دعا، وسیله‌ی مؤمن و ملجأ مضطر و رابطه‌ی انسان ضعیف و جاهل با منبع فیاض علم و قدرت است، و بشر بی‌رابطه‌ی روحی با خدا و بدون عرض نیاز به غنی بالذات، در عرصه‌ی زندگی سرگشته و درمانده و هدر رفته است؛ «قل ما یعبؤا بکم ربیّ لولا دعاؤکم».

?بهترین دعا آن است که از سرمعرفتی عاشقانه به خدا و بصیرتی عارفانه به نیازهای انسان انشا شده باشد، و این را فقط در مکتب پیامبر خدا (صلّی‌اللَّه‌علیه واله‌وسلّم) و اهل‌بیت طاهرین او - که اوعیه‌ی علم پیامبر(ص) و وراث حکمت و معرفت اویند - می‌توان جست. ما بحمداللَّه ذخیره‌یی بی‌پایان از ادعیه‌ی مأثوره‌ی از اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) داریم که انس با آن، صفا و معرفت و کمال و محبت می‌بخشد و بشر را از آلایشها پاکیزه می‌سازد.

?مناجات مأثوره‌ی ماه شعبان - که روایت شده اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) بر آن مداومت داشتند - یکی از دعاهایی است که لحن عارفانه و زبان شیوای آن، با مضامین بسیار والا و سرشار از معارف عالی‌یی همراه است که نظیر آن را در زبانهای معمولی و محاورات عادی نمی‌توان یافت و اساساً با آن زبان قابل ادا نیست.

?این مناجات، نمونه‌ی کاملی از تضرع و وصف حال برگزیده‌ترین بندگان صالح خدا با معبود و محبوب خود و ذات مقدس ربوبی است. هم درس معارف است، هم اسوه و الگوی عرض حال و درخواست انسان مؤمن از خدا.

?مناجاتهای پانزده‌گانه که از امام زین‌العابدین حضرت علی‌بن‌الحسین (علیه‌السّلام) نقل شده، گذشته از خصوصیت بارز دعایی مأثور از اهل‌بیت (علیهم‌السّلام)، این مزیت را داراست که به مناسبت حالات مختلف #مؤمن، مناجاتها را انشا فرموده است.

?خداوند به همه توفیق استفاضه و خودسازی به برکت این کلمات مبارک را عنایت فرماید. آمین. ۶۹/۱۰/۱

چگونگی انفاقها!
♦در این آیه و آیه بعد سخن از چگونگی انفاقها و علم خداوند نسبت به آن است. نخست می‌فرماید: «آنچه را که انفاق می‌کنید یا نذرهایی که (در این زمینه کرده‌اید) خداوند همه آنها را می‌داند» (وَ ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ یَعْلَمُهُ).
? ? ?
کم باشد یا زیاد، خوب باشد یا بد، از طریق حلال تهیه شده باشد یا حرام، همراه با منت و آزار باشد یا بدون آن خدا از تمام جزئیات آن آگاه است.
♦و در پایان آیه می‌فرماید: «و ظالمان یاوری ندارند» (وَ ما لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنْصارٍ).
«ظالمان» در اینجا اشاره به ثروت اندوزان بخیل و انفاق‌کنندگان ریاکار، و منت گذاران و مردم آزاران است که خداوند آنها را یاری نمی‌کند، و انفاقشان نیز در دنیا و آخرت یاورشان نخواهد بود.
♦آری! آنها نه در دنیا یار و یاوری دارند و نه در قیامت شفاعت کننده‌ای و این خاصیت ظلم و ستم، در هر چهره و به هر شکل است.
ضمنا این آیه دلالت بر مشروعیت نذر می‌کند.

«تفسیر نمونه/ذیل آیه 270، سوره بقره»

?آمرزش 

⇦ خواندن سوره قدر در یکی از نماز

ها باعث آمرزش گناهان میشود‌.

[ ثواب الاعمال ص۲۶۷]

?اجابت دعا

⇦ هرکس این سوره را بخواند وآنگاه

دعاکند دعایش درلوح محفوظِ مستجاب

نوشته میشود.

[ مستدرک‌الوسائل ج۴ص۱۹۰]

?امنیت

⇦ هر کس بعد از نماز عشا 15 بار 

سوره قدر را بخواند تا شب آینده 

در امان الهی خواهد بود.

[ تفسیرالبرهان ج۵ ص۶۹۹ ]

?خواب آرام 

⇦ هرکه پیش از خواب 7مرتبه سوره

قدر را بخواند تا صبح در امان الهی 

خواهد بود.

?[ تفسیرالبرهان ج۵ ص۶۹۹ ]

°•کپی با ذکر #صلوات آزاد است•°

 در حدیثی است که [بعض اصحاب رسول‌الله «صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله» خدمت ایشان بودند صدایی به گوش‌شان رسید، سؤال کردند : چه صدایی است؟ (حضرت)فرمودند : صدای سنگی بود که هفتاد سال قبل، از لب جهنم حرکت کرده بود و حال به قعر جهنّم رسید، آنگاه مطلع شدند که کافری هفتاد ساله مرده است]‌.

(?علم الیقین/ج۲/ص۱۰۰۲)

? اگر حدیث صادر شده باشد، شاید آن بعض از اهل حال بوده یا با تصرّف رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله) به گوش‌شان رسیده، برای تنبیه غافلان و هوشیار جاهلان!

اگر هم حدیث _که الفاظش را یاد ندارم_ صادر نشده باشد لکن مطلب همین است!
? ما یک عمر رو به جهنّم سِیر می‌کنیم و یک عمر نماز [که بزرگ‌ترین یادگاه خدای متعال است] پشت به حق و خانه‌ی او _جلّ و علا_ و رو به خود و خانه‌ی نفس به جا می‌آوریم؛ و چه دردناک است که نمازِ ما که باید معراجِ ما باشد و ما را به سوی او و بهشتِ لقای او بَرَد، به سوی خودِ ما و تبعیدگاه جهنم برد!…

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری (leader.ir) در آستانه سالروز شهادت آیت‌الله دکتر مفتح و روز «وحدت حوزه و دانشگاه»، داده‌نمایی با همین عنوان منتشر کرد. این داده‌نما به مرور بیانات معظم له درباره چیستی و معنای وحدت حوزه و دانشگاه، الزامات و برکات این مهم پرداخته و همچنین شاخصه‌های قابل الگوبرداری هر کدام از این‌دو برای یکدیگر را نیز مطرح می‌کند. محتوا | داده‌نمای «وحدت حوزه و دانشگاه» اشاره: من مطمئنّم ان‌شاءالله این بنای مبارکی که امام گذاشته‌اند و مرحوم شهید عزیز ما، آقای مفتّح - که شهادت ایشان روز یادگاریِ این حادثه مهم است - و همچنین بقیه‌ی عزیزانی که در حوزه و دانشگاه بودند - مثل مرحوم شهید مطهّری و شهید بهشتی و شهید باهنر که همه هم از شهدا هستند - برایش آن تلاش و زحمت را کشیدند، هر روز استوارتر خواهد شد. ۲۷/آذر/۷۳ وحدت حوزه و دانشگاه آنچه هست: حرکت هماهنگ علم و دین در نظام اسلامی ۲۹/آذر/۶۸ روی آوردن دانشگاه و حوزه به یکدیگر ۲۷/آذر/۷۳ نزدیک شدن اخلاق حاکم، سیستم، سازمان‌دهی و برخی محتواها به همدیگر ۲۶/آذر/۶۴ قرار گرفتن هرکدام در جای خودش ۲۷/آذر/۷۳ وحدت حوزه و دانشگاه آنچه نیست: تأسیس همه دانشکده‌های گوناگون در حوزه ۲۷/آذر/۷۳ دنبال کردن تخصص‌های حوزوی در دانشگاه و بالعکس ۲۹/آذر/۶۸ جایگزینی صد درصد روش‌های حوزه در دانشگاه و بالعکس ۲۷/آذر/۷۳ آنچه حوزه باید از دانشگاه بگیرد: تخصص‌گرایی و تأسیس رشته‌های درسی گوناگون ۲۶/آذر/۶۴ توجه به واقعیات ۲۷/آذر/۶۰ دیدِ باز، گسترده و وسعت بینش ۲۷/آذر/۶۰ نوگرایی مفید، نگرش سازنده و پویا ۲۷/آذر/۶۰ تحول و استفاده از روش‌های علمی جدید و کارساز ۲۷/آذر/۶۰ و ۲۷/آذر/۷۳ آینده‌نگری همراه با طرح و برنامه ۲۷/آذر/۶۰ آنچه دانشگاه باید از حوزه بگیرد: احساس وظیفه کردن در درس خواندن ۲۶/آذر/۶۴ سخت‌کوشی در آموختن ۲۷/آذر/۶۰ کسب اخلاص، صفا، ایثار، معنویت و زهد ۲۷/آذر/۶۰ احترام به سنت‌های اصیل و ارزشمند ۲۷/آذر/۶۰ استفاده از روش‌های علمی سنّتیِ مفیدِ بومی ۲۷/آذر/۷۳ هماهنگی و اختلاط سازنده با مردم جامعه۲۷/آذر/۶۰ الزامات وحدت شناخت محیط طلبگی از سوی دانشگاهیان ۲۷/آذر/۶۰ آگاهی حوزه از نظام آموزش دانشگاهی ۲۷/آذر/۶۰ تبادل، ترکیب و تکمیل روش‎های حوزه و دانشگاه ۲۷/آذر/۷۳ حضور فعّال حوزه در مسائل عمده‌ی علمی جهانی ۲۷/آذر/۷۳ حضور عالمانه روحانیون در دانشگاه‌ها ۲۷/آذر/۷۳ ارتباط مستمر و منظم متناسب با نیاز حوزه و دانشگاه ۲۷/آذر/۷۳ ترویج ارزش‌های معنوی و دینی در دانشگاه‌ها ۲۷/آذر/۷۳ تبادل دانشجو بین حوزه و دانشگاه ۲۷/آذر/۷۳ تشکیل جلسات همفکری مشترک ۲۷/آذر/۷۳ برکات وحدت نزدیک شدن دانشگاه به ارزش‌های دینی ۲۷/آذر/۷۳ آگاهی حوزه از جدیدترین پیشرفت‌های علمی ۲۷/آذر/۷۳ شکست نقشه‌های دشمنان ۲۷/آذر/۷۳ سازندگی و رفع نیازهای جامعه ۲۷/آذر/۷۳