجا هستید یک لحظه هم نمیماندید ولی جبر حاکم بر جهان برنامه های دیگری برای ما دارد که با مرگ آغاز میگردد.

پاسخ:
با سلام به دوست عزیز

انسانها نسبت به مرگ دیدگاههای متفاوتی دارند که بر اساس جهان بینی آنهاست بعضی مرگ را انتقال به جهان ابدی می دانند که این افراد معتقدند كه عالم، صنع خدا است، و خدا اين جهان را آفريده، تا راه و وسيله براى جهان ديگر باشد، آنها علاوه بر اعتقاد به مبدأ، معتقد به معاد هم هستند، وقتى مى‏خواهند براى زندگى دنيايى خود اساسى بريزند، طورى مى‏ريزند كه هم در دنيا سعادتمند باشند، و هم در آخرت كه حياتى است ابدى، و آغازش از همان روزى است كه حيات دنيا با مرگ خاتمه مى‏يابد. اما عده ای مرگ را پایان زندگی انسان و فنا و نابودی او می پندارند که این اندیشه ناشی از جهان بینی مادی است و این افراد طوری زندگی می کنند که گویا تنها برای همین جهان آفریده شده اند.
بنابراین براساس معارف الاهی مرگ پایان زندگی انسان نیست و ما در این جهان بصورت جبری و عبث آفریده نشدیم و کسانی که آخرت خود را آباد کرده اند مرگ برای آنها بسیار شیرین است اما کسانی که آخرت خود را تباه نمودند ترسناکترین و بدترین حادثه برای آنها مرگ است.
موفق باشید